Türkiye’deki Suriyeli Nüfusun Sosyal ve Mekansal Görünümü: Adana Suriyeliler Caddesi Örneği

Göç gruplarının etkilerini ve etkileşimini konu edinen akademik çalışmalarda göçün ortaya çıkardığıtoplumsal değişme biçimleri göç sürecini bir yönetim sorunu olarak görmekte ve tartışmaktadır. Ziragöçle gelen nüfusun sosyal ve mekansal sorunları, sosyal içerme ve göç politikalarına ihtiyaç duymaktave toplumsal sistemin geleceğini belirlemede başat bir rol oynamaktadır. Özellikle göç gruplarınınkültürel farklılıklarıyla birlikte içinde yaşadığı yeni toplumun bir parçası oluşu ve sosyal sistemekatılımda eşit hak ve imkanlara ulaşabilme kabiliyeti göçün sonuçlarını belirleyen faktördür. Bu perspektiften hareketle çalışmada, düzensiz uluslararası göç örneği olarak Adana iline yerleşen Suriyeli göçmennüfusun sosyal ve mekansal görünümü Suriyeliler Caddesi örnekleminde; bütünleşme, farklılaşma,mekansallaşma ve aidiyet kavramlarıyla irdelenmeye çalışılmış ve değerlendirilmiştir. Araştırmada karmayöntem tercih edilerek anket, mülakat ve gözlem teknikleri kullanılmış, elde edilen nicel ve nitel verilerçalışmanın sorgu alanı içerisinde tasnif edilmiş, tablolaştırılmış ve analiz edilmiştir. Veri toplama süreci02-30 Aralık 2019 tarihleri arasında gerçekleştirilmiş, toplam 354 Suriyeli göçmene anket uygulanmış vegörüşmelerde istisnasız anadili Arapça olan tercümanların katılımları ve destekleriyle sağlanmıştır.Suriyeli göç gruplarının mekansal dağılımında; sosyo-ekonomik durum, akrabalık, tanıdıklık, din, dil vemekansal algı faktörlerinin belirleyici olduğu ve sosyal uyum sorunlarının devam ettiği bulgulanmıştır.

The Social and Spatial View of Syrian Population in Turkey: A Case Study of Adana Syrians Street

In the academic studies that treat the impacts of, and the interaction between immigration groups, the types of social change that result from immigration view and discuss immigration process as a management problem. The social and spatial issues of the population that emerge with immigration are in need of social inclusion and immigration policies, and they play a crucial role in determining the future of the social system. Immigration groups’ ability to become a part of, along with their cultural differences, the new society they live in, and to gain equal rights and opportunities to participate in the social system is the factor that determines the results of immigration. From this perspective, in this study, the social and spatial view in the case of Syrians Street, the Syrian immigrant population that settled in Adana province as an example of irregular international immigration has been addressed and evaluated in the context of integration, differentiation, spatialization, and belonging. By using the mixed method, the study has been conducted using survey, interview, and observation techniques; obtained quantitative and qualitative data have been classified, tabulated, and analyzed within the scope of the study. The data collection process has been conducted between the dates of 02-30 December 2019; a total of 354 Syrian immigrants have been surveyed, and participation and support of interpreters, whose native language is Arabic, have been provided during the interviews with no exception. It has been discovered that in the spatial distribution of Syrian immigrationgroups; factors such as socio-economic condition, affinity, acquaintance, religion, language, and spatial perception are determinants, and social adaptation issues keep continuing.

