Temelinden Çatlayan Ev: Korkuyu Beklerken
Modernite
tek başına yeni toplumsal sistemler veya düzenler getirmemiş aynı zamanda
bireyin var oluşsal problemlerine de yeni bakış açıları getirmiştir. Bu netice
sadece vaat edilen eşitlik, adalet, özgürlük gibi evrensel değerlerin
gerçekleşmesi gibi olumlu değerler biçiminde görülmez. Aksine moderniteye temel
olan rasyonel düşünce bireyin özneleşmesi bir yana nesneleşen bir dünyaya da
sebep olur. Var olan olarak insan ise yaşadığı bu çağda tüm bu problemler
karşısında bireysel aidiyetini daha çok sorgular hale gelir ve bu
soruşturmaların izleri insanın var oluşunun mekânsal boyutunda daha iyi
incelenebilir. Edebiyatın Türkiye sahasında ise gecikmiş modernlik telaşından
dolayı söz konusu sorunsalın daha derin izlerini görmek mümkündür.
Rasyonelleştiren zaman ve mekân anlayışı insanı köksüz bir şimdide yurtsuz
bırakmış gibidir. İnsanın varoluşunu anlamlandırabilmek için ihtiyaç duyduğu bu
aidiyet sorunsalı, modern anlatıların mekân veya mekânsızlık metaforlarıyla da
paralellik gösterir. Bu bağlamda çalışmamız gereği modern dönem edebiyatında
gecikmeyle de olsa üzerinde en çok tartışılan eserleri yazmış olan yazarlardan;
Oğuz Atay’ın Korkuyu Beklerken
hikâyesinden yola çıkarak Beyaz Mantolu
Adam’da bahsini ettiğimiz mevzunun yansımalarını incelemeye çalışacağız.
Falling house: Korkuyu Beklerken
Modernity not only brought new social systems or
orders, but also brought new perspectives to the existential problems of the
individual. This result is not only seen in the form of positive values such as
the realization of universal values such as promised equality, justice and
freedom. On the contrary, rational thought, which is the basis of modernity,
causes an objectivating world as well as subjectivization of the individual. As
an existing human being, in this age, he becomes more and more inquired about
his individual belonging in the face of all these problems and the traces of
these investigations can be better examined in the spatial dimension of human
existence.The Literature of Turkey in the field due to the flurry of late
modernity said it is possible to see the traces of deeper problematics. The
rationalizing conception of time and space seems to have left a person without
a rootless present. This question of belonging, which one needs to make sense
of human existence, is in parallel with the metaphors of space or space of
modern narratives. In this context, one of the authors who wrote the most
controversial works on modern literature, albeit with delay; Starting from Oğuz
Atay's story Korkuyu Beklerken we
will try to examine the reflections of the subject mentioned in Beyaz Mantolu Adam.
___
- CASSIN, B., Nostalji; İnsan Ne Zaman Evindedir? , çev. Seçil Kıvrak, İstanbul: Kolektif Kitap, 2018.
BACHELARD, G., Mekânın Poetikası, çev. Aykut Derman, İstanbul:Kesit Yayınları, 1996.
BENJAMIN, W., Son Bakışta Aşk; Walter Benjamin’den Seçme Yazılar, çev. Nurdan Gürbilek, İstanbul:Metis Yayınları, 2018.
MULHALL S., Heidegger ve Varlık ve Zaman, çev. Kaan Ökten, İstanbul:Sarmal Yayınevi,1998.
