Konut Mekanlarının Tasarımında Yaşam Döngüsü ve Ekolojik Sürdürebilirlik

Sürdürülebilir kalkınma pek çok araştırmacının da öne sürdüğü gibi ekolojik, ekonomik ve kültürel anlamda üç ayağa sahiptir. Çevresel kaygılara odaklanan ekoloji, mali konulara odaklanan ekonomi ve insanlararası ilişkilere odaklanan kültür; sürdürülebilir kalkınmanın birbirinden ayrılamaz ve eşit derecede öneme sahip ana başlıklarını oluşturmaktadır. Ancak her dört ayakta kendi içerisinde oldukça derin ve yoğun çalışma alanlarına sahiptir. Bu sebeple bu çalışmada diğerleri de göz önünde bulundurulmak üzere ekolojik sürdürülebilirlik üzerinde yoğunlaşılmıştır. İnsanla beraber varolan ve gelişen konut mekanı, varolduğu günden beri doğa ile ilişkili olarak kurgulanmıştır. Konutun tasarlama, inşa, kullanım ve geri dönüşüm gibi süreçler geçirdiği düşünülürse, bir yaşam döngüsüne sahip olduğu görülmektedir. Tasarlama süreci, bütünsel düşünce ile ilişkilendirilmiş ve aslında tüm süreçlerin kapsayanı ve yönlendiricisi olarak değerlendirilmiştir. Uygulama yada inşa sürecinde doğal tasarım ve doğa ile tasarım yöntemleri üzerinde durulmuş, biyomimikri üzerine vurgu yapılmıştır. Konutun kullanımında ise doğal çevre bütünü içerisinde yaşadığımızın hatırlanması gerekliliği üzerinde durulmuştur. Geri dönüşüm, yeniden kullanım ise beşikten beşiğe ilkesi ile tüketim odaklılığa karşı sürdürülebilirliğin altını çizmektedir.

___

  • ANDREWS, Jessie (2013) Polyester and Recycled Polyester. https://ethicallysustained.wordpress.com/2013/05/08/polyester-and-recycled-polyester/. [Erişim Tarihi: 13.12.2017] Anonim (2007) Saatchi & Saatchi New York Caps Stellar Year http://saatchi.com/es-sp/news/saatchi_and_saatchi_new_york_caps_stellar_year/ [Erişim Tarihi: 13.12.2017] BARTLETT, Emeritus Albert A. (2012). The Meaning of Sustainability. Teachers Clearinghouse for Science and Society Education Newsletter, Winter, Volume 31, No:1,1. Breeam (2018). Building Research Establihment Environmental Assessment Method https://www.breeam.com [Erişim Tarihi: 19.03.2018] CAIRNS, John. Jr. (2006). Designing for Nature and Sustainability. International Journal of Sustainable Development & World Ecology. Cilt 13, Sayı 2, 77-81. ÇEDBİK (2017) Çevre Dostu Yeşil Binalar Derneği Konut Sertifikası. https://cedbik.org/tr/yesil-bina-7-pg/yesil-bina-degerlendirme-sistemleri-8-pg/cedbik-konut-sertifikasi-12-pg [Erişim Tarihi: 19.03.2018] ERCAN, Funda (2018) Atık Yönetimi Mevzuatı. http://www.pagcev.org/upload/files/Funda%20Ercan%20Atik%20Yonetimi%20Mevzuati.pdf [Erişim Tarihi: 21.03.2018] ESER, Nihal (2016) Kerpiç ev: enerji tasarruflu, çevre dostu ve sağlıklı. http://www.dekorpa.com/kerpic-ev-enerji-tasarruflu-cevre-dostu-ve-saglikli-443 [Erişim Tarihi: 13.12.2017] FARİD, Ayman A. ZAGLOUL, Weaam M. ve DEWİDAR, Khaled M. (2017). The process of holism: a critical analysis to bridge the gap between sustainable architecture design principles and elements defining Art of Sustainability. Intelligent Buildings International, Cilt 9, Sayı 2, 67-87. FECHEYR-LIPPENS, Daphne ve BHIWAPURKAR, Pravin (2017). Applying biomimicry to design building envelopes that lower energy consumption in a hot-humid climate. Architectural Science Review. Cilt 60, Sayı 5, 360-370. GAMAGE, Arosha. ve HYDE, Richard. (2012). A Model Based on Biomimicry to Enhance Ecologically Sustainable Design. Architectural Science Review. Cilt 55, Sayı 3, 224-235. GIBBERD, Jeremy (2015). Measuring Capability for Sustainability: the Built Environment Sustainability Tool (BEST). Building Research & Information. Cilt 43, Sayı 1, 49-61. GOLDBECK, Nikki ve GOLDBECK, David (1999). The Case for Reuse From Choose to Reuse. (Editör: F. A. Stitt) Ecological Design Handbook: Sustainable Strategies for Architecture, Landscape Architecture, Interior Design and Planning içinde. New York: McGraw-Hill, 245-255 HAWKES, Jon (2001). The Fourth Pillar of Sustainability: Culture’s essential role in public planning. Melbourne: Cultural Development Network (Vic). HEINBERG, Richard (2010). What is Sustainability?. Santa Rosa, CA: Post Carbon Institute. JONES, Louise (2008). Environmentally Responsible Interior Design. (Editör: L. Jones) Environmentally Responsible Design: Green and Sustainable Design for Interior Designers. New Jersey: John Wiley & Sons Inc, 83-103. KAHRAMAN, Mehmet Uğur (2015). Plastik Ambalaj Atıklarından Yapı Malzemesi Üretimi. İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Anabilim Dalı, Sanatta Yeterlik Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü. LEE, Lisa-Ann (2017). How termite settlers arrived to help shape the Australian Outback. https://newatlas.com/cathedral-termites-shaped-nt/48064/. [Erişim Tarihi: 13.12.2017] LEED (2018) Leadership in Energy and Environmental Design http://leed.usgbc.org [Erişim Tarihi: 19.03.2018] LEWIS, Tracy Parker, FARR, Cheryl A., BRANSON, Donna ve BORMANN, Carol (2004). Perspectives of Recycling and In-Home Recycling Centers. Housing and Society. Cilt 31, Sayı 2, 107-127. MARSHALL-BAKER, Anna (2008). Nature as a Model for Design. (Editör: L. Jones) Environmentally Responsible Design: Green and Sustainable Design for Interior Designers. New Jersey: John Wiley & Sons Inc, 103-135. MCLENNAN, Jason F. (2004). The Philosophy of Sustainable Design: The Future of Architecture. Kansas City, Mo.: Ecotone MOXON, Sian (2012). Sustainability in Interior Design. London: Laurence King Publinshing Ltd. PEARCE, Mick (2016). Eastgate. http://www.mickpearce.com/Eastgate.html [Erişim Tarihi: 13.12.2017] SNIJDERS, Anne ve PRONK, Lotte (2016). Biomimicry, the rise of the biomimetic building. http://www.projects.science.uu.nl/urbanbiology/articlepagebiomim.html. [Erişim Tarihi: 13.12.2017] United Nations Development Program (2016). Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri: Hedef 11. http://www.tr.undp.org/content/turkey/tr/home/sustainable-development-goals.html [Erişim Tarihi: 19.03.2018] VAN DER RYN, Sim ve COWAN, Stuart (1996). Ecological Design. Washington DC: Island Press.