Yener Lütfü MERT

Siyasal Partilerde Kurumsal Kimlik Çalışmaları: Web Siteleri Üzerinden Bir Analiz

Kurumsal kimlikle ilgili çalışmaların uzunca bir geçmişi olmasına karşın özellikle 1980'li yıllardan sonra akademik alanda sıkça tartışılan bir kavram haline geldiği görülmektedir. Bu tartışmaların geliştiği döneme kadar kurumsal kimlik, ağırlıklı olarak kurumsal tasarım ve markalama boyutuyla ele alınırken günümüzde, tasarım yönüyle birlikte kurum kültürü, kurum davranışı ve kurumsal iletişimi de içine alan geniş bir alanı kapsamaktadır. Özel sektörde ya da kamu sektöründe olsun tüm kurumların kurumsal kimliğe önem verme zorunluluğu hızla ortaya çıkmıştır. Demokrasinin önemli unsurlarından biri olan siyasal partiler de seçmen kitlesine ulaşmak ve onları ikna edebilmek için bu çalışmalara ağırlık vermeye başlamışlardır. Siyasal partiler kurum kimliklerini, hedef kitleye geçmişte yalnızca geleneksel iletişim kanallarını kullanarak ulaştırırken, günümüzde internet ortamında oluşturdukları web siteleri üzerinden daha hızlı bir şekilde yansıtabilmektedirler. Çalışma buradan hareketle siyasal partilerin web siteleri üzerinden kurumsal kimliklerini nasıl yansıttıklarını analiz etme amacındadır. Bu kapsamda Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde temsil edilen dört siyasal partinin kurumsal kimlik öğeleri olarak kurumsal tasarım, kurumsal kültür, kurumsal iletişim ve kurumsal davranış tarzlarının nasıl yansıtıldığı irdelenmektedir. Araştırmanın bulgularına göre partilerin web sitelerinde kurumsal tasarım ve kurumsal iletişimi büyük oranda önemseyerek kullandıkları ortaya konulurken, kurumsal kültür ve kurumsal davranış tarzlarının yansıtılmasında yetersizliklerin olduğu tespit edilmiştir.

Corporate Identity Studies in Political Parties: An Analysis through Websites

Although researches on corporate identity have a long history, it has become a widelydiscussed concept in the academic environments since 1980s, in particular. Whilst corporate identity had mainly been related to corporate design and branding aspects until 1980s, today the concept covers an extensive area including not only the design aspect but also corporate culture, corporate behaviour and corporate communication aspects. The obligation to give utmost importance to corporate identity has quickly emerged for all companies, whether they operate in public or private sectors. Even political parties, which are amongst fundamental components of democracy, have also started to work on their corporate identities to reach out the electorate and convince them. Whilst political parties used to inform the target electors about their corporate identities through traditional means of communication, today they can reflect their corporate identities faster through their websites. Starting from this point of view, this study aims to analyse how political parties reflect their corporate identity through websites. Websites of the four political parties that achieved to get into the Turkish Grand National Assembly were examined in detail as part of the study. The study has the purpose to find out how their corporate identities are reflected through their corporate designs, corporate cultures, corporate communications and corporate behaviours, which are the components of their corporate identities. According to the survey results, it has been observed that the political parties give utmost attention to their corporate designs and corporate communications through their websites; however, deficiencies have been detected in the manner they reflect their corporate cultures and corporate behaviours.

