TÜRKÇE REHBERLİK ÖNERİSİNİN PAYDAŞLAR TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ: DOĞU KARADENİZ BÖLGESİ ÖRNEĞİ

Turist Rehberliği Meslek Kanununa göre turist rehberliği yapabilmek için bir yabancı dil yeterliliğine sahip olmak gerekmektedir. Ancak belirli dönemlerde gerek turizm birlikleri gerekse sivil toplum kuruluşları tarafından Türk gruplara yönelik rehberlik hizmetinin yabancı dil bilen turist rehberleri yerine Türkçe rehberlik çalışma kartı alarak anlatım yapan rehberler tarafından verilebileceğine yönelik talepler gündeme gelmektedir. Buradan hareketle araştırmanın amacı, Türkçe rehberliğin sektöre ne gibi katkılar sunacağı veya zararlar verebileceği, Doğu Karadeniz Bölgesindeki uygulayıcılar (turist rehberleri, acentalar) tarafından tespit edebilmek olmuştur. Bu amaç doğrultusunda ilgili paydaşların görüşleri yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile yüz yüze veya telefon aracılığıyla toplanmıştır. Elde edilen bulgular bilgisayar ortamına aktarılarak betimsel olarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda Türkçe rehberlik faaliyetinin sektöre getireceği olumlu ve olumsuz durumlar paydaşların gözünden ortaya çıkarılmıştır. Seyahat acentası temsilcileri genel olarak Türkçe rehberliğe sıcak bakarken mevcut rehberler Türkçe rehberliğin turist rehberliği mesleğine ciddi zararlar vereceği yönünde birleşmişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

Türkçe Turist Rehberliği, Doğu Karadeniz, Paydaş Görüşü, Turist Rehberi.

PDF

___

Aktaş, S. ve Batman, O. (2010). Efsanelerin Turistik Çekicilik Üzerine Etkileri: Profesyonel Turist Rehberlerine Yönelik Bir Araştırma, e-Journal of New World Sciences Academy, 5(4), 367-395.
Ap, John ve Kevin K. F. Wong. (2001). Case Study on Tour Guiding: Professionalism, Issues and Problems. Tourism Management, 22 (5), 551-563.
Apalı, Z. A. ve Kırlar-Can, B. (2020). Turist Rehberliği Mesleğine Genel Bakış. E. Düzgün (Ed.). Örnek Olaylarla Turist Rehberliği içinde (ss. 19-42). Detay Yayıncılık.
Bertaux, D. (1981). From the Life-History Approach to the Transformation of Sociological Practice. In Daniel Bertaux (Ed.), Biography and society: The life history approach in the social sciences (pp.29-45). London: Sage.
Cohen, E. (1985). The Tourist Guide: The Origins, Structure and Dynamics of a Role. Annals of Tourism Research, 12 (1), 5–29.
Çokal, Z. (2019). Turist Rehberlerinin Performansının Destinasyon İmajına Etkisinde Etik Davranışlarının Düzenleyici Rolü: Nevşehir Örneği. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir.
Çolakoğlu, O., Epik, F. ve Efendi, E. (2010). Tur yönetimi ve Turist Rehberliği, Ankara: Detay Yayıncılık.
Dahles H (2002) The Politics of Tour Guiding Image Management in Indonesia. Annals of Tourism Research 29(3): 787 Değirmencioğlu, Ö. (2001) Türkiye’de Turizm Rehberliği Üzerine Bir Araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi 12 (2): 189–196.
DiCicco Bloom, B. ve Crabtree, B. F. (2006). The Qualitative Research Interview. Medical education, 40(4), 314-321. Düzgün, E. (2020). Turist Rehberliği Mesleğine Genel Bakış. E.Düzgün (Ed.). Örnek Olaylarla Turist Rehberliği içinde (ss. 19-42). Detay Yayıncılık.
European Federation of Tourist Guide Associations. (2020). About, https://www.feg-touristguides.com/about.php (Erişim Tarihi: 03.02 2020).
Güzel, Ö., Türker, A. ve Şahin, İ. (2014). Profesyonel Turist Rehberlerinin Algıladıkları Mesleki Engelleri Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 2, 173-190.
Hacıoğlu, N. (2006). Seyahat Acentacılığı ve Tur Operatörlüğü. (6.Baskı), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
İstanbullu Dinçer F. ve Kızılırmak İ (1997) Türkiye’de Turizmin Gelişmesinde Turist Rehberlerinin Rolü, Erciyes Üniversitesi Nevşehir Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu Hafta Sonu Semineri IV, Nevşehir, 05-07 Aralık.
Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar-İlkeler-Teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kültür ve Turizm Bakanlığı (2014) Turist Rehberliği Meslek Yönetmeliği, http://teftis.kulturturizm.gov.tr/TR-120445/turist-rehberligi-meslek-yonetmeligi.html (Erişim Tarihi: 25.02.2020).
Kültür ve Turizm Bakanlığı Teftiş Kurulu Başkanlığı (2005). Turist Rehberliği Yönetmeliği, http://teftis.kulturturizm.gov.tr/TR,14521/profesyonelturist- rehberliği yonetmeligi-rg-tarihi-251-.html (Erişim Tarihi: 25.02.2020).
Mesleki Yeterlilik Kurumu (2010). Profesyonel Turist Rehberi Mesleği Ulusal Standardı. https://www.myk.gov.tr/index.php/tr/haberler/34-meslek-standartlar-dairesi-bakanl/596-profesyonel-turist-rehberi-mesleinin-ulusal-standard-belirlendi (Erişim Tarihi: 22.02.2020).
Karacaoğlu, S., ve Sert, A. N. (2018). Turist Rehberlerinin Mesleki Sorunları Üzerine Bir Araştırma: Kapadokya Örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 6 (3), 81-99.
Turist Rehberliği Meslek Kanunu (2012). 6326 Sayılı Turist Rehberliği Meslek Kanunu, https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/06/20120622-2.htm (Erişim Tarihi: 13.02.2020).
Turist Rehberliği Meslek Yönetmeliği (2014). 29217 Sayılı Turist Rehberliği Meslek Yönetmeliği, http://www.tureb.org.tr/tr/Page/Detail/62 (Erişim Tarihi: 13.02.2020).
Usta, Ö. (2012). Turizm Genel ve Yapısal Yaklaşım. Ankara: Detay Yayıncılık
Wolfgang, G. (1982). Handbuch Für Studienreiseleiter Padogogischer, Psychologischer und Organisatorischer Leitfaden Für Excursionen und Studienreisen Herausgegeben. STFT Studienkreis für Tourismus e.v Starnberg, Almanya.
World Federation of Tourist Guide Associations (WFTGA). (2020). What is a Tourist Guide? Web: http://www.wftga.org/tourist-guiding/what-tourist-guide (Erişim Tarihi: 12.02.2020).
Xie, Y. (2009). Tourism Cross-Cultural Propagation and the Corresponding Requirements for Foreign Language-Speaking Tour Guides, International Journal of Business and Management, 4 (11), 24-28.
Yenipınar, U., Elif, B. A. K., ve Çapar, G. (2014). Turist Rehberliği Meslek Kanununun, Meslek Örgütleri ve Öğretim Elemanlarının Bakış Açısı ile Değerlendirilmesi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (2), 86-114.
Zhang, Hanqin Q. ve Ivy Chow. (2004). Application of Importance-Performance Model in Tour Guides’ Performance: Evidence From Mainland Chinese Outbound Visitors in Hong Kong. Tourism Management, 25 (1), 81-91.