Durağan klasiğin yaşandığı Rönesans sürecinden sonra dinamik klasiği ortaya koyan Barok Üslfıp, heykel uygulamalarında hareketin görüntüsünden uzaklaşıp yaşayan hareketin ortaya çıkmasını sağlamıştır. Barok Üslup eğemenliğinde yapılan heykellerde yaşayan hareketin ortaya çıkmasını sağlayan iki temel özellik vardır;bunlardan ilki Heinrich Wölfflin'in ortaya koyduğu "açık form" anlayışıdır. ikincisi ise, hem figür biçimlenmesinde hem de diğer unsurların biçimlenmesinde temel oluşturuan S ve C kıvrımlarıdır. Cenova'nın ekonomik zenginliği 17. yüzyılda inşa edilen saraylarda kendisini göstermektedir. 1643 yılındainşa edilen "Palazzo Reale" önemli örneklerden biridir. Yapının içinde ve dışında yer alan heykeltıraşlık örnekleri,Cenova okulunun Barok üslfıbuna ait uygulamaların önemli örneklerini oluşturmaktadır. Santa Maria DellaCello, San Luca, Chiesa Del Gesu, Palazzo Doria Lambo bu dönemin heykeltıraşlık örneklerinin görüldüğü diğer yapılardır. Cenova kentinde çeşitli yapılarda Barok üslfıp özelliklerini taşıyan heykellerin oluşturduğu ortak yaratırnın kaynağını italyan heykeltıraş Lorenzo Bemini oluşturmaktadır. Bunun yanında Cenova'ya gelip çalışan Fransız heykeltıraş Pierre Paul Pupet'in (1620-1694) 1665-1680 tarihleri arasında gerçekleştirdiği heykel çalışmaları Cenovalı heykeltıraşları etkilemiştir. Bu dönemde faaliyet gösteren heykeltıraşlar Tommasa Orsolino (1587- 1675), Filippo Parodi (1630-1702),Giacomo Antonio Ponsoneili (1654- 1735) ve Francesco Maria Schioffino (1688- 1763)'dur.