Authors with diasporic identities can be thought of being in a constant state of becoming. Being both from 'there' and from 'here' simultaneously requires having more than one reference point in construction of identity. Such awareness allows for a 'third space' with its constructive possibilities for the woman writer. Naomi Shihab Nye is a poet who draws upon her heritage of diaspora in her work. Born in 1952 to a Palestinian father and an American mother, she employs the 'third space' as a potential location of healing. She chooses to see borders not as a line of separation, but rather a series of contact points. By doing so she proposes alternative ways of forming relationships across cultures based not on difference, but sameness. "> Diaspora kimliğine sahip yazarların sürekli bir oluş ve değişim içerisinde oldukları söylenebilir. Aynı zamanda hem 'oralı', hem de 'buralı' olmak, kimlik oluşturulmasında birden fazla referans noktası olması demektir. Kadın yazar için böyle bir farkındalık, kendisine yapıcı olasılıklar sunan 'üçüncü bir alan' yaratmaktadır. Naomi Shihab Nye şiirlerinde diaspora mirasından etkilenir. 1952 yılında Filistinli bir baba ve Amerikalı bir annenin çocuğu olarak dünyaya gelen Shihab Nye, adı geçen üçüncü alanı potansiyel bir iyileşme / tedavi alanı olarak kullanır. Sınırları grupları birbirinden ayıran çizgiler olarak değil, aksine birbiri ardına gelen temas noktaları olarak görmeyi tercih eder. Böylece, kültürlerarasında farklılık yerine benzerlik esasına dayanan ilişkiler kurulabilmesi için alternatif yollar önermektedir. "> Diaspora kimliğine sahip yazarların sürekli bir oluş ve değişim içerisinde oldukları söylenebilir. Aynı zamanda hem 'oralı', hem de 'buralı' olmak, kimlik oluşturulmasında birden fazla referans noktası olması demektir. Kadın yazar için böyle bir farkındalık, kendisine yapıcı olasılıklar sunan 'üçüncü bir alan' yaratmaktadır. Naomi Shihab Nye şiirlerinde diaspora mirasından etkilenir. 1952 yılında Filistinli bir baba ve Amerikalı bir annenin çocuğu olarak dünyaya gelen Shihab Nye, adı geçen üçüncü alanı potansiyel bir iyileşme / tedavi alanı olarak kullanır. Sınırları grupları birbirinden ayıran çizgiler olarak değil, aksine birbiri ardına gelen temas noktaları olarak görmeyi tercih eder. Böylece, kültürlerarasında farklılık yerine benzerlik esasına dayanan ilişkiler kurulabilmesi için alternatif yollar önermektedir.