Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Finansal Başarısızlık: BİST’de Bir Uygulama

Bu çalışmada işletmelerin kuramsal sosyal sorumluluk performans düzeyleri ile finansal başarısızlık riskleri arasındaki ilişki panel veri regresyon analizi yöntemiyle incelenmiştir. Bu çerçevede 2008-2020 yılları arasında mali sektör dışındaki firmaların Refinitiv Eikon veri tabanından elde edilen kurumsal sosyal sorumluluk puanlarının Altman Z skorları üzerindeki etkileri incelenmiştir. Otokorelasyon, değişen varyans ve yatay kesitsel bağımlılık problemlerinin varlığı durumunda sapmasız ve tutarlı sonuçlar ortaya koyabilen Driscoll-Kraay dirençli standart hatalar panel veri tahmin yöntemi ile elde edilen bulgulara göre işletmelerin kuramsal sosyal sorumluluk performans düzeyleri ile finansal başarısızlık riskleri arasında negatif bir ilişki vardır. Bu bulgular, kurumsal sosyal sorumluluk bakış açısıyla yürütülen faaliyetlerin işletmelerin finansal başarısızlık ve temerrüde düşme risklerini azaltmada önemli olduğu anlamına gelmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kurumsal sosyal sorumluluk, finansal başarısızlık, temerrüt riski, Altman Z, Borsa İstanbul

Corporate Social Responsibility and Financial Failure: An Application In BIST

In this paper, the relationship between firms' corporate social responsibility performance levels and their financial failure risks was examined by the panel data regression analysis method. In this context, the effects of corporate social responsibility scores obtained from the Refinitiv Eikon database on Altman Z scores were examined for non-financial companies between 2008 and 2020. According to the findings obtained by the Driscoll-Kraay robust standard errors panel data estimation method, which can produce unbiased and consistent results in the presence of autocorrelation, heteroscedasticity, and cross-sectional dependency problems, there is a negative relationship between the firms' corporate social responsibility performance levels and their financial failure risks. These findings mean that activities carried out with a corporate social responsibility perspective are essential in reducing the risks of financial failure and default of businesses.

Keywords:

Corporate social responsibility, financial failure, default risk, Altman Z, Borsa İstanbul,

