Öğretmen Yetiştirmede Beceri Uyuşmazlığı

Öğretmenlik mesleği öğrencilerin bilgilerinin yapılandırılması ve harekete geçirilmesini sağlamaktır. Bu açıdan lisans eğitimi sürecinde odaklanılması gereken başlıca mesleklerden biridir. Sınıflarda etkili bir öğretimin gerçekleşebilmesi ancak gerekli bilgi ve becerilere sahip olan öğretmenler tarafından gerçekleştirilebilir. Bu yüzden öğretmenlerin öğretim programlarını anlamaları ve bu programlardaki bilgileri mesleklerinin gerektirdiği becerileri etkili bir şekilde kullanmaları gerekmektedir. Ayrıca, yapılan çeşitli çalışmalarla öğretmenlere kazandırılacak temel beceriler araştırılmış ve belirlenmeye çalışılmıştır. Oysa gerçekte öğretmenlerin program ve mesleklerinin gerektirdiği bilgi ve becerilerle uygulamada sergiledikleri arasında farklılık olduğu görülmektedir. Diğer bir ifadeyle günümüzde mesleğine yeni başlayan çoğu öğretmenin lisans eğitimlerinde öğrendiklerini mesleklerinde kullanamadıkları ve öğretmenlik becerilerini yeterince geliştiremediği görülmektedir. Bu yüzden beceri uyuşmazlığı artmaktadır. Bu açıdan beceri uyuşmazlığı öğretmen yetiştirmede eğitimin niteliğini etkilemesinden dolayı önemlidir. Böylelikle öğretmenlerin bu bilgi ve becerileri kazandıkları lisans eğitimi programları onları mesleki yaşamlarına hazırlayacak şekilde verilmelidir. Bu sayede, öğretmenler öğretim programlarını eğitim sürecinde kazandıkları becerileri kullanarak sınıflarında etkili bir şekilde öğretim yapmış olurlar. Bu ancak öğretim programlarında öğrencilere kazandırılması hedeflenen becerilerin lisans eğitiminde kazandırılması ile mümkündür. Bu amaçla çalışmada Türkçe ve matematik öğretmeni yetiştirme programları ile ilköğretim Türkçe ve matematik programlarındaki beceriler ile beceri uyuşmazlıkları incelenmiştir. Belirlenen beceri uyuşmazlıkları yaklaşım ve programlar, beceriler ve dersler başlıkları altında incelenmiş ve açıklanmıştır. Ayrıca, çalışmada belirlenen beceri uyuşmazlıklarını gidermek için çeşitli öneriler de sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Beceri uyuşmazlığı, Türkçe öğretimi, matematik öğretimi.

PDF

___

Bronckart, J.-P. (2009).La notion de compétencesest-elle pertinente en éducation ?, (Extrait du L'école démocratique),12 Ocak 2016 tarihinde http://www.skolo.org/spip.php?article1124 adresinden erişilmiştir.
CEDEFOP. (2010). L’inadéquation des compétences en europe, (Note d’information, Centre européen pour le développement de la formation professionnelle, Juin 2010), 10 Şubat 2016 tarihinde www.cedefop.europa.eu/files/9023_fr.pdf adresinden erişilmiştir.
Dionnet, S. (2002). Compétences, compétences transversales et système éducatif. Genève : SRED
FAPEO (2011).Quelle formation initiale pour nos enseignants? Les analyses de la FAPEO 2011, Fédération des Associations de Parents de l’Enseignement Officiel, Bruxelles
MEB, Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü (2002). Öğretmen yeterlilikleri. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
MEB. (2005). Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu, Ankara: MEB Basımevi.
MEB. (2009). İlköğretim Matematik Dersi 6-8. Sınıflar Öğretim Programı. Ankara: MEB Basımevi.
MEB.(2013). Pısa 2012 ulusal ön raporu, Ankara: MEB Basımevi.
MEB. (2013). Ortaokul Matematik Dersi (5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: MEB Basımevi.
MEB. (2015). İlkokul Matematik Dersi (1, 2, 3 ve 4. Sınıflar) Öğretim Programı, Ankara: MEB Talim Terbiye Başkanlığı Yayınları
Ministere Education Nationale (2013). Les dix compétences professionnelles d’un professeur des écoles, 12.06.2015 tarihinde http://www.education.gouv.fr/cid732... adresinden erişilmiştir.
Ndaba,O.(2015). Afrique : aller à l’école ne signifie pas apprentissage, (Article publié en collaboration avec le projet), 13 Nisan 2016 tarihinde www.libreafrique.com adresinden erişilmiştir.
OECD (2005).La définition et la sélection des compétences clés,Résumé,Mep_int_French.
OCDE. (2016). L’importance des compétences : nouveaux résultats de l’évaluation des compétences des adultes, Paris: Editions OCDE.
Paquay, L. (2008).La formationdesenseignantsen europe :quelquespoints-clés,Paris: CDIUFM.
Perrenoud, P. (1999). Dix nouvelles compétences pour enseigner, Paris: ESF.
Perrenoud, P.(2004). Evaluer les compétences, Educateur, n° spécial,mars, 8-11.
Quiesse, J.M., Ferré, D. ve Rufino, A. (2007). L’approche orientante : une nécessité Tome 1 : Oser l’approche orientante, pourquoi ?-Tome 2 : oser l’approche orientante, comment ? Paris : Qui Plus Est.
Tardif, J. (1997). Pour un enseignement stratégique.Montréal : Editions Logiques.
Union Europe (2007).Compétences clés pour l’éducationet la formation tout au long de la vie un cadre de référence européen, Luxembourg
YÖK. (2007).Öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri (1982-2007), Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayınları