Analysis of Studies Made for Mentally Disabled Students in the Mathematics Education: Turkey Example

In this study, it is aimed to analyse the studies made in the mathematics education for mentally disabled students. This study was carried out according to 7 different variables, which are research method, data collection tools, data analysis, sample type, sample size, researchers’ area of expertise and distribution of studies through years. In order to actualise these objective, researchers used various search engines such as Ulakbim, Dergipark, Google Academic websites and two state university screening engines and attained a total of 56 academic studies including 20 articles, 28 master’s theses and 8 doctoral theses. The attained academic studies were assorted and analyzed through the form prepared by researchers. The data were analyzed according to content analysis. The findings are presented as tables in descriptive form. The obtained data show that, the studies were mostly made with qualitative method (%87,4) and scale (%64,28) was used as data collection tool. Furthermore, it was ascertained that, in analyzed studies, more than other methods graphical analysis method (%64,28) was favoured. It was observed that the researchers generally preferred to study with the students (%64.28) and with a small sample. Finally, it has been determined that the studies conducted on this subject have been conducted by the researchers (%78,5) from the Special Education Department. It was discovered that, the researches gained momentum after 2008 and the first studies started during the 1980s. Based on these findings, it has been suggested to use different methods in the mathematics education for mental deficiency, to accomplish sufficient studies with different sample groups, to work mathematics and special education teachers together and thus to increase the studies on this matter.

Zihinsel Engelli Öğrencilerle Matematik Öğretimi Alanında Yapılan Çalışmaların İncelenmesi: Türkiye Örneği

Bu çalışmada zihinsel engelli öğrencilerle matematik öğretimi alanında yapılan çalışmaların incelenmesi amaçlanmıştır. Bu inceleme araştırma yöntemi, veri toplama araçları, veri analizi, örneklem çeşidi, örneklem büyüklüğü, araştırmacıların uzmanlık alanları ve çalışmaların yıllara göre dağılımları olmak üzere 7 farklı değişken üzerinden yapılmıştır. Araştırmanın amacı doğrultusunda Ulakbim, Dergipark, Google Akademik web siteleri ve iki devlet üniversitesinin tarama motoru gibi çeşitli arama motorları kullanılmış ve 20 makale, 28 yüksek lisans tezi, 8 doktora tezi olmak üzere toplam 56 akademik çalışmaya ulaşılmıştır. Ulaşılan akademik çalışmalar araştırmacılar tarafından geliştirilen form ile tasnif ve analiz edilmiştir. Veriler içerik analizi yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular betimsel şekilde tablolar halinde sunulmuştur. Elde edilen veriler, çalışmaların çoğunlukla nitel yöntemle yapıldığını (%87,4) ve çalışmalarda veri toplama aracı olarak sıklıkla ölçek (%64,28) kullanıldığını göstermektedir. Ayrıca incelenen çalışmalarda grafiksel analiz yönteminin (%64,28) diğer yöntemlere nazaran daha fazla tercih edildiği tespit edilmiştir. Araştırmacıların genellikle öğrencilerle (% 64.28) ve az sayıda örneklemle çalışmayı tercih ettikleri görülmüştür. Son olarak, ilgili alanda yürütülen çalışmaların büyük bir kısmının (%78,5) özel eğitim alanında uzman araştırmacılar tarafından yapıldığı belirlenmiştir. Araştırmaların 2008`den sonra ivme kazandığı ve ilk çalışmanın ise 1980`li yıllarda gerçekleştirildiği keşfedilmiştir. Bu bulgulara dayanarak matematik eğitiminde zihinsel yetersizlik konusunda farklı yöntemlerin kullanılması, farklı örneklem grupları ile çalışmalar yapılması, matematik eğitimi ve özel eğitim alanında uzman araştırmacıların ortak çalışmalar yapması ve dolayısıyla bu konuda yapılan çalışmaların artırılması önerilmiştir.

PDF

___

Browder, D. M., Spooner, F., Ahlgrim-Delzell, L., Harris, A. A., & Wakemanxya, S. (2008). A metaanalysis on teaching mathematics to students with significant cognitive disabilities. Exceptional Children, 74(4), 407-432.

Cantimer, G. G., Şengül, S., & Akçin, N. (2017). Exploring the professional self-efficacy perceptions of the teachers of children in need of special education in terms of various variables. Journal of Human Sciences, 14(1), 694-716.

Cawley, J. F. (2002). Mathematics interventions and students with high-incidence disabilities. Remedial and Special Education, 23(1), 2-6.

Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: Okul aile dayanışması. İlköğretim Online, 2(2), 28-34. Ergün, M. (2015). Eğitim felsefesi. Ankara: Pegem Akademi.

Gast, D., Skouge, J., Tawney, J. (1984). Variations of the multiple baseline design: Multiple probe and changing criterion designs. In Tawney, J., Gast, D. (Eds.), Singles subject research in special education (pp. 226–268). Columbus, OH: Merrill.

Gül, G. (2004). Birey toplum eğitim ve öğretmen. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 223-236.

Hasselbring, T. S., Goin, L. I., & Bransford, J. D. (1988). Developing math automatically in learning handicapped children: The role of computerized drill and practice. Focus on Exceptional Children, 20(6), 1-8.

Kahyaoğlu, M., & Yangın, S. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının mesleki öz-yeterliklerine ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1), 73-84.

Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi (30. Basım). İstanbul: Nobel Akademi.

Katsiyannis, A., & Prillaman, D. (1990). Teaching math using regular curricula. Teaching Exceptional Children, 23(1), 26-29.

Knight, V. F., Spooner, F., Browder, D. M., Smith, B. R., & Wood, C. L. (2013). Using systematic instruction and graphic organizers to teach science concepts to students with autism spectrum disorders and intellectual disability. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, 28(2), 115-126.

Kroesbergen, E. H., & Van Luit, J. E. (2003). Mathematics interventions for children with special educational needs: A meta-analysis. Remedial and Special Education, 24(2), 97-114.

Kroesbergen, E. H., Van Luit, J. E., & Naglieri, J. A. (2003). Mathematical learning difficulties and PASS cognitive processes. Journal of Learning Disabilities, 36(6), 574-582.

Luckasson, R., Borthwick-Duffy, S., Buntinx, W. H., Coulter, D. L., Craig, E. M. P., Reeve, A., & Tasse, M. J. (2002). Mental retardation: Definition, classification, and systems of supports. Washington, DC, US: American Association on Mental Retardation.

Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2008). Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi Zihinsel Engelli Bireyler Destek Eğitim Programı. Retrieved from https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2013_09/04010347_zihinselengellibireylerd estekeitimprogram.pdf, 10.08.2018.

Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2018). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. Retrieved from http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_07/09101900_ozel_egitim_hizmetleri_ yonetmeligi_07072018.pdf, 12.09.2018.

Sinoplu, K. (2009). Zihinsel engellilerde matematik öğretimi, (Yayınlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.

Sönmez, V. (2008). Program geliştirmede öğretmen el kitabı (14. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.

Sönmez, S. (2003). Türkiye’de öğretmen yetiştirmenin kısa tarihçesi ve yeniden yapılanma. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, , 7, 280-290.

Umay, A. (2001). İlköğretim matematik öğretmenliği programının matematiğe karşı özyeterlik algısına etkisi. Journal of Qafqaz University, 8(1), 1-8.

Tezcan, S. (1985). Eğitim Sosyolojisi (4. Baskı). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.

Yackel, E., & Cobb, P. (1996). Sociomathematical norms, argumentation, and autonomy in mathematics. Journal for Research in Mathematics Education, 27(4), 458-477.

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Nitel araştırma yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.