Uygulamalı Sanatlar Eğitiminde Tasarım, Yapı, İşlev, Estetik ve Algı Sorunu

21. yüzyılda uygulamalı sanatlara yüklenen anlam, ekonomik, kültürel ve yaşam tarzındaki hızlı değişiklikler nedeni ile büyük bir dönüşüm noktasındadır. Bu anlamda bugünün ve geleceğin tasarımcıları uygulamalı sanatların ayırt edici özelliği olan işlev, tasarım ve estetik kavramlarını çağın dinamiklerine uygun bir biçimde dönüştürmek ile sorumludurlar. Bu anlamda yaratıcılık, bilimde ve sanatta çağa damgasını vurmuştur. Uygulamalı sanatların üç temel ayağı olan yapı, işlev ve estetik kurguyu çağdaş, taklitten uzak ve yeni açılımlara uyarlayabilen tasarımcılar yetiştirmek her şeyden önce bu kavramların birbirleri ile olan ilişkilerinin yapılandırılmasına bağlıdır. Uygulamalı sanatlar eğitiminde özellikle ürüne dönük çalışmalardaki “kullanım amacına uygunluk” kavramı bu alandaki estetik yapılanma ve yaratıcılığın önüne geçme tehdidini taşımaktadır. Öğrencinin, tasarımın her aşamasında estetiğin alanı içerisinde olduğunu anlayabilmesi bu kavramların ilişkilendirilmesi ve açılması ile olasıdır. Bu araştırmada uygulamalı sanatlar eğitimde önemli bir sorun olan ürünün tasarımı sürecindeki kimi önemli kavramlara ilişkisel olarak değinilmiş ve sonuç olarak aslında birbirine zıt gibi görünen bu kavramların birbirlerini nasıl bir bütün halinde yapılandırdıkları vurgulanmıştır

Anahtar Kelimeler:

Uygulamalı Sanatlar Eğitimi, yapı, işlev, tasarım, estetik, algı

Uygulamalı Sanatlar Eğitiminde Tasarım, Yapı, İşlev, Estetik ve Algı Sorunu

PDF

___

Akalın, M.B (1995). “Atölye İşletmecisi Gözüyle Güzel Sanatlar Fakültesi Eğitim Programları”. Sempozyum-Konferans. A.Ü.Güzel Sanatlar Fakültesi Yayınları.

Artut, K. ( 2001). Sanat Eğitimi Kuramlar ve Yöntemler. Ankara: Anı Yayıncılık.

Atan, A. ( 2006). Resimli Resim Sözlüğü. Ankara: Asıl Yayıncılık.

Bangir, G. ( 2005). Görsel İletişim. İstanbul: Ya-pa Yayınları.

Doğan, N. (1984). Tasarımda İnsan Etmenleri, İstanbul:

Erinç, S. ( 1995). Kültür Sanat. İstanbul: Çınar Yayınları.

Erinç, S. ( 2004). Sanat Psikolojisine Giriş. Ankara: Ütopya Yayınları.

Erinç, S. ( 2004). Sanatın Boyutları. Ankara: Ütopya Yayınları.

Erinç, S. ( 2005). Kültür-Sanat, Sanat-Kültür. Ankara: Ütopya Yayınları.

Etike, S. ( 1995). Sanat Eğitimi Yazıları. Ankara: İlke Yayınevi.

Fischer, E. (1993). Sanatın Gerekliliği. Çev. Cevat Çapan, Ankara: V Yayınları.

Gökaydın, N. ( 1994). “Çağdaş Tasarım Eğitimi”. Çağdaş Eğitimde Sanat. İstanbul: Demet Yayıncılık.

İpşiroğlu, N. ( 1994). “Duyu Algılarının Eğitimi”. Çağdaş Eğitimde Sanat. İstanbul: Demet Yayıncılık.

Kırışoğlu, O. ( 1991). Sanatta Eğitim-