Osmanlı Devleti’nden devralınan önemli kurumlardan olan demiryolları, yeni devletin kuruluş felsefesi doğrultusunda yeniden ele alınmıştır. Bu dönemde, bir taraftan memleketin askeri ve iktisadi bakımdan muhtaç olduğu yeni demiryollarını hızla yapılırken, diğer taraftan da eski usullerle kurulmuş ve işletilmekte olan demiryollarının devletleştirilmesine başlanmıştır. Cumhuriyet Dönemi’nde izlenen demiryolu politikası ülke gerçeklerine dayalı, ülkenin kalkınması ve savunulması gibi millî ihtiyaçlara göre tespit edilmiştir. Cumhuriyet Dönemi’nde ülke gerçeklerine göre tespit edilen demiryolu politikasında temel hedeflerden biri de sınırlara ulaşmaktı. Bu bağlamda ele alınan ilk demiryolu Ankara’nın doğusuna uzanan Ankara-Sivas demiryolu olmuştu. Bu hat üzerinden Erzurum’a, daha sonra Irmak-Filyos hattıyla Karadeniz’e, Mersin’den Fevzi Paşa üzerinden Irak ve Diyarbakır’a ulaşılmaya çalışılmıştır. Bu dönemde ele alınan önemli hatlardan biri de İran’a doğru uzanan Fevzi Paşa-Elazığ-Muş hattıydı. Yapılacak demiryolu, Elazığ’dan itibaren Palu-Genç ve Muş istikametini izleyerek doğuya doğru ilerleyecekti. Elazığ-Muş Hattı’nın yapımında yaşanan sıkıntılar nedeniyle Elazığ-Muş Demiryolu ancak Ekim 1955’te işletmeye açılabilmişti. Bu makale Elazığ-Muş demiryolunun yapım sürecini ele almakta olup, tarih yöntemi kullanılarak arşiv belgelerine dayalı olarak ortaya konulmuştur.

The railways, one of the important institutions taken over from the Ottoman Empire, was re-evaluated in line with the philosophy of the establishment of the new state. During this period, on the one hand, the country's military and economic needs in terms of new railroads are being built rapidly, on the other hand, the old methods established and operated railways have been nationalized.The railway policy pursued during the Republican Era was determined based on the realities of the country and according to the national needs such as the development and defense of the country. One of the main objectives of the railway policy, which was determined according to the realities of the country in the Republican Era, was to reach the borders.The first railway to be addressed in this context was the Ankara-Sivas railway to the east of Ankara. It was tried to reach Erzurum via this line, then to the Black Sea via Irmak-Filyos line, and to Iraq and Diyarbakır via Fevzi Pasha from Mersin. One of the important lines discussed in this period was the Fevzi Pasha-Elazığ-Muş line extending towards Iran. The railway to be made, from Elazığ, Palu-Genç and Muş direction to follow the direction to the east. The Elazığ-Muş Railway could only be put into operation in October 1955 due to the difficulties in the construction of the Elazig-Muş Line. This article deals with the construction process of Elazığ-Muş railway and has been put forward based on archival documents by using historical method.