BÖLGESEL KALKINMA VE KALKINMA AJANSLARI: KARACADAĞ KALKINMA AJANSI ÖRNEĞİ

Bu çalışmada, TRC2 (Şanlıurfa-Diyarbakır) bölgesinde faaliyet gösteren, Karacadağ Kalkınma Ajansı’nın bölgesel kalkınma farklılıklarını gidermedeki rolü incelenmiştir. Çalışmanın amacı, Karacadağ Kalkınma Ajansının bölgenin ekonomik ve sosyal kalkınmasındaki rolünün belirlenmesidir. Bu çalışma ile, Karacadağ Kalkınma Ajansının 2010-2019 yılları arasında TRC2 bölgesinde toplam 993 projeye 415 milyon TL hibe desteği verdiği, bu desteklerin kısa dönemde bölgenin kalkınmasında önemli başarılar sağlanamasa da uzun dönemde ekonomi üzerinde beklenen etkisinin görüleceği sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca Karacadağ Kalkınma Ajansı sadece hibe dağıtan bir kuruluş olarak görmek pek doğru değildir. Çünkü ajans, bölgesel kalkınma amacına yönelik vereceği hibe ve kredi desteklerden ziyade, bölgesel kalkınma ve gelişmenin yönetiminde ve yönlendirilmesinde kamu ve özel sektör ile STK’ların iş birliği ve güç birliğini sağlayacak yerelde yeni bir “yönetişim” mekanizması ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Bölgesel Kalkınma, Bölgesel Kalkınma Ajansları, Karacadağ Kalkınma Ajansı

REGIONAL DEVELOPMENT AND DEVELOPMENT AGENCIES: CASE OF KARACADAĞ DEVELOPMENT AGENCY

Keywords:

Bölgesel Kalkınma, Bölgesel Kalkınma Ajansları, Karacadağ Kalkınma Ajansı,

PDF

___

Avaner, T. (2005). BKA siyasal rejim sorunu yaratır mı? İçinde M. Turan (Ed.), Bölgesel kalkınma ajansları nedir, ne değildir? (ss. 239-262). Paragraf Yayınevi.
Aydemir, C. & Karakoyun, İ. (2011). Yeni bölgesel kalkınma yaklaşımı ve kalkınma ajansları Karacadağ Kalkınma Ajansı örneği. Ekin Yayınları.
Bayraktutan, Y. (2004). Global ekonomide büyüme trendleri bölgeselleşme ve küreselleşme. Nobel Yayınları.
Britannica (2021). Tennessee Valley Authority. 10 Eylül 2021, https://www.britannica.com/topic/Tennessee- Valley-Authority.
Cebeci, A. (2015). Bölgesel kalkınmada değişen eğilimler: Katılım öncesi mali yardım programı ve bölgesel rekabet edebilirlik operasyonel programı. The Journal of Academic Social Science Studies, 39 (3), 109-128.
Dinçel, İ. Y. (2021). Competition case in the historical overview: 1980 before the Turkish economy. Journal of Current Researches on Social Sciences, 11 (1), 1-16.
Dura Yahya, C. (2006). Bölgesel kalkınma politikalarında yeni bir adım: Kalkınma ajansları ve Türk planlama faaliyetleri açısından değerlendirilmesi. (Uzmanlık Tezi). İç İşleri Bakanlığı, Ankara.
Durgun, A. (2006). Bölgesel kalkınmada turizmin rolü: Isparta örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Ergüder, C. (2011). Bölgesel kalkınmada kalkınma ajanslarının rolü İzmir kalkınma ajansı rolü. Altın Nokta Yayınları.
EURADA (2021). About us. 10 Eylül 2021, https://www.eurada.org/about.
Halkier, H. & Danson, M. (1996). Regional development agencies in Western Europe: A survey of key characteristics and trends. Department of History, International and Social Studies, 4 (3), 243-256.
Işık, N. & Kılınç, E. C. (2011). Bölgesel kalkınmada Ar Ge ve inovasyonun önemi: Karşılaştırmalı bir analiz. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 6 (2), 9-54.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2012). 2012 yılı ajans faaliyet raporu.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2018). 2018 yılı ajans faaliyet raporu.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2019). 2019 yılı ajans faaliyet raporu.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2011). 2011 yılı ajans faaliyet raporu.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2013). 2013 yılı ajans faaliyet raporu.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2013a). TRC2 Bölgesi (Diyarbakır-Şanlıurfa) Bölge Planı 2014-2023 Mevcut Durum Raporu.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2014). 2014 yılı ajans faaliyet raporu.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2015). 2015 yılı ajans faaliyet raporu.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2016). 2016 yılı ajans faaliyet raporu.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2017). 2017 yılı ajans faaliyet raporu.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2020). 2020 yılı ajans faaliyet raporu.
Kıratoğlu, E. (2019). Küreselleşen ekonomik düzende göç: TRC2 Bölgesi örneği. İçinde A. Atılgan Yaşa ve M. Dağ (Ed.), Küreselleşmenin sosyoekonomik boyutları, (ss.103-125). Gazi Kitabevi.
Koçberber, S. (2006). Kalkınma Ajansları ve Sayıştay denetimi. Sayıştay Dergisi, 61, 37-55.
Kuran, İ. & Bayraktar, Y. (2020a). Kalkınma ajanslarının kurumsal sorunları ve çözümlerine ilişkin ampirik analiz: Türkiye örneği. Mehmet Akif Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (Özel Sayı), 1160-1193.
Kuran, İ. & Bayraktar, Y. (2020b). Türkiye için bölgesel dengesizlikleri gidermede kalkınma ajanslarının rolü: 26 kalkınma ajansı için SWOT analizi ışığında tespitler ve öneriler. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 55 (3), 2064-2077.
Kuran, İ. (2020). Türkiye’de bölgesel kalkınma politikaları: Tarihsel gelişim ve Kalkınma Ajansları. İçinde F. Akın ve H. Ç. Bal (Ed.), Türkiye ekonomisi üzerine seçme yazılar, (ss.23-54). A Kitap.
Leigh, D. (2010). SWOT analysis. Handbook of Improving Performance in the Workplace, 1 (3), 115-140.
Mıhçı, H. (1996). Kalkınma: Bir terim neyi anlatır? Ekonomik Yaklaşım, 7 (23), 65-86.
Resmi Gazete (2006). Kalkınma Ajanslarının Kuruluşu, Koordinasyonu ve Görevleri Hakkında Kanun, 25.01.2006 Tarih ve 26074 Sayılı T.C. Resmi Gazete.
Karacadağ Kalkınma Ajansı. (2010). 2010 yılı ajans faaliyet raporu.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). (2021). İşgücü, istihdam, dış ticaret, göç, kişi başı gayrisafi yurtiçi hasıla verileri. 10 Eylül 2021, https://www.tuik.gov.tr/.
Yavuz, B. (2010). Türkiye’de bölgesel kalkınma politikalarında yaşanan dönüşüm ve kalkınma ajansları. Derin Yayınları.