PDF

___

Akıncı, Z. Beril (1998). Kurum Kültürü ve Örgütsel İletişim, İstanbul: İletişim Yayınları.
Atak, Metin (2005). "Örgütlerde Resmi Olmayan İletişimin Yeri ve Önemi", Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, Cilt:2, Sayı:2: 59-67.
Bakan, İsmail, Büyükbeşe, Tuba ve Bedestenci, H. Çetin (2004). Örgüt Sırlarının Çözümünde Örgüt Kültürü Teorik ve Ampirik Yaklaşım. Bursa: Aktüel Yayınları.
Bat, Mikail (2014). "Benzer ve Farklı Yönleriyle Kurumsal İmaj ve Halkla İlişkiler", Halkla İlişkiler Ne Değildir? Ayşen Temel Eğinli (der.) içinde. İstanbul: Say Yayınları: 373-400.
Budak, Gönül ve Budak, Gülay (2014). İmaj Mühendisliği Vizyonundan Halkla İlişkiler, Ankara: Nobel Yayınları.
Dinçer, Ömer (1998). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası.İstanbul: Beta Yayınları. Doğan, Binali (2012). Örgüt Kültürü. İstanbul: Beta Yayınları.
Erkmen, Turhan (2010). İşletmelerin Başarısındaki En Temel Paradigma Örgüt Kültürü. İstanbul: Beta Yayınları.
Fidan, Mehmet ve Gülsünler, M. Evrim (2003). "Kurum Kimliğinde Kriz Yönetiminin Yeri ve Önemi". Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı:10: 465-474.
Güçlü, Nezahat (2003). "Örgüt Kültürü". Kırgızistan Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı:6: 147-159.
Hofstede, Geert (1994). Cultures and Organizations: InterculturalCooperationanditsImportanceforSurvival, Software of the Mind.London: Harper Collins Business.
Jefkins, Frank (1995). "Kurum Kimliği". Aydemir Okay (çev.). Marmara İletişim Dergisi. Sayı: 9: 33-40.
Karcıoğlu, Fatih, Timuroğlu, Kürşat ve Çınar, Orhan (2009). "Örgütsel İletişim ve İş Tatmini İlişkisi - Bir Uygulama. Yönetim Dergisi. Yıl:20, Sayı: 63: 59-76.
Lewis, Dianne (1998). "How Useful a Concept is OrganizationelCulture?" .Strategic Change, Vol:7. No:5: 251-260.
Meech, Peter (2002). "Kurumsal Kimlik ve Kurumsal İmaj". Halkla İlişkilerde Eleştirel Yaklaşımlar. Derya Tellan (çev.) içinde. Ankara: Vadi Yayınları:127-151.
Melewar, TunkuChik (2003). "Kurumsal Kimlik İnşasını Belirleyen Faktörler: Bir Literatür Taraması". Zeliha Hepkon (çev.), İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi, Yıl:2, Sayı:4: 175.211.
Melewar, TunkuChik, Hussey, GarethandSrivoravilai, Nopporn (2005). "Corporate Visual Identity: The Re-Brandingof FranceTélécom".JournalofBrand Management Vol: 12. Issue:5: 379-394.
Okay, Ayla (2013). Kurum Kimliği. İstanbul: Derin Yayınları.
Oktay, Mahmut (1996). İletişimciler İçin Davranış Bilimlerine Giriş. İstanbul: Der Yayınları.
Olins, Wally (1989).Corporate Identity: Making Business StrategyVisible Through Design. London: Thamesand Hudson.
Schein, Edgar H. (1997). Organizationel Culture and Leadership, (2.Ed.). San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
Sriramesh, Krishnamurthy, Grunig, James E., ve Buffington, Jody (2005). "Kurumsal Kültür ve Halkla İlişkiler". Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik. James E. Grunig (der.). Elif Özsayar (çev.). içinde. İstanbul: Rota Yayınları.
Tosun, Nurhan Babür (2003). "Kurumsal İletişim Sürecinde Reklamın ve İmaj Yönetiminin Bütünleşik Konumu". Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi. Cilt:WVIII. Sayı:1: . 173-191.
Tuna, Muharrem ve Tuna, Ayşen Akbaş (2007). Kurumsal Kimlik Yönetimi, Ankara: Detay Yayıncılık.
Uzoğlu, Sevil (2001). "Kurumsal Kimlik, Kurumsal Kültür ve Kurumsal İmaj". Kurgu Dergisi. Sayı:18: 337-353.
Uzunoğlu, Ebru, Onat, Ferah, Alikılıç, Özlem Aşman ve Çakır, Sinem Yeygel (2009). İnternet Çağında Kurumsal İletişim. İstanbul: Say Yayınları.
Van Riel, Cees B. M. AndBalmer, John M.T. (1997). "Corporate Identity: TheConcept, ItsMeasurementand Management".EuropeanJournalof Marketing. Vol.31. No.5-6: 340-355.
Van Riel, Cees B.M. (1995). Principles of CorporateCommunication.London: PrenticeHall.
Vural, Z. Beril Akıncı ve Bat, Mikail (2013). Teoriden Pratiğe Kurumsal İletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
http://www.yargitaycb.gov.tr/belgeler/site/documents/SPartiler14032016.pdf(erişim tarihi: 10.04.2016)
http://www.ysk.gov.tr/ysk/content/conn/YSKUCM/path/Contribution%20Folders/ SecmenIslemleri/Secimler/2015MVES/96-D.pdf(erişim tarihi: 10.04.2016).
www.akparti.org.tr (erişim tarihi: 28.02.2016)
www.chp.org.tr (erişim tarihi: 28.02.2016)
www.hdp.org.tr (erişim tarihi: 28.02.2016
www.mhp.org.tr (erişim tarihi: 28.02.2016)