SOSYAL HAREKETLER ve SİYASAL PARTİLER

Doğrudan Demokrasi anlayışının imkânsızlığının anlaşıldığı modern dönemlerde demokrasinin başına eklenen temsili sıfatının anlattığı üzere demokrasi halk yönetimi ilkesini temsilcileri aracılığıyla elde eder. Söz konusu temsilin en açık göstergelerinden olan partiler de bu anlamda önemli bir işlev görmektedirler. Söz konusu bu makalede de bu temsil ilişkisi üzerine inceleme yapılacak ve Sanayi Devrimi ve devamında gelen Fransız Devrimi ile başlatılan toplumsal hareketler ve siyasal partileri literatürü arasında kurumsal, sosyolojik, antropolojik ve ekonomik temelli ilişkilerin var olup olmadığı üzerine bir tartışma yürütülecektir.

Anahtar Kelimeler:

Sosyal Hareketler, Siyasi Partiler, temsili demokrasi, Sanayi Devrimi, Fransız Devrimi

PDF

___

Arrighi, G., Hopkins, T. K., & Wallerstein, I. (2004). Sistem Karşıtı Hareketler. (C. Kanat, B. Somay, & S. Sökmen, Çev.) Ankara: Metis Yayıncılık.
Castells, M. (2015). Networks of Outrage and Hope: Social Movements in the Internet Age. Cambridge: Polity Press.
Demiroğlu, E. T. (2014, Mart). Yeni Toplumsal Hareketler: Bir Literatür Taraması. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 2(1), 133-144. Haziran 10, 2017 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/1169 adresinden alındı
Erdem, Ç. (2012). Pratikte ve Teoride Siyasi Partiler ve Parti Sistemleri. Ü. Özdağ (Dü.) içinde, 21.Yüzyılda Prens: Devlet ve Siyaset Yönetimi (s. 241-279). Ankara: Kripto .
Fukuyama, F. (2014). Political Order and Political Decay: From the Industrial Revolution to the Globalization of Democracy.
Goldstone, J. A. (2003). Bridging Institutionalized and Noninstitutionalized Politics. J. A. Goldstone (Dü.) içinde, States, Parties and Social Movements (s. 1-23). Cambridge: Cambridge University Press.
Gunther, R., & Diamond, L. (2003). Species of Political Parties: A New Typology. Party Politics, 9(2), 167-199.
Katz, R., & Mair, P. (2009, December). The Cartel Party Thesis: A Restatement. Perspectives on Politics, 7(4), 753-766.
Kitschelt, H. (2006). Movement Parties. R. S. Katz, & W. Crotty (Dü) içinde, The oxford Handbook of Party Politics (s. 278-290). Oxford: Oxford University Press.
Krastev, I. (2017). Çoğunlukçu Gelecekler. H. Geiselberger (Dü.) içinde, Büyük Gerileme (M. Şahin, A. Biçen, A. N. Bingöl, & O. Kılıç, Çev., s. 87-101). İstanbul: Metis Yayınları.
Laclau, E. (2005). On Populist Reason. London: Verso.
Lipset, S. M., & Rokkan, S. (1967). Cleavage Structures, Party Systems and Voter Alignment: An Introduction. 1-65. Haziran 11, 2017 tarihinde http://www.u.arizona.edu/~mishler/LipsetRokkan.pdf adresinden alındı
Mair, P. (2006). Cleavages. R. S. Katz, & W. Crotty (Dü) içinde, Handbook of Party Politics (s. 371-375). SAGE.
Mann, M. (1993). The Sources of Social Power. New York: Cambridge University Press.
Norris, P. (2007). Political Activism: New Challanges, New Activities. C. Boix, & S. Stokes (Dü) içinde, The Oxford Handbook of Comparative Politics (s. 608-649). Oxford University Press.
Ranciere, J. (2005). Uyuşmazlık: Politika ve Felsefe. (H. Hünler, Çev.) İzmir: Aralık Yayınları.
Sartori, G. (2005). Party Types, Organisation and Functions. West European Politics, 28:1, 5-32.
Thompson, E. P. (1971). Moral Economy of the English Crowd in the 18th Century. The Past and Present Society(50), 76-136.
Tilly, C. (2003). Agendas for Studenst of Social Movements. J. A. Goldstone (Dü.) içinde, States, Parties, and Social Movements (s. 246-256). Cambridge: Cambridge University Press.
Tilly, C. (2004). Social Movements 1768-2004. London: Paradigm Publishers.