İletişim Eğitimi ve İletişim Akademisyenleri: Veriler Işığında Genel Bir Değerlendirme

İletişim eğitimi, sosyal bilimlerin bir alt disiplini olarak hem teorik hem de pratik eğitimi kapsayan disiplinler arası bir alan olarak değerlendirilebilir. Entelektüel düzeyde bilgi üretiminden iletişim sektörünün ihtiyaç duyduğu her türlü elemanı yetiştirme çabasına kadar iletişim eğitiminin varlığına ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmada Türkiye’de iletişim fakülteleri ve iletişim akademisyenleri bağlamında mevcut durumu sorgulayan ve bazı veriler ışığında öngörülere ulaşmaya olanak veren değerlendirmeler yapılmıştır. Mevcut durumunun barındırdığı karmaşık problemlere rağmen hem akademinin hem de sektörün genel fotoğraftan kaynaklanan yapısal sorunlara eğilmesi bir gereklilik olarak ortadadır

Anahtar Kelimeler:

İletişim Eğitimi, İletişim Akademisyenleri, İletişim Fakülteleri

Communication Education and Communication Academics: A General Evaluation in Light of Data

Communication education can be assessed an area covers theoretical and practical education that multi discipliner branch of social sciences. Communication education is needed to produce intellectual knowledge to educate all personnel that needed to communication sector. This paper aims to investigate and evaluate present condition of communication faculties and communication academics in light of some data. Although present condition has some problems, academy and sector should seek solutions of structural problems arise general picture

Keywords:

Communication Education, Communication Academics, Communication Faculties,

PDF

___

Akar, Rıdvan (2005). “Halk kötü habere alıştırıldı”. (M.Bilal Arık). Selçuk İletişim Gazetesi. Eylül 2005.
Bilgin, Vedat (2010) Türkiye’de Üniversite Sorunu ve Üniversite Çalışanları, Türk Eğitimsen Yayınları: Ankara.
Bingöl, Abdülkuddüs ve Özgür Yılmazkol (2000). “İletişim Eğitimi Üzerine Düşünceler”. 1. İletişim Kongresi, 1-3 Mart 2000, İstanbul.
Erdoğan, İrfan (2006). “Özün Olmadığı Yerde Biçim Öne Çıkar”. Antre Parantez Dergisi. Sayı:1.
Greenwood, Daavidd J. ve Morten Levin (2003). “Üniversite Toplum İlişkilerinin Yeniden Yaratılması:Eylem – Araştırma / Akademik Taylorizm”. Eğitimin Geleceği, Üniversitelerin Ve Eğitimin Değişen Paradigması. Sabancı Üniversitesi Yayınları: İstanbul.
Gür, Turgut, M (2003). “Araştırma ve Eğitimde Disiplinlerarasılık”. Eğitimin Geleceği, Üniversitelerin Ve Eğitimin Değişen Paradigması,.Sabancı Üniversitesi Yayınları: İstanbul.
İnuğur, Nuri (1988). Türk Basınında İz Bırakanlar. İstanbul: Der Yayınevi.
Mutlu, Erol (2005). Globalleşme, Popüler Kültür ve Medya. Kejanlıoğlu D. B. ve Yıldız, A. (Yay. Haz.). Ankara: Ütopya Yayınevi. 70-71 Özbek, Meral (1993). “İletişim Eğitimi Üzerine”. İLEF Yıllık 1992‐1993: 307-327s.
Özdemir, Çağatay (2006). Türkiye’de Öğretim Elemanları,.Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları
Tekeli, İlhan (2003). “Üniversiteye Dair Konuşmak”. Toplum ve Bilim Dergisi. Güz 2003: 123-143s.
Terzioğlu, Tosun (2003). “Sunuş” Eğitimin Geleceği, Üniversitelerin Ve Eğitimin Değişen Paradigması. İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınları.
Tokgöz, Oya (2003). “Türkiye’de İletişim Eğitimi: Elli Yıllık Bir Geçmişin Değerlendirilmesi”. Kültür ve İletişim Dergisi. Sayı:6: 9-32s.
Topuz, H. (2003). II. Mahmut’tan Holdinglere Türk Basın Tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Wallerstein, Immanuel (1998). “Sosyal Bilim ve Çağdaş Toplum”. Yaşadığımız Dünyanın Sonu. İstanbul: Metis.