Behçet Necatigil’in radyo oyunu Yıldızlara Bakmak’ta, Necatigil’in şiirlerinde olduğu gibi semboller yoğundur. Sıradan yaşamının bir anında yıldızlara bakma ihtiyacı hisseden Yolcu ile onun yıldızlara bakmak için gittiği rasathanenin müdürü oyunun başlıca kişileridir. Oyun, ağırlıklı olarak bu kişiler arasındaki konuşmalardan oluşur ve oyunda anlam arayışı, bireyin iç dünyasının farkına varması, “yıldızlara bakmak” ile somutlaşır. Necatigil, yol, yolculuk, akıl, bilim, sezgi, olgunlaşmak gibi hem felsefi hem de mistik çağrışımları olan sözcüklerle oyununu zenginleştirir. Özellikle orta hâlli insanın günlük yaşama kapılıp iç dünyasını zenginleştirememesi oyunun temel sorunsalıdır. Bu durum kişinin deneyimin değerini bilmemesi ve kendilik bilincinden yoksunluğunun göstergesidir. Ayrıca aile, çevre ve modern dünya da deneyimi ve bireyin kendisi olmasını engelleyici ögeler olarak belirir. Yıldızlara Bakmak’ta işlenen deneyim, kendilik, bireyin çevre ve toplumla ilişkisi temaları Necatigil’in şiirlerinde de karşımıza çıkar. Dolayısıyla bu radyo oyunu ile Necatigil’in şiirleri arasında türlerarası ilişki bulunmaktadır. Oyundaki anlam arayışını en genel anlamıyla estetik deneyim olarak değerlendirebiliriz.

Like his poems, Behçet Necatigil’s radio play Looking at the Stars, is based on symbols. The main characters of the play are the “Passenger” who felt the need to look at the stars during his ordinary life and the director of the observatory he went to. While the play mainly consists of the conversations between them, the search for meaning and the awareness of the inner world of the individual becomes concrete through the act of “looking at the stars”.