Üniversite Sanayi İşbirliği Perspektifinden Türkiye’deki İletişim Eğitimine İlişkin Bir Değerlendirme

Bu çalışmanın amacını, yeni sağ siyasalar çerçevesinde pazar dinamiklerine uyum gösteren ve metalaşan bilim anlayışının sorgulanması oluşturmaktadır. Dolayısıyla, uygulamalı bilimlere verilen öncelik karşısında, toplum ve insan bilimlerinin değerini yeniden ortaya koymak bu çalışmanın önemine işaret etmektedir. Bu bağlamda, toplum ve insan bilimleri tarafından beslenen “iletişim” alanında gerçekleştirilen eğitimin ve yapılan araştırmaların genel olarak değerlendirilmesi çalışmanın sorunsalını oluşturmuştur. Bu anlamda, çalışma iki bölümden oluşmaktadır: İlk bölümde, yeni sağ politikaların üniversite üzerindeki etkileri ve nasıl bir iktidar yapılanmasına yol açtığı tartışılmış; ikinci bölümde ise, örnek olarak iletişim eğitimi ele alınmış ve bu alanda gerçekleştirilen çalışmalar genel olarak değerlendirilmiştir. Sonuçta, üniversitelerdeki bilimsel faaliyetlerin nasıl olması gerektiğinden yola çıkılarak; iletişim eğitimi ve çalışmaları hakkında, üniversite sanayi etkileşiminin dışında kalacak akademik bir nosyonun önemine vurgu yapılmıştır. Yeni sağ siyasaların şekillendirdiği üniversite sanayi işbirliği karşısında, “toplumsalın yararı”na bilimsel üretimin gerçekleştirilmesi ise bu çalışmanın sonucunu oluşturmuştur

Anahtar Kelimeler:

Yeni Sağ Politikalar, Üniversite Sanayi İşbirliği, Bilimin Metalaşması, İletişim Eğitimi, İletişim Çalışmaları

An Evaluation On The Communication Education in Turkey From The Perspective of University-Industry Cooperation

The aim of this study is to question the commoditized science perception complying with the market dynamics within the framework of new right-wing politics. Therefore, re- manifesting the value of social and human sciences against the priority given to applied sciences points out to the importance of this study. In this context, a general evaluation of the education and researches conducted in the field of “communication” which is fed by social and human sciences lays out the problem of the study. In that sense, the study is comprised of two parts: In the first part, the impact of new rightist politics on university and how it led to a political power construction are discussed; and in the second part, communication education is taken up as an example and the studies carried out in this field are analyzed in general. As a result, based on how scientific activities should be conducted at universities, an academic notion excluding the universityindustry interaction is emphasized. The scientific production “in favor of the social”, opposing the university-industry cooperation formed by the new right-wing politics, lays out the conclusion of this study

Keywords:

New right-wing politics, university-industry cooperation, commoditization of science, communication education, communication studies,

