TÜRK KÜLTÜR COĞRAFYASINDAN ÖZEL BİR ÖRNEK: TÜRK SABUNLARI

               Sabun, asırlardır insanlar tarafından kullanılmış dünyanın en eski tedavi ve temizlik malzemelerinden olmuştur. Değişen yaşam koşulları ve teknolojideki ilerlemelere bağlı olarak sabuna alternatif pek çok ürün ortaya konmuş, sabun yapım teknikleri de oldukça değişmiştir. Buna karşılık sabun hala en fazla kullanılan tuvalet malzemesi olarak varlığını korumuştur. Öte yandan geleneksel sabun çeşitleri için aynı durumu söylemek güçtür. Geleneksel üretim yöntemlerinin zahmetli olması, doğal malzemelere erişim güçlüğü, erişilse de pahalı oluşu bu tipte sabunların üretimini önemli ölçüde geriletmiştir. Endüstriyel sabunların çok daha ucuz ve de yaygın olmasıyla da maliyeti daha yüksek olan geleneksel sabunların pazar paylarının daralması bu ürün grubuna özellikle eğilinmesini gerektirmiştir. Bu çalışmada da Türkiye’de asırlardır üretilmekte olan karakteristik Türk sabunlarının yapım aşamaları, sektörel durum ve bu konuda yapılması gerekenler ele alınmıştır. Aynı zamanda bu gruptaki ürünlerin coğrafi işaret kapsamına alınarak bu noktada uygulamanın gereklerinin yerine getirilmesi (Etiketleme, standardizasyon, denetim gibi) konusu da ayrıca ele alınmıştır.

___

  • Kaynakça
  • Camuz, D., İpekoğlu, B. & Böke, H. (2015). Tarihi Osmanlı Sabunhaneleri: Antakya Kuseyri Sabunhanesi’nin Koruma Sorunları, Kârgir Yapılarda Koruma ve Onarım Semineri, 01 – 02 Aralık 2015, s. 10 – 26, İstanbul.
  • İZTO, (1998). İngiliz Konsolosluk Raporlarına Göre İzmir Ticareti (1864 – 1914), İzmir Ticaret Odası Yayın No: 55, s. 323, İzmir.
  • Özbil, A. (2006). Misk Meyve Sabunu, Meyve Kitabı, (Ed. Emine Gürsoy Naskali ve Dilek Herkmen), Çalış Ofset, s. 447 – 453, İstanbul.
  • Öztürk, S. & Sarıyıldız, G. (1997). Antik Çağdan Günümüze Temizliğin Değişmeyen Sembolü: Sabun, Tombak, Sayı: 15, s. 42 – 54, İstanbul.
  • Şahin, G. (2019). Türkiye’nin Coğrafi İşaretleri ve Bunların Türkiye Ekonomisinde Etkin Kullanımları, (Basılmamış doktora tezi), İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, s. 2551, İstanbul.