Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Bireysel ve Takım Sporu Yapmasındaki Kişilik Özelliklerinin İletişim Beceri Düzeylerine Etkisi

Bu çalışma; Spor Bilimleri Fakültesinde öğrenim gören, üniversite öğrencilerinin bireysel ve takım sporu yapma durumlarına göre kişilik özelliklerinin, iletişim becerileri düzeylerine olan etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Örneklem; Spor Bilimleri Fakültesi, 2021-2022 eğitim öğretim yılında Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği, Antrenörlük, Rekreasyon ve Spor Yöneticiliği bölümlerinden rastgele yöntemle seçilmiş 263 gönüllü öğrenciden oluşmuştur. Türkçe geçerlilik- güvenilirlik çalışması Karancı ve ark. (2007) tarafından yapılan, Eysenck Kişilik Envanteri, Korkut (1996), tarafından geliştirilen ve geçerlik güvenirliği yapılmış, İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği ve araştırmacı tarafından hazırlanmış Sosyo -Demografik sorular içeren anket formu kullanılmıştır. Cinsiyetin, Nörotisizm kişilik üzerine anlamlı düşük etkisi olduğunu gösterirken, Dışa- dönüklük, Psikotisizm, Yalan, kişilik özellikleri ile iletişim üzerine cinsiyet etkisinin istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Bulgular cinsiyet ve spor türü olarak incelendiğinde; Nörotisizm Dışa- dönüklük, Psikotisizm, Yalan, kişilik özellikleri ile iletişim beceri düzeyi üzerine spor türü etkisinin istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır Araştırmada, Spor Bilimleri Fakültesinde öğrenim gören üniversite öğrencilerinin cinsiyet, bireysel ve takım sporu yapma durumlarının bulgularına göre kişilik özelliklerinin iletişim beceri düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak, Eysenck Kişilik Envanteri alt ölçeklerinde yer alan kişilik tiplerinden sadece Nörotisizm kişilik özelliğinin kadınlarda, erkek öğrencilere oranla kişilik özelliğinin cinsiyet üzerine anlamlı etkisi olduğu bulunmuştur.

The Effect of Individual Team Sports and Personality Traits of the Students of the Faculty of Sports Sciences on their Communication Skill Levels

This study has been conducted to examine the effects of personality traits on communication skills of university students studying at the Faculty of Sport Sciences, based on their involvemenet in individual and team sports. The sample consisted of 263 volunteer students randomly selected from Faculty of Sports Sciences, Physical Education and Sports Teaching, Coaching, Recreation and Sports Management departments in the 2021-2022 academic year. The Communication Skills Assessment Scale, whose Turkish validity-reliability study was conducted by Karancı et al. (2007) and a questionnaire containing socio-demographic questions prepared by the researcher, whose Eysenck Personality Inventory was developed and validated by Korkut (1996), were used as data collection tools in the research. While it was observed that gender had a significantly lower effect on Neuroticism personality, no statistically significant difference was found between the effects of personality traits such as Extraversion, Psychoticism and Lying and gender on communication (p>0.05). When the findings are examined in terms of gender and sport type; There was no statistically significant difference between personality traits such as Neuroticism, Extraversion, Psychoticism and Lying, and the effect of sport type on communication skill level. In the study, it was concluded that there was no statistically significant difference in the level of communication skill of personality traits according to the findings of gender and individual-team sports status of university students studying at the Faculty of Sport Sciences. As a result, it was found that only Neuroticism personality trait, which is one of the personality types in the Eysenck Personality Inventory subscales, has a significant effect on gender compared to male students.