PDF

___

AFAD (2013). Türkiye’deki Suriyeli Göçmenler Saha Araştırması Sonuçları. T.C. Başbakanlık Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı Yayınları, Ankara 2013. Kaynak: http://www.madde14.org/images /a/a8/AFADSurSigin2013.pdf
Aygül H. H. (2018). “Mültecilerin İşgücüne Katılımı ve Piyasaya Dair Deneyimleri”. Ds. Aygül, H. H. & Eke, E. 21.Yüzyılda Uluslararası Göç ve Mülteciler: Bir Türkiye Perspektifi. Ankara (2018) 179-210.
Bartel A. P. (1989). “Where Do the New U.S. Immigrants Live?”. Journal of Labor Economics 7/4 (1989) 371-391.
Borjas G. J. (1992). “Ethnic Capital and Intergenerational Mobility”. Quarterly Journal of Economics 107/1 (1992) 123–150.
Chiswick B. R. & Miller P. W. (2004). “Where Immigrants Settle in the United States”. Journal of Comparative Policy Analysis 6/2 (2004) 185-197 https://doi.org: 10.1080/1387698042000273479
Çetin T. (2010). Bulgaristan’dan Göç Eden Türk Nüfusun Dağılışını Etkileyen Coğrafi ve Kültürel Faktörler. Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi (TÜCAUM) VI. Ulusal Coğrafya Sempozyumu. Ankara 2010.
Deniz A. & Özgür E. M. (2010). “Rusya’dan Türkiye’ye Uluslararası Göç: Antalya’daki Rus Göçmenler”. Ege Coğrafya Dergisi 19 /1 (2010) 13-30.
Deniz O. (2009). “Mülteci Hareketleri Açısından Van Kentinin Durumu ve Kentteki Mültecilerin Demografik Profili”. Doğu Coğrafya Dergisi 14/22 (2009) 187-204.
Güleç S. (2017). “Mekan-Kimlik Etkileşimi: Kavramsal ve Kuramsal Bir Bakış”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 6/1 (2017) 13-37.
Harunoğulları M. & Cengiz D. (2014). “Suriyeli Göçmenlerin Mekansal Analizi: Hatay (Antakya) Örneği”. TÜCAUM VIII. Coğrafya Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 23-24 Ekim 2014. Ankara 2014.
Harvey D. (2013). Sosyal Adalet ve Şehir. Çev. Mehmet Moralı. İstanbul 2013.
Hugo G. (2011). “Changing Spatial Patterns of Immigrant Settlement”. Multiculturalism and Integration: A Harmonious Relationship (Michael CLYNE ve James JUPP Eds.) Australia 2011.
International Rescue Committiee (2012). Urban Refugees, November 2012, Kaynak: https://www.rescueuk.org/sites/default/files/document/986/201112urbanrefsforechoadvocacyevent0.pdf
Kolukırık S. (2006). “Bulgaristan’dan Göç Eden Türk Göçmenlerin Dayanışma ve Örgütlenme Biçimleri: İzmir Örneği”. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 30/1 (2006) 1-13.
Kolukırık S. & Özcan N. (2019). “Farklılık ve Farkındalık Ekseninde Suriyeli Göçmen Nüfusun Sosyolojik Özellikleri: Payas İlçesi Örneği”. Göç Dergisi 6/2 (2019) 191-212.
Köse A. (2008). “Küreselleşme Çağında Bir Aidiyet Zemini ve Örgütlenme Şekli Olarak Hemşehrilik”. Akademik İncelemeler Dergisi 3/1 (2008) 221-232.
Kurtoğlu A. (2005). “Mekansal Bir Olgu Olarak Hemşehrilik ve Bir Hemşehrilik Mekanı Olarak Dernekler”. European Journal of Turkish Studies 2 - Hometown Organisations in Turkey, Kaynak: http://www.ejts.org/document375.html
Leech N. L. & Onwuegbuzie A. J. (2009). “A Typology of Mixed Methods Research Designs”. Quality and Quantity 43/2 (2009) 265–275 https://doi.org/10.1007/s11135-007-9105-3
Lefebvre H. (2014). Mekanın Üretimi. Çev. Işık Ergüden. İstanbul 2014.
Lordoğlu K. & Aslan M. (2016). “En Fazla Suriyeli Göçmen Alan Beş Kentin Emek Piyasalarında Değişimi: 2011-2014”. Çalışma ve Toplum Ekonomi ve Hukuk Dergisi 2 (2016) 789-808.
Maani, S. A. (2016). “Ethnic Networks and Location Choice of Immigrants”. IZA World of Labor (2016) 284 doi: 10.15185/izawol.284 Kaynak: http://insights.lewissilkin.com/articles/ethnic-networks-andlocation-choice-of-immigrants/long
Schönwälder K. & Söhn J. (2009). “Immigrant Settlement Structures in Germany: General Patterns and Urban Levels of Concentration of Major Groups”. Urban Studies 46/7 (2009) 1439–1460.
Südaş İ. (2005). Türkiye'ye Yönelik Göçler ve Türkiye'de Yaşayan Yabancılar: Alanya Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir 2005.
UNHCR (1997). UNHCR Comphrensive Policy on Urban Refugees. Geneva 25 Marc 1997, Kaynak: http://www.refworld.org/pdfid/41626fb64.pdf
Ünal S. (2012). “Sosyal-Mekansal-Siyasal Kümelenme Biçimi Olarak İzmir Kentinde Balkan (Rumeli) Kimliği”. Çağdaş Yerel Yönetimler 21/3 (2012) 49-77.
Van Kempen R. & Özüekren A. Ş. (1998). “Ethnic Segregation in Cities: New Forms and Explanations in a Dynamic World”. Urban Studies 35/10 (1998) 1631-1656.
Wang X. & Maani S. A. (2014a). “Ethnic Capital and Self-Employment: A Spatially Autoregressive Network Approach”. IZA Journal of Migration 3/1 (2014a) 1-24.
Wang X. & Maani S. A. (2014b). “Immigrants’ Location Choices, Geographic Concentration, and Employment in New Zealand”. New Zealand Population Review 40 (2014b) 85-110.
Yakar M. (2013). “Türkiye'de Yurtdışı Doğumlu Nüfusun Gelişimi ve Dağılışı”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 10/1 (2013) 494-523.
Yakar M. & Temurçin K. (2013). “Yurtdışından Türkiye’ye Kim, Nereye Göç Ediyor?”. Zeitschrift für die Welt der Türken 5/1 (2013) 217-231.