Sanatın doğa görünümlerini betimlemesi insanoğlunun doğaya karşı varlık mücadelesinde etkin bir rol oynamıştır. Bu doğrultuda zamanla çeşitli evrelerden geçerek farklı anlatım biçimleri geliştirmiştir. Önceleri resim sanatı nesnenin kendisi yansıtılırken, nesnede biçim, renk temsili olmayan biçimde, öznelleştirilerek yansıtılmıştır. Sanatta ifade biçimi olarak binlerce yıl süren bu dönemden sonra 20. Yüzyılın başından itibaren biçimler sadeleştirilmiş veya değiştirilmeye, imgeler farklı farklı yorumlanmaya başlanmıştır. Fütürizm ve Kübizm ile başlayan bu süreç günümüze kadar devam etmiştir.Dünya bu süreci yaşarken Türkiye’de de bunun paralelinde yapıtlar ortaya çıkmaya başlamıştır. İmgenin zihindeki bu göçebe hali sübjektif biçimde rol alırken, toplumların siyasal, sosyal, kültürel ve ekonomik değişimler ile birlikte sanatçının kendi geçirdiği evreleri de soyut tanımlamalar alarak kendi serüvenini ortaya çıkarmaktadır. Türk Resim Sanatında da bu bağlamda var olan pek çok sanatçı bulunmaktadır. Bu çalışmada Türk resim sanatında soyut yaklaşımlarda bulunan sanatçıları ve yapıtlarının eser çözümlenmesi yapılacaktır.