___

  • Arkonaç, S. A. (1998). Psikoloji zihin süreçler bilimi. (2.Baskı). Alfa Yayıncılık.
  • Aydın, E., Çelik, A., ve Baş., M. (2017). Beden eğitimi öğretmen adaylarının iletişim düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (SSAD),1(1), 25-34.
  • Baymur, F. (1993). Genel psikoloji. İnkılâp Kitapevi.
  • Çıngı, H. (1994). Örnekleme kuramı. Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
  • Çiçek, G. (2018). Spor yapan ve yapmayan yetişkin bireylerin iletişim becerileri düzeylerinin karşılaştırılması. Turkish Studies, Educational Sciences, 13(19), ISSN: 1308-2140, 835-842.
  • Deniz, Ü ve Kesicioğlu O.S. (2012). Okul öncesi öğretmen adaylarının kişilik özelliklerinin bazı değişkenlerle ilişkisinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(2),1-13.
  • Doğan, O. (2005). Spor psikolojisi (2. baskı). Nobel Kitabevi. Güven, Ö., ve Öncü, A. (2006). Beden eğitimi ve spora katılımda aile faktörü. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 10(10), 81-90.
  • Karabağ, B. (2019). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin kişilik özellikleri, karar verme stilleri ve stresle başa çıkma stratejilerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretimi Ana Bilim Dalı, Bartın.
  • Karademir, T., ve Türkçapar, Ü. (2016). Bireysel ve takım sporcularında iletişim becerilerinin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(4),74-80.
  • Karancı A. N., Dirirk, G., ve Yorulmaz, O. (2007). Eysenck kişilik anketi -gözden geçirilmiş kısaltılmış formu’nun (eka-ggk) Türkiye’de geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 18(3), 2.
  • Karasar N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi. (17.baskı). Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kızmaz, M. (2004). Bireysel ve takım sporu yapan sporcuların kişilik özelliklerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Korkut, F. (1996). İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi. Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
  • Kulaksızoğlu, A. (2000). Ergenlik psikolojisi. (3.Baskı). Remzi Kitabevi.
  • Kuru, E. (2003). Farklı statüdeki beden eğitimi bölümü öğrencilerinin kişilik özellikleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1), 175-191.
  • Küçük, V., ve Acet, M. (2015). Bir kişilik özelliği olarak suçluluk ve sporla ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 7.
  • Lewis, C. A., Francis, L. J., Shevlin, M., et all. (2002). Confirmatory factor analysis of the french translation of the abbreviated form of the revised eysenck personality questionnaire (EPQR-A). European Journal of Psychological Assessment,18,79-85.
  • Lumpkin, A. (1990). Physical education and sport. A contemporary introducziost. Louis: Times Mirror.
  • Pehlivan, Z., ve Ada, N. E. (2011). Kişilik gelişimi için beden eğitimi ders uygulamaları. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğrt. Kongresi 25- 27 Mayıs 2011, Van/YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi Özel Sayısı, 83- 95.
  • Saygılı, G. Atay, E. Erasalan,. M., ve Hekim, M. (2015). Düzenli olarak spor yapan ve yapmayan öğrencilerin kişilik özellikleri ile akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(1),161-170.
  • Şahin, N. (2012). Elit düzeyde takım sporu ve bireysel spor yapan iki grubun iletişim becerilerinin karşılaştırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, (1), 13-16.
  • Tazegül, Ü. (2018). Sporcuların kişilik özellikleri ile bedenlerini beğenme düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(68),1518-1526.
  • Tepeköylü, Ö, Soytürk M., ve Çamlıyer, H. (2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu (besyo) öğrencilerinin iletişim becerisi algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, VII(3), 115-124.
  • Tosunoğlu, F. (2008). Orta öğretimde okuyan takım sporları ile uğraşan sporcu öğrencilerin spor branşlarına göre kişilik özelliklerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
  • Ulucan, H., ve Bahadır, Z. (2011). Haltercilerin kişilik özelliklerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(2),175-183.
  • Weinberg, S. R. ve Gould, D. (2007). Foundation of sport and exercise psychology. Champaign, IL: Human Kinetics Publishers.
  • Yüksel, Y., ve Tepeköylü, Ö. (2010). Ortaöğretimde sporcu öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin iletişim becerisi düzeyleri. 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, (454-457). Antalya.
  • Yüksel, Ö. (2006). Davranış bilimleri. Gazi Kitapevi.
  • Yüksel, Ş. F. (1997). Grupla iletişim becerileri eğitiminin üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri düzeylerine etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.