ÖZ XVII. Yüzyılda Batı Avrupa ile geniş iktisadi ve siyasi ilişkiler kuran Rusya dünyanın en güçlü devletleri arasına girer. Rus edebiyatının da hızla geliştiği bu yüzyılda çeviri alanında büyük oranda yenilikler göze çarpar. Rus kültürünün yavaş yavaş kilisenin etkilerinden kurtulup evrenselleşmeye başladığı XVII. Yüzyılda çıkan kitapların sayısı, önceki bütün yüzyılların toplamından fazladır. Kitap yazarları ve çevirmenler artık isimlerini belirtmektedir. Çevirilerin sayısı hızla arttığı gibi kaynak dil/diller de değişmiştir. Çeviriler genelde Avrupa’nın bilim dili sayılan Latinceden yapılır; en çok çeviri yapılan ikinci dil ise Lehçe’dir. XVII. Yüzyılda çevrilen dini metinlerin sayısı azalır. Tarih ve coğrafya konulu metinlerin çevirilerinin yanı sıra avcılık, binicilik, yemek kitapları, ekonomi, işletme vs. gibi günlük hayatı konu alan kitaplar da çevrilmektedir. Ayrıca retorik, astronomi ve astroloji, aritmetik, geometri, anatomi ve tıp konulu bilimsel metinlerin çevirileri de yaygınlık kazanır. Bu dönemde bilimsel çalışmalar dışında roman, hikâye ve hikâye derleme kitapları, tiyatro eserleri, ayrıca fabl ve şiir gibi eserler de çevrilir. Rus okuru Batı Avrupa’da yaygın bir tür olan şövalye romanıyla ve Rönesans Döneminde sevilen bir tür olan novella ile tanışır. Bu yüzyılda Rus okuru ayrıca Antik edebiyatın önemli eserlerin çevirilerini de okuma fırsatı bulur. Çalışmamızda bu bilgiler ışığında söz konusu dönemde yapılan belli başlı çevirileri ve öne çıkan çevirmenleri tanıtarak genel hatlarıyla XVII. Yüzyıl Rusya’sında çeviri faaliyetlerini inceledik.