Rodos’un Fethinden Önce Osmanlı ve St. Jean Şövalyeleri Arasındaki İlişki

Akdeniz ticaret yolu üzerinde bulunan Rodos adası, ticari ve askeri bir üs olması nedeniyle Osmanlı ve St. Jean Şövalyeleri arasındaki mücadelelerin en önemli sahalarından biri olmuştur. Türklerin Rodos’u ihatasına kadar yaklaşık 216 yıl boyunca, adaya hâkim olan şövalyeler, adayı korsanlık üssü haline getirmişlerdir. Şövalyelerin adayı korsanlık üssü haline getirmeleri, Anadolu’da köylere ve ticaret kervanlarına saldırıları, Osmanlıyı askeri tedbirler almaya yöneltmiştir. İlk olarak Fatih döneminde adaya sefer düzenlenmişse de, adanın fethi Kanuni döneminde gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma, Rodos’un 1522 yılında fethinden önce Osmanlı ve St. Jean Şövalyeleri arasındaki ilişkiyi ele almaktadır. Çalışma esnasında öncelikli başvuru kaynakları, başta Osmanlı kronikleri ile Avrupalılar tarafından kaleme alınmış tarihlerdir. Bunların yanı sıra,  konuyla ilgili doğrudan yapılan veya bir şekilde temas etmiş olan araştırma eserleri de çalışmanın ikincil kaynaklarını teşkil etmektedir. Bu çalışma ile deniz savaşı, savaş tarihi ve siyasi tarih ile ilgili yapılacak çalışmalara önemli katkılar sağlanması amaçlanmıştır.

Relatıonshıp Between Ottoman and St Jean Knıghts Before Conquest of Rhodes

The island of Rhodes, located along the Mediterranean trade route, was one of the most important scenes for the conflicts between the Ottomans and the St. Jean Knights. For about 216 years, until the Turks environed Rhodes, the knights who controlled the island turned it into a base for piracy. The knights’ utilization of the island in this manner and their attacks on villages and trade caravans in Anatolia led the Ottomans to take military measures. Although the era of Fatih saw the organization of the initial conquest of the island, the island wasn’t conquered until the era of Suleiman I. This study discusses the relationship between the Ottomans and the St. Jean Knights before Rhodes was conquered in 1522. The primary reference materials during the study are Ottoman chronicles and European histories. In addition to these, research that was conducted directly relating to the topic or that touched upon it in some manner also constitute the secondary sources for the study. This research aimed to provide significant contributions to the literature on naval warfare, the history of war, and political history.

___

  • UZUNÇARŞILI, İ.H., “Cem Sultan’a Dair Beş Orijinal Vesika”, Belleten 24, sy.95 (1960): 457-483.
  • UZUNÇARŞILI, İ., H., Osmanlı Tarihi,2.cilt. Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2016.
  • VATİN, N., Rodos Şövalyeleri ve Osmanlılar, çev. T. Altınova, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları, 2004.
  • WİTTEK, Paul, Menteşe Beyliği, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları,1999.
  • ZACHARİADOU, A., Trade and Crusade: Venetian Crete and the Emirates of Menteshe and Aydin, 1300–1415,Venedik: Library of the Hellenic Institute of Byzantine and Post-Byzantine Studies, 1983.