Tahsin AKÇAKANAT, Hasan Hüseyin UZUNBACAK

KISALTILMIŞ İŞ-AİLE ZENGİNLEŞMESİ ÖLÇEĞİ TÜRKÇE FORMUNUN GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Bu araştırmanın amacı “Kısaltılmış İş-Aile Zenginleşmesi Ölçeği’ni (Kacmar vd., 2014) Türkçeye uyarlamak ve geçerlik, güvenirlik analizlerini yapmaktır. Araştırmanın örneklemi, Antalya ilinde turizm sektöründe görev yapan 295 beyaz yakalı çalışandan oluşmaktadır. Yapılan açımlayıcı faktör analizi sonucunda toplam varyansın %77,234’ünü açıklayan, 6 madde ve 2 alt boyuttan oluşan bir ölçme aracı elde edilmiştir. Bu alt boyutlar İş-Aile Zenginleşmesi ve Aile-İş Zenginleşmesi olarak isimlendirilmiştir. Ölçeğin faktör yükleri .79 ile .91 arasında değişmektedir. Doğrulayıcı faktör analizi sonuçları, modelin mükemmel seviyede uyum verdiğini göstermiştir (X2= 18,87, sd= 8, RMSEA= .068, NFI= .98, NNFI= .98, CFI= .99, IFI= .99, RFI= .97, GFI= .98 ve AGFI= .95). İç tutarlık güvenirlik katsayıları İş-Aile Zenginleşmesi için .88, Aile-İş Zenginleşmesi için .81, olarak hesaplanmıştır. Madde analizi sonucunda alt ölçeklerin düzeltilmiş madde-toplam puan korelasyonlarının .63 ile .83 arasında değiştiği görülmüştür. Bu bulgulara dayanarak, “Kısaltılmış İş-Aile Zenginleşmesi Ölçeği” örgütsel davranış alanında kullanılabilecek, Türk kültürüne uygun, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Kısaltılmış İş-Aile Zenginleşmesi Ölçeği, Geçerlilik, Güvenirlik

PDF

___

BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2003). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (3. Baskı), Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
CARLSON, D. S., KACMAR, K. M., WAYNE, J. H. ve GRZYWACZ, J. G. (2006). “Measuring The Positive Side of The Work–Family Interface: Development and Validation of a Work–Family Enrichment Scale”, Journal of Vocational Behavior, 68(1): 131-164.
GREENHAUS, J. H. ve POWELL, G. N. (2006). “When Work and Family Are Allies: A Theory of Work-Family Enrichment”, Academy of Management Review, 31(1): 72-92.
HU, L. T. ve BENTLER, P. M. (1999). Cutoff Criteria for Fit Indexes in Covariance Structure Analysis: Conventional Criteria Versus New Alternatives, Structural Equation Modeling: a Multidisciplinary Journal, 6(1): 1-55.
JÖRESKOG, K. G. ve SÖRBOM, D. (1993). LISREL 8: Structural Equation Modeling with The SIMPLIS Command Language, Scientific Software International, Chicago, IL.
KACMAR, K. M., CRAWFORD, W. S., CARLSON, D. S., FERGUSON, M. ve WHITTEN, D. (2014). “A Short and Valid Measure of Work-Family Enrichment”, Journal of Occupational Health Psychology, 19(1): 32-45.
KLINE, P. (1994). An Easy Guide to Factor Analysis, Routledge, New York.
LAPIERRE, L. M., LI, Y., KWAN, H. K., GREENHAUS, J. H., DIRENZO, M. S. ve SHAO, P. (2018). “A Meta‐Analysis of The Antecedents of Work–Family Enrichment”, Journal of Organizational Behavior, 39(4): 385-401.
McNALL, L. A., MASUDA, A. D. ve NICKLIN, J. M. (2009). Flexible Work Arrangements, Job Satisfaction, and Turnover Intentions: The Mediating Role of Work-To-Family Enrichment, The Journal of Psychology, 144(1): 61-81.
MCNALL, L. A., NICKLIN, J. M. ve MASUDA, A. D. (2010). “A Meta-Analytic Review of The Consequences Associated with Work–Family Enrichment”, Journal of Business and Psychology, 25(3): 381-396.
NUNNALLY, J. C. (1978), Psychometric Theory (2. Baskı), McGraw-Hill, New York.
SIU, O. L., LU, J. F., BROUGH, P., LU, C. Q., BAKKER, A. B., KALLIATH, T. ... ve KAN, S. (2010). “Role Resources and Work–Family Enrichment: The Role of Work Engagement”, Journal of Vocational Behavior, 77(3): 470-480.
ŞİMŞEK, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş Temel İlkeler ve Lisrel Uygulamaları, Ekinoks Eğitim Yayıncılık, Ankara.
ZHANG, Y., XU, S., JIN, J. ve FORD, M. T. (2018). “The Within and Cross Domain Effects of Work-Family Enrichment: A Meta-Analysis”, Journal of Vocational Behavior, 104: 210-227.