SINIF ÖĞRETMENİ ADAYLARI İÇİN ÖĞRETMENLİK UYGULAMASI ÖLÇEĞİ GELİŞTİRİLMESİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Bu araştırma, Öğretmenlik Uygulaması Ölçeği’nin geliştirilmesi kapsamında geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının yapılmasını amaçlamaktadır. Geliştirilen ölçekte yer alan 4 alt boyut sırasıyla uygulama, üniversite öğretim elemanı, öz değerlendirme ve okul yönetimi olarak isimlendirilmiştir. Her bir alt boyut için hesaplanan Cronbach alfa güvenirlik katsayısı sırasıyla .829, .798, .731 ve .742 olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin bütünü için güvenirlik katsayısının .867 olduğu belirlenmiştir. Ölçek 21 maddeden oluşmaktadır ve 5’li Likert tipindedir. Buna ek olarak, açımlayıcı faktör analizinde ortaya çıkan yapının ne derece uygun olduğunu belirlemek amacıyla yapılan doğrulayıcı faktör analizi sonuçları ortaya çıkan modeli kabul edilebilir düzeyde olduğunu göstermiştir (Büyüköztürk ve diğ., 2004; Yılmaz ve Çelik, 2009). Elde edilen sonuçlar, Öğretmenlik Uygulaması Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermiştir.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmenlik uygulaması, öğretmen adayı, ölçek geliştirme

DEVELOPMENT OF FIELD EXPERIENCE INSTRUMENT FOR ELEMENTARY PRE-SERVICE TEACHERS: A RELIABILITY AND VALIDITY STUDY

This current study aimed to examine the validity and reliability study of Turkish form of the Field Experience Instrument for Elementary Pre-service Teachers developed by researchers. The instrument included four sub-dimensions. These are practice process, university supervisor, self-evaluation and school management. The instrument includes 21 items and placed on a 5-point Likert type of scale. Cronbach’s alpha coefficients were calculated as .86 for the Field Experience Instrument for Elementary Pre-service Teachers, respectively. Cronbach’s alpha coefficients for the sub-scales were found as .82, .79, .73 and .74, respectively. Results of the exploratory and confirmatory factor analysis revealed that the instrument is valid and reliable.

Keywords:

Field experience, elementary pre-service teacher, scale development,

PDF

___

Artz, A.F. (1999). A structure to enable preservice teachers of mathematics to reflect on their teaching. Journal of Mathematics Teacher Education, 2, 143-166.

Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Kahveci, Ö. & Demirel, F. (2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 210-239.

Cole, D. A. (1987). Utility of confirmatory factor analysis in test validation research. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 1019-1031.

Cook, L. (2007). When in Rome: influences on special education student teachers’ teaching. International Journal of Special Education, 22(3), 119-130.

Darling-Hammond, L.(1998). Educating teachers for the next century: Rethinking practice and policy. In Ed. G. A. Griffin, The Education of Teachers: Ninety-eighth Yearbook of the National Society for the Study of Education, Part I, 221-56. Chicago: National Society for the Study of Education.

Eroğlu, A. (2009). Faktör analizi. Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (ss.321-331). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.

Field, A. (2005). Discovering Statistics Using SPSS (2nd. edition) Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc.

Freidus, H. (2002). Teacher education faculty as supervisors/advisors/facilitators: Playing multiple roles in the construction of field work experiences. Teacher Education Quarterly, 29(2), 65-76.

Frykholm, J. A. (1996). Pre-service teachers in mathematics: Struggling with the standards. Teaching and Teacher Education, 12(6), 665-681.

Goodell, J. (2000). Learning to teach mathematics for understanding: The role of reflection. Mathematics Teacher Education and Development, 2, 48-60.

Hacıömeroğlu, G., & Şahin-Taşkın, Ç. (2010). Öğretmenlik Uygulaması Sürecinde Etkili Matematik Öğretimi: Öğretmen Adayını Yetiştirme. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 131-144.

Haciomeroglu, G. (2013). The field experiences of student teachers and effective mathematics teaching in Turkey. Australian Journal of Teacher Education, 38(2), 132-142.

Hudson, P. (2009). Mentoring preservice teachers in primary mathematics. The International Journal of Learning, 16(4), 119-132.

Klein, P. (1986). A Handbook of Test Construction. London: Routledge.

Koç, E. M. (2011). Development of mentor teacher role inventory. European Journal of Teacher Education, 34(2), 193-208.

Kiraz, E. (2003). Uygulama öğretmeni yeterlilik ölçeği: Ölçü aracı geliştirme örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(1), 387-400.

Koerner, M. (1992). The cooperating teacher: an ambivalent participant in student teaching. Journal of Teacher Education, 42(1), 46-56.

LaBoskey, V. K., & Richert, A. E. (2002). Identifying good student teaching placements: A programmatic perspective. Teacher Education Quarterly, 29(2), 7-34.

Ronfeldt, M., & Reinninger, M. (2012). More or better student teaching? Teaching and Teacher Education, 28(8), 1091-1106.

Smagorinsky, P., Sanford, A. D., & Konopak, B. (2006). Functional literacy in a constructivist key: a nontraditional student teacher’s apprenticeship in a rural elementary school. Teacher Education Quarterly, 33(4), 93-109.

Sungur, O. (2009). Korelasyon Analizi. Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (ss.321–331). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.

Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.

Yılmaz, V. & Çelik, E. (2009). Lisrel ile Yapısal Eşitlik Modellemesi: Temel Kavramlar, Uygulamalar, Programlama. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Zeichner, K. (2002). Beyond traditional structures of student teaching. Teacher Education Quarterly, 29(2), 59-64.