PDF

___

Al Amosh, H. ve Khatib, S. F. (2023), COVID‐19 impact, financial and ESG performance: Evidence from G20 countries. Business Strategy & Development, 1-12, DOI: 10.1002/bsd2.240.
Altman, E. I. (1968), Financial Ratios, Discriminant Analysis and the Prediction of Corporate Bankruptcy. The Journal of Finance, 23(4), s.589-609.
Altman, E. I. ve Hotchkiss, E. (2006), Corporate Financial Distress and Bankruptcy, Third Edition. New York: John Wiley & Sons.
Aluchna, M. ve Roszkowska-Menkes, M. (2015), CSR and Corporate Governance: In the Search for Common Ground. Organization Review, (8), 38-44.
Amaral, J. M. P. D. (2019), Is Doing Good, Good For You?: The Relationship Between Financial Distress and CSR: A Study on Southern Europe. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Universidade Católica Portuguesa.
Aslan, A. ve Topaloğlu, T. N. (2020), Kurumsal Yönetim Uygulamaları İle Finansal Başarısızlık İlişkisi: Kurumsal Yönetim Endeksinde Yer Alan Bankalar Üzerine Panel Veri Analizi. International Congress of Management, Economy and Policy, İstanbul, Türkiye.
Atif, M. ve Ali, S. (2021). Environmental, Social and Governance Disclosure and Default Risk. Business Strategy and the Environment, 30(8), s.3937-3959.
Attig, N., El Ghoul, S., Guedhami, O. ve Suh, J. (2013), Corporate Social Responsibility and Credit Ratings. Journal of Business Ethics, 117, 679-694.
Barney, J. (1991), Firm Resources and Sustained Competitive Advantage. Journal of Management, 17(1), s.99-120.
Boubaker, S., Cellier, A., Manita, R. ve Saeed, A. (2020), Does Corporate Social Responsibility Reduce Financial Distress Risk?. Economic Modelling, 91, s.835-851.
Cheng, B., Ioannou, I. ve Serafeim, G. (2014), Corporate Social Responsibility and Access to Finance. Strategic Management Journal, 35(1), s.1-23.
Cooper, E. ve Uzun, H. (2019), Corporate Social Responsibility and Bankruptcy. Studies in Economics and Finance, 36(2), s.130-153.
Do, T. K. (2022), Corporate Social Responsibility and Default Risk: International Evidence. Finance Research Letters, 44, 102063.
El Ghoul, S., Guedhami, O. ve Kim, Y. (2017), Country-Level Institutions, Firm Value, and the Role of Corporate Social Responsibility Initiatives. Journal of International Business Studies, 48(3), s.360-385.
Evans, J. D., (1996), Straightforward Statistics for the Behavioral Sciences, Pacific Grove, CA: Brooks/Cole Publishing.
Godfrey, P. C. (2005), The relationship between corporate philanthropy and shareholder wealth: A risk management perspective. Academy of Management Review, 30(4), 777-798.
Gör, Y. (2018), Kurumsal Yönetimin Finansal Başarısızlığı Önlemedeki Yeri Üzerine Bir Araştırma. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5(12), s.689-697.
Habermann, F. ve Fischer, F. B. (2021), Corporate Social Performance and the Likelihood of Bankruptcy: Evidence from a Period of Economic Upswing. Journal of Business Ethics, DOI: 10.1007/s10551-021-04956-4 Hoechle, D., (2007), Robust Standard Errors for Panel Regressions with Cross-Sectional Dependence. Stata Journal, 7 (3), s.281.
Ioannou, I. ve Serafeim, G. (2012), What Drives Corporate Social Performance? The Role of Nation-Level Institutions. Journal of International Business Studies, 43(9), s.834-864.
Kayalı, N. ve Doğan, İ. (2018). Kurumsal Yönetim Derecelendirme Notu ile İşletmelerin Finansal Başarıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Muhasebe ve Finansman Dergisi, (78), s.111-124.
Kulalı, İ. (2016), Altman Z-Score Modelinin BİST Şirketlerinin Finansal Başarısızlık Riskinin Tahmin Edilmesinde Uygulanması. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(27), 283-292.
Lin, K. C. ve Dong, X. (2018), Corporate Social Responsibility Engagement of Financially Distressed Firms and their Bankruptcy Likelihood. Advances in Accounting, 43, s.32-45.
Lisin, A., Kushnir, A., Koryakov, A. G., Fomenko, N. ve Shchukina, T. (2022), Financial Stability in Companies with High ESG Scores: Evidence from North America Using the Ohlson O-Score. Sustainability, 14(1), s.479.
Mackey, A., Mackey, T. B. ve Barney, J. B. (2007), Corporate Social Responsibility and Firm Performance: Investor Preferences and Corporate Strategies. Academy of Management Review, 32(3), s.817-835.
McWilliams, A. ve Siegel, D. (2001), Corporate Social Responsibility: A Theory of the Firm Perspective. Academy of Management Review, 26(1), s.117-127.
Öcek, C., Ünlübulduk, S. N. ve Karadeniz, E. (2021), Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Finansal Başarısızlık Riski: Borsa İstanbul’da İşlem Gören Konaklama İşletmelerinde Bir Araştırma. Muhasebe ve Finansman Dergisi, (92), s.21-46.
Refinitiv (2022), Environmental, social and governance scores from Refinitiv. https://www.refinitiv.com/content/dam/marketing/en_us/documents/methodology/refinitiv-esg-scores-methodology.pdf.
Russo, M. V. ve Fouts, P. A. (1997), A Resource-Based Perspective on Corporate Environmental Performance and Profitability. Academy of Management Journal, 40(3), s.534-559.
Türkmen, S. (2020), Finansal Başarısızlık ile Kurumsal Yönetim Arasındaki İlişkinin İncelenmesi Üzerine Ampirik Bir Araştırma. Econder International Academic Journal, 4(1), 116-141.