Sosyal medya gündeminin algılanışı üzerine niteliksel bir kullanıcı araştırması
Bu çalışmada, sosyal medyanın gündemin belirlenmesindeki etkin rolü ile bu gündemin toplumsal bağlamdaki gerçekliği ve kalıcılığı arasındaki ilişkinin paralel olup olmadığı ve genel olarak internet iletişiminin niceliksel yoğunluğunun, toplumsal hayatta aynı yoğunlukta bir karşılık bulup bulmadığı araştırılmıştır. Bunun için sosyal medyayı gündem takibi için yoğun olarak kullanan, benzer sosyo-ekonomik statüye sahip ve benzer toplumsal duyarlılıkları olan beş kişiyle derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Böylece, sosyal medyanın gündem belirleme işlevine ilişkin olarak, bu gündemin toplumsal karşılığına dair niteliksel bir yaklaşım için ön hazırlık yapmak ve elde edilecek bilgileri toplumsal bağlamda yorumlamak amaçlanmıştır.
___
- Aktaş, C. ve Çaycı, B. (2013). Yeni enformasyon ve iletişim teknolojilerinin sosyal
hayattaki rolü. https://www.academia.edu/ (Erişim Tarihi: 20 Aralık 2016).
Atabek, N. (1998). Gündem belirleme yaklaşımı. İletişim Fakültesi Dergisi. 155-174.
Atıcı, B. ve Yıldırım, S. (2010). Web 2.0 uygulamalarının e-öğrenmeye etkisi.
Akademik Bilişim XII. Akademik Bilişim Konferans Bildirileri. Muğla: Muğla
Üniversitesi.
Bahar, E. (2003). Görüşme yönteminin avantajları ve dezavantajları.
http://emrebahar.blogspot.com.tr/ (Erişim Tarihi: 30 Aralık 2016).
Binark, M. vd. (2009). Toplumsal Paylaşım Ağı Facebook: “Görülüyorum Öyleyse
Varım”. İstanbul: Kalkedon.
Blumberg, H. ve Hare, A. (1999). Sociometry applied to organizational analysis: a review.
Action Methods, 52 (1).
Bryant, J. ve Miron, D. (2004). Theory and research in mass communication. Journal of
Communication, 54, 662-704.
Ergen, Y. (2014). Gündem belirleme kuramı bağlamında yeni medya: Twitter gündemi
hakkında karşılaştırmalı bir analiz. https://www.academia.edu/ (Erişim Tarihi: 20
Aralık 2016).
Finn M, White M. ve Walton M. (2000). Tourism And Leisure Research Methods. London:
Longman.
Dawley, L. (2009). Social network knowledge construction: Emerging virtual world. Pedagogy
on The Horizon, 17, (2).
Dearing, J. ve Rogers, E. (1996). Agenda Settings. Thousand Oaks, CA: Sage. Geray, H.
(2003). İletişim ve Teknoloji: Uluslararası Birikim Düzeninde Yeni Medya Politikaları.
Ankara: Ütopya.
Jones, B. (2009). Examining information behavior through social networks an interdisciplinary
review. Journal of Documentation 65, (4).
Karabulut, N. (2008). Yeni medya teknolojileri ve halkla ilişkiler. Yayınlanmamış Doktora
Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
Kelly, J. (2009). Red kayaks and hidden gold: The rise, challange and value of citizen
journalism. Reuters Institute for the Study of Journalism.
Kenan, A. ve Shiri, A. (2009). Sociability and Social Interaction on Social Networking
Websites. Library Review, 58 (6).
AUAd 2017, Cilt 3, Sayı 1, 129-159 Demirkol
157
Kırık A.M. (2013). Gelişen Web Teknolojileri ve Sosyal Medya Bağımlılığı. İstanbul: Çizgi.
Kosciki, G.M. (1993). Problems and opportunities in agenda-setting research. Journal of
Communication, 43, 100-126.
Ku, G., Kaid, L. ve Pfau, M. (2003). The impact of web site campaigning on tradational
newsmedia and public information proccesing. Journalism and Mass Communication
Quarterly, 80, 528-547.
