Bu çalışmada 1839 Tanzimat reformlarıyla önemli görülen, 1876 Kanun-i Esasi ile sınırları ve kapsamı belirlenen ilk anayasal Osmanlı vatandaşlığı tanımlamasından günümüz Türkiye’sine kadar geçen süreçte vatandaşlık, çeşitlilik ve çoğulculuğun yeri ve önemi konusu ele alınarak incelenmiştir. Çokkültürlü bir yapıya sahip olan Osmanlı Devleti, Türkiye Cumhuriyetinin kuruluş süreci ve günümüz Türkiye’sinde vatandaşlık ve vatandaşlık eğitiminin kapsamı, vatandaş ile kamusal yapıyı temsil eden devlet arasındaki hukuksal–siyasal konumun ne olduğu konularına değinilmiştir. Diğer yandan Osmanlı Devleti'nde çokkültürlüğe ve çokdilliliğe dayanan azınlık eğitiminin nasıl sürdürüldüğü ile azınlık okulları olan Ermeni, Rum ve Yahudi okullarının statü ve faaliyetlerine ilişkin açıklamalara yer verilmiş- tir. Türkiye’de vatandaşlık ve vatandaşlık eğitimi, demokrasi kültürüne duyulan ihtiyaç, bireylerin vatandaşlık noktasındaki farkındalık boyutları irdelenerek çokkültürlü eğitim için demokratik düzenlemelere yönelik eğitim programı geliştirilmesi gereğine vurgu yapılmıştır. Anahtar kelimeler: Çeşitlilik, Çoğulculuk, Vatandaşlık, Vatandaşlık Eğitimi.