Okul Yöneticilerinin Genel Erteleme Davranışları ile Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Okul yöneticilerinin genel erteleme davranışları ile kişilik özellikleri arasındaki ilişkinin incelendiği bu araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu 352 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Araştırma verileri, “Genel Erteleme Ölçeği”, “Beş Faktör Kişilik Ölçeği” ve “Kişisel Bilgi Formu” kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde tanımlayıcı analizler, Parametrik Fark Testleri ve Pearson Çift Yönlü Korelâsyon analizi kullanılmıştır. Analizler sonucunda okul yöneticilerinin düşük düzeyde erteleme davranışı sergiledikleri ve genel erteleme davranışlarının medeni durum değişkenine göre farklılaştığı ancak unvan, yaş, cinsiyet, mesleki kıdem, öğrenim durumu, yöneticilik kıdemi, çalıştığı okul türü ve branş değişkenlerine göre farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Evli okul yöneticilerinin bekar okul yöneticilerinden daha az erteleme davranışında bulundukları tespit edilmiştir. Okul yöneticilerinin sergiledikleri genel erteleme davranışları ile sorumluluk, dışadönüklük, yumuşak başlılık ve gelişime açıklık kişilik özelikleri arasında orta düzeyde ve negatif yönlü anlamlı bir ilişki, nevrotik kişilik özeliği ile arasında orta düzeyde ve pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür . Araştırma bulgularına göre duygusal olarak tutarsız okul yöneticileri daha fazla erteleme davranışı sergilemektedirler. Sorumluluk sahibi, gelişime açık,yumuşak başlı ve dışadönük okul yöneticileri ise daha az erteleme davranışı sergilemektedirler.

Investigation of the Relationship Between General Procrastination Behaviors and Personality Traits of School Administrators

The relational screening model was used in this study, which examined the relationship between the general procrastination behaviors of school administrators and their personality traits. The sample group of the research consists of 352 school administrators. Research data were obtained by using the "General Procrastination Scale", "Five Factor Personality Scale" and "Personal Information Form". Descriptive analyzes, Parametric Difference Tests and Pearson Bidirectional Correlation analysis were used in the analysis of the data. As a result of the analyzes, it was determined that the school administrators exhibited a low level of procrastination behavior and their general procrastination behavior differed according to the marital status variable, but did not differ according to the variables of title, age, gender, professional seniority, education level, seniority of management, type of school and branch. It has been determined that married school administrators have less procrastination behavior than single school administrators. It was observed that there was a moderate and negative significant relationship between the general procrastination behaviors exhibited by school administrators and the personality traits of responsibility, extraversion, agreeableness and openness to development, and a moderate and positive significant relationship between neurotic personality traits. According to the research findings, emotionally inconsistent school administrators exhibit more procrastination behavior. Responsible, open to improvement, easygoing and extroverted school administrators exhibit less procrastination behavior.