Manavcıoğlu, K. (2009). İnternette kullanıcıların oluşturduğu ve dağıttığı içeriklerin etik
açıdan incelenmesi: Sosyal medya örnekleri. Medya ve Etik Sempozyumu. Elazığ: Fırat
Üniversitesi. 63-73.
Mayfield A. (2008). What is Social Medya. http://ebooksoneverything.com/mar
keting/WhatisSocialMedia.pdf.
Meder, M (2001). Bilgi toplumu ve toplumsal değişim. Pamukkale Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 9.
McCombs, M. ve Shaw, D. (1972). The agenda-setting function of mass media. Public Opinion
Quarterly, 36 (2), 176-187.
Megwa, E. (1987). News from somewere: A study in source agenda-setting. Yayınlanmamış
Doktora Tezi. University of Missouri-Columbia, U.S.A.
Melek, G. (2015). Medya arası gündem belirleme kuramı çerçevesinde Hürriyet ve Twitter
üzerine bir çalışma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi.
Mutlu, E. (1994). Iletişim Sözlüğü. Ankara: Ark.
Odabaşı, H., Mısırlı, Ö. vd. (2012). Eğitim için yeni bir ortam: Twitter. Anadolu Journal of
Educational Sciences International,(2)1, 89-103.
O’Reilly, T. (2007). What is Web 2.0: design patterns and business models for the next
generation of software. Communication & Strategies, 65, (1), 17-39.
Özdemir M. ve İlhan E. (2012). Geleneksel ve internet gazeteciliğinde haber ve fotoğraf
kullanımı: Milliyet örneği. International Participated Science and Culture Symposium.
Batman: Batman Üniversitesi, 807-816.
Perloff, R. M. (1998). Political Communation: Politics, Press and Public in America. NJ:
Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
Robinson, S. (2007). Someone’s gotta be in control here: The instituonalization of online news
and the creation of a shared Journalistic autharity. Journalism Practice, 1 (3), 305-
321.
Scott, J. (1991). Social Network Analysis. Londra: Sage.
AUAd 2017, Cilt 3, Sayı 1, 129-159 Demirkol
158
Severin, W. J. ve Tankard, J.W. (1994). Iletisim Kuramları. Eskişehir: Kibele Sanat.
Susan, E. G. (2005). Believe or not: Virtual religion in the 23st century. International Journal
of Technology nd Human Interaction,1,(1).
Supa, W. (2009). The origins of emprical versus critical epistomology in American
communication. American Communication Journal, 11.
Tapscott, D. ve Williams, A. (2006). Wikinomics: How Mass Collaboration Changes
Everything. New York: Penguin Group.
Terkan B. (2005). Türkiye’de basın ve siyaset ilişkisi: Basın gündemi ve siyasal gündemin
karşılaştırılmasına yönelik bir gündem belirleme çalışması. Yayınlanmamış Doktora
Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi.
Tol, M.G. Paul Lazarsfeld ve ampirik iletişim araştırmaları geleneği.
https://www.academia.edu/ (Erişim Tarihi: 30 Aralık 2016).
Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir
araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 24.
Ankara: Pegem.
Usluata, A. (1994). İletişim. İstanbul: İletişim.
Vural, Z. ve Bat, M. (2010). Yeni bir iletişim ortamı olarak sosyal medya: Ege Üniversitsi
İletişim Fakültesine yönelik bir araştırma. Journal of Yasar University, 20 (5), 3348-
3382.
Wellman, B. (1996). Computer networks as social networks: Collaborative work, telework, and
virtual community”. Annual Review of Sociology, 22.
Yüksel, E. (2001). Medyanın Gündem Belirleme Gücü. Konya: Çizgi.
Yüksel, E. (2007). “Kamuoyu oluşturma” ve “gündem belirleme” kavramları nerede
kesişmekte, nerede ayrılmaktadır? Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 7 (1),
571-586.
Yüksel, E., Kaya, A.Y., Koçak, A. ve Aydın, S. (2013). Türkiye’de sağlık konulu yayıncılık
ilkelerinin b e l i r l e n m e s i : Kaynak, ileti ve hedef kitle bağlamında sağlık konulu
yayınların analizi. Anadolu Ünviersitesi Bilimsel Araştırma Projesi Yayımlanmamış
Raporu. Eskişehir.