PDF

___

Adaklı, Gülseren (2001). “Yayıncılık Alanında Mülkiyet ve Kontrol”. Medya Politikaları: Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının Dinamikleri. D. Beybin Kejanlıoğlu vd. (der.) içinde. Ankara: İmge Yayınevi: 145-203.
Adaklı, Gülseren (2006). Türkiye’de Medya Endüstrisi. Neoliberalizm Çağında Mülkiyet ve Kontrol İlişkileri. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Altun, Abdülrezak (1995). Türkiye’de Gazetecilik ve Gazeteciler. Ankara: Çağdaş Gazeteciler Derneği Yayınları.
Arslan, Hüsamettin (1999). “Bilim, Bilimsel Bilgi ve İktidar”. Doğu-Batı. Sayı: 7 (Mayıs-Haziran-Temmuz): 55-79.
Başkaya, Fikret (1995). Paradigmanın İflası. İstanbul: Doz Yayınları.
Dağtaş, Erdal (2003). “Gazetecilik Eğitiminde Kuram ve Uygulama İkilemi: Türkiye’deki İletişim Fakülteleri Üzerine Bir Araştırma”. İletişim. Bahar (17): 143-200.
Dağtaş, Erdal ve Yıldızgörür, Mehmet (2008). “Sembolik Bir Seçkin Olarak Ertuğrul Özkök’ün Düşüncelerindeki Kırılmaların Dönemin Popüler Kültürü Çerçevesinde Değerlendirilmesi”. Medya, Popüler Kültür ve İdeoloji.
Levent Yaylagül ve Nilüfer Korkmaz. (der.) içinde. Ankara: Dipnot Yayınevi: 213-267.
Demirer, Yücel, Duran, Metin ve Orhangazi, Özgür (2000). Ateş Altındaki Üniversite. Ankara: Özgür Üniversite Defterleri-5.
Dursun, Çiler (2004). “Türkiye’de Haber ve Habercilik Çalışmalarının Genel Bir Değerlendirmesi: 1980-2003”.
Haber, Hakikat ve İktidar İlişkisi. Çiler Dursun. (der.) içinde. Ankara: Elips Kitap: 89-147.
Emre, Kumru Berfin ve Çakar, Yasemin Özgün (2006). “Eğitime Neo-Liberal Politikalar: Türkiye’de İletişim Fakültelerinin Dönüşümü”. (Yayımlanmamış Bildiri). Karaburun Bilim Kongresi.
(“Bilim ve İktidar”), Karaburun İzmir, 8-10 Eylül.
Ercan, Fuat (1999). “Neo-Liberal Eğtim Ekonomisi: Eleştirel Bir Çerçeve Denemesi”. Eğitim: Ne İçin? Üniversite: Nasıl? YÖK Nereye? Faruk Alpkaya, Temel Demirer, Fuat Ercan vd. (der.) içinde. Ankara: Ütopya Yayınları: 49-94.
Gürkan, Nilgün ve İrvan, Süleyman (2000). “İletişim Eğitiminde Nereden Nereye”. I. İletişim Kongresi Bildiri Kitapçığı: 354-365.
Habermas, Jürgen (1992). Rasyonel Bir Topluma Doğru-Öğrenci Protestosu, Bilim ve Siyaset. Çev., Ahmet Çiğdem-Mehmet Küçük. Ankara: Vadi Yayınları.
Hand, Max (1992). “Total Quality Management-One God But Many Prophets”. Quality Management Handbook.
Max Hand ve Brian Plowman. (der.) içinde. Oxford: Butterworth Heinemann: 26-46.
Hürriyet İnsan Kaynakları İlavesi, 7 Ekim 2003.
İnal, Ayşe (1996). Haberi Okumak. İstanbul: Temuçin Yayınevi.
İnuğur, Nuri (1999). Türk Basınında İz Bırakanlar. İkinci Baskı. İstanbul: Der Yayınları.
Kennedy, Larry W. (1991). Quality Management in the Nonprofit World: Combining Compassion and Performance to Meet Client Needs and Improve Finances. San Francisco: Jossey-Bass.
Kılıçbay, Mehmet Ali (1999). “Hayalimdeki Üniversite”. Düşünen Siyaset. 1 (2): 17-20.
Mutlu, Erol (1992). “Kitle İletişim Kuramları ve Türkiye’deki Basın-Yayın Eğitimi”. Yıllık 1991-92: 119-142.
Mutlu, Erol (2000). “Türkiye’de İletişim Eğitimi: Kişisel Bir Tarih Denemesi”. İletişim. Sayı: 8/Kış: 235-280.
Nalbantoğlu, Hasan Ünal (1994). “Modern Çağda Universitas Kavramına Ne Oldu?” Kent, Planlama, Politika, Sanat: Tarık Okyay Anısına Yazılar. İlhan Tekeli (der.) içinde. İkinci Kitap. Ankara: ODTÜ Mimarlık Fakültesi Yayını: 437-453.
Nalçaoğlu, Halil (1999). “Türkiye’nin Yeni Üniversite Düzeni Kriz ve Kalite”. Doğu-Batı. Sayı: 7 (Mayıs-Haziran Temmuz): 81-94.
Ortaylı, İlber (1999). “İlber Ortaylı İle Söyleşi”. Düşünen Siyaset. 1 (2): 23-32.
Özbek, Meral (1992). “İletişim Eğitimi Üzerine”. İLEF Yıllık’92: 307-327.
Özbudun, Sibel ve Demirer, Temel (1999). “İdeolojinin Üretimi, Yeniden-Üretimi ve Üniversiteler”. Eğitim: Ne İçin? Üniversite: Nasıl? YÖK Nereye? Faruk Alpkaya, Temel Demirer, Fuat Ercan vd. (der.) içinde. Ankara: Ütopya Yayınları: 29-48.
Özuğurlu, Metin (1998). “Üniversite- Sanayi İşbirliği Programı Üzerine Bir Eleştiri”. Kültür ve İletişim. Sayı: (1/2 Yaz: 47-76.
Özuğurlu, Metin (1999). “Üniversite Sanayi İşbirliği Programının Eleştirisi”. Eğitim: Ne İçin? Üniversite: Nasıl? YÖK Nereye? Faruk Alpkaya, Temel Demirer, Fuat Ercan vd. (der.) içinde. Ankara: Ütopya Yayınları: 95-104.
Readings, Bill (1998). The University in Ruins. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
Sarı, Engin (2005). “İletişim Çalışmaları Alanında Dergicilik: İletişim Fakültelerinde Çıkan Dergiler Üzerine Bir Değerlendirme”. Yayımlanmamış Bildiri. Türkiye’de İletişim Araştırmaları Sempozyumu.
Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi.
Sarı, Engin ve Kanlı, Tuba (2005). “İletişim Alanında Lisansüstü Çalışmalar: Bir Sınıflama ve Yorumlama Denemesi”. Yayımlanmamış Bildiri. Türkiye’de İletişim Araştırmaları Sempozyumu.
Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi.
Tekinalp, Şermin (2000). “Yeni Dünya Düzeni, İletişim Fakülteleri ve Öneriler”. I. İletişim Kongresi Bildiri Kitapçığı: 462-469.
Terkan, Banu ve Balcı, Şükrü (2007). “Gazetecilik Eğitiminin Aktörlerinden Biri Olan Üniversite Öğrencilerinin Gazetecilik Eğitimine İlişkin Düşünce ve Beklentileri Üzerine Bir Araştırma”. Bir Sorun Olarak Gazetecilik. Bilal Arık ve Mustafa Şeker (der.) içinde. Konya: Tablet Yayınları: 37-69.
Tılıç, L. Doğan (2001). 2000’ler Türkiye’sinde Gazetecilik ve Medyayı Anlamak. İstanbul: Su Yayınları.
Tokgöz, Oya (2003). “Türkiye’de İletişim Eğitimi: Elli Yıllık Bir Geçmişin Değerlendirilmesi”. Kültür ve İletişim. 6/1 (Kış): 9-32.
Yetkin, Çetin ve Atabek, Ümit (2006). “Vakıf Üniversiteleri Gerçeği”. Cumhuriyet Gazetesi. (15 Eylül): 2.