PDF

___

Acar, U. (2020). eğitim yöneticilerinin karar verme stillerinin erteleme davranışı ile ilişkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akkaya, E. (2007). Academic procrastination among faculty of education students: the role of gender, age, academic achievement, perfectionism and depression. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ary, D. , Jacobs, L. C., Sorensen, C. & Razavieh, A.(2010). Introduction to research in education. Canada: Nelson Education.
Aydoğan, D. (2008). Akademik erteleme davranışının benlik saygısı, durumluluk kaygı ve öz-yeterlik ile açıklanabilirliği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Baltacı, A. (2017). Erteleme Davranışı Eğilimi ve Beş Faktörlü Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkiler: Okul Yöneticileri Üzerine Bir Araştırma. International Journal of Contemporary Educational Studies. 3 (1) , 56-80.
Benet-Martinez V. & John, O. P. (1998). Los cinco grades across cultures and ethnic groups: multitrait multimethod analyses of the big five in spanish and english. Journal of Personality and Social Psychology, 75, 729-750.
Beycioğlu, K., Uğurlu, C.T. & Abdurrezzak, S. (2018). Okul Yöneticilerinin Okul İşlerini Erteleme Davranışlarına İlişkin Okul Yöneticileri ve Öğretmenlerin Görüşlerinin İncelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (45), 68-85.
Binder, K. (2000) The effects of an academic procrastination treatment on student procrastination and subjective well-being. Unpublished Master Thesis, Carleton University, USA.
Büyüköztürk, S., Çakmak, E. K., Akgun, O. E., Karadeniz, S. & Demirel, F. (2009). Bilimsel arastırma yontemleri. Ankara: Pegem Yayınları.
Cohen, L., Manion, L. & Morrison, K. (2007). A guide to teaching practice.: routledge-falmer. United Kingdom: London Press.
Cömert, M.(2009). Okul yöneticilerinin ertelemecilik davranışları, iş yükleri ve kişilik özelliklerine ilişkin algıları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
Cömert, M., & Dönmez, B. (2018). Okul yöneticilerinin ertelemecilik davranışları, iş yükleri ve kişilik özelliklerine ilişkin algıları. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 9(2), 1-18.
Çakıcı, D.Ç. (2003). Lise ve üniversite öğrencilerinde genel erteleme ve akademik erteleme davranışının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tez, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Doğan, T., Kürüm, A. & Kazak, M. (2017). Kişilik özelliklerinin erteleme davranışını yordayıcılığı. Başkent Üniversitesi Eğitim Dergisi, 1 (1), 1-8. Http://buje.baskent.edu.tr/index. php /buje /article/view/3 adresinden erişildi.
Ferrari, J. R. (1994). Dysfunctional procrastination and its relationship with self-esteem, interpersonal dependency, and self-defeating behaviors. Personality & Individual Differences, 17, 673-679.
Ferrari, J. R., Johnson, J. L. & McCown, W. G. (1995). Procrastination and task avoidance: Theory, research, and treatment. Germany: Springer Science & Business Media.
Ferrari, J. R. & Pychyl, T. A. (2007). Regulating speed, accuracy, and judgments by indecisives: effects of frequent choices on self-regulation failure. Personality and Individual Differences, 42, 777–787.
Gülebağlan, C. (2003). Öğretmenlerin işleri son ana erteleme eğilimlerinin, mesleki yeterlilik algıları, mesleki deneyimleri ve branşları bakımından karşılaştırılmasına yönelik bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Güner, D. (2008). İlköğretim okullarında görev yapan sınıf ve branş öğretmenlerinin erteleme eğilimleri ve kaygı düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Yeditepe Üniversitesi , İstanbul.
Haycock, L. A. (1993). The cognitive mediation of procrastination: An investigation of the relationship between procrastination and selfefficacy beliefs. Dissertation Abstracts International, 54, 2261.
İci, A. (2012). İlköğretim okulları yöneticilerinin örgütsel bağlılık düzeyleri ile ertelemecilik davranışları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniveristesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Samsun.
İskender, M. (2011). The influence of self-compassion on academic procrastination and dysfunctional attitudes. Educational Research and Reviews, 6(2), 230-234.
Kandemir, M. (2010). Akademik erteleme davranışını açıklayıcı bir model. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniveristesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kızılkaya Cumaoğlu, G. & Diker Coşkun, Y. (2012). Öğretmenlerin akademik erteleme davranışı ile teknoloji kullanım durumları arasındaki ilişki. Electronic Turkish Studies, 7(4), 2237-2247.
Knaus, W. J. (2000). Procrastination, blame, and change. Journal of Social Behavior and Personality, 15, 153- 166.
Knaus, W. J. (2002). The procrastination workbook. Kaliforniya, ABD: New Harbinger Publications
Lee, D., Kelly, K. R., & Edwards, J. K. (2005). A closer look at the relationships among trait procrastination, neuroticism and conscientiousness. Personality and Individual Differences, 40, 27- 37.
Milgram, N., Mey-Tal, G. & Levison, Y. (1998). Procrastination, generalized or specific, in college students and their parents. Personality and Individual Differences, 25, 297-316.
McCown, W. & Johnson, J. (1991). Personality and chronic procrastination by unıversıty students during an academic examination period. Personality and Individual Differences, 12, 662-667.
Onwuegbuzie, A. J. (2004). Academic procrastinators and perfectionistic tendencies among graduate students. Journal of Social Behavior and Personality, 15(5), 103-
Özdemir, O. S. (2012). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin genel erteleme davranışı eğilimleri ile düşünme stillerinin analizi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Özer, A. (2012). Procrastination: rethinking trait models. Education and Science, 37, 303-317.
Özer, A. & Altun, E. (2011). Üniversite öğrencilerinin akademik erteleme nedenleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 45-72.
Rawson, H. & Miner, M. (1986). The new dictionary of quotations. New York, ABD:New American Library.
Rothblum, E. D., Solomon, L. J., & Murakabi, J. (1986). Affective, cognitive and behavioral differences between high and low procrastinators. Journal of Counseling Psychology, 33, 387–394.
Schmitt, D. P., Allik, J., McCrae, R. R. & Benet-Martinez, V. (2007). The geographic distribution of big fi ve personality traits: Patterns and profiles of human selfdescription across 56 nations. Journal of Cross-Cultural Psychology, 38, 173-212.
Solomon, L. J. & Rothblum, E. D. (1984). Academic procrastination: Frequency and cognitive-behavioral correlates. Journal of Counseling Psychology, 31, 503-509.
Sümer, N., Lajunen, T. & Özkan, T. (2005). Big five personality traits as the distal predictors of road accident involvement. In Underwood, G. (Eds.). Traffic andTransport Psychology, (Chapter 18). Elsevier Ltd.
Sümer, N. & Sümer, H.C.(2005). Beş faktör kişilik özellikleri ölçeği.(Yayınlanmamış çalışma).
Şirin, E.F. (2011). Academic procrastination among undergraduates attending school of physical education and sports: role of general procrastination, academic motivation and academic selfefficacy. Educational Research and Reviews, 6 (5), 447-455.
Topal, N. (2015). Akademisyenlerde erteleme ile kişilik özellikleri ve mükemmeliyetçilik arasındaki ilişkiler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Türk Dil Kurumu (2016). Türkçe Sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Uzunsakal, E. & Yıldız, D. (2018). Alan araştırmalarında güvenilirlik testlerinin karşılaştırılması ve tarımsal veriler üzerine bir uygulama. Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 14-28.
Watson (2001). Procrastination and the five-factor model: A facet level analysis. Personality and Individual Differences, 30, 149-158.