Amaç: Pelvis ve alt ekstremitede kapalı soyulma tarzı cilt yaralanmaları (Morel-Lavallee lezyonu) saptanan hastalarda konservatif yaklaşım ile tedavi sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Beş erkek hastada (ort. yaş 25.6; dağılım 6-40) Morel-Lavallee lezyonu tanısı kondu. Lezyon nedeni üç hastada araç altında ezilme/sıkışma, ikisinde araç içi trafik kazası idi. Lezyonların üçü pelvis kuşağında (2 lumbosakral, 1 lateral lomber), ikisi gluteal ve trokanterik bölgede yer almaktaydı. Tüm hastalarda lezyon bölgesi elastik sargılarla veya elastik korse ile komprese edildi. Üç hastaya eşlik eden pelvis kırıkları nedeniyle cerrahi tedavi de uygulandı. Fluktuasyonun ortadan kalkması ve cildin sağlam cilt ile aynı hareketliliğe kavuşması lezyonun iyileşmesi olarak değerlendirildi. Hastaların ortalama izlem süresi 23.6 ay (dağılım 10-41 ay) idi. Sonuçlar: Femur diafiz kırığı ve anal bölgede derin cilt kesişi olan bir hastada lumbosakral bölgedeki lezyon geç fark edildi ve sakrum üzerinde bası yarası ve enfeksiyon gelişti. Gluteal ve trokanterik bölgede yaralanması olan bir diğer hastada aspire edilen serohemorajik sıvı tekrar ortaya çıktı. Elde edilen aspiratta üreme saptanmadı. Bası yarası olan hasta hariç tüm olgularda soyulan cilt bölge¬sinde nekroz veya enfeksiyon görülmedi ve ortalama altı haftada (dağılım 4-12 hafta) iyileşme sağlandı. Son kontrollerde hastaların hiçbirinde kronikleşme veya nüks saptanmadı. Çıkarımlar: Lezyon üzerindeki cildin sağlam olduğu ve aşırı sıvı birikiminin olmadığı pelvis ve gluteal bölgedeki kapalı soyulma yaralanmalarında konservatif tedavi ile iyileşme sağlanabilmektedir.

Objectives: We evaluated the results of conservative treatment for closed degloving injuries (Morel-Lavallée lesion) of the pelvic girdle and lower extremities. Methods: The Morel-Lavallée lesion developed in five male patients (mean age 25.6 years; range 6 to 40 years) due to crush under a vehicle (n=3) and traffic accidents (n=2). The lesions were localized in the pelvic girdle in three cases (2 lumbosacral, 1 lateral lumbar) and gluteal and trochanteric regions in two cases. Treatment was performed with compressive elastic bandages or corsets in all the patients, three of whom also underwent surgery due to accompanying pelvic fractures. Healing was defined as the loss of fluctuation and elicitation of the normal mobility of the injured skin on manual examination. The mean follow-up period was 23.6 months (range 10 to 41 months). Results: Sacral decubitus ulcer developed in a patient in whom the detection of the lesion was obscured because of an associated femoral fracture and a perianal deep soft tissue lesion. Another patient with a wide fluctuating lesion in the gluteal-trochanteric region required aspiration, which yielded a negative culture. However, the lesion recurred early. Except for the patient with a sacral decubitus ulcer, all the lesions healed within a mean of six weeks (range 4 to 12 weeks) without any infections or necrosis. No recurrences were detected during the follow-up period. Conclusion: Closed degloving lesions in the pelvic and gluteal regions can be managed conservatively when the overlying skin is intact and the fluid accumulation is not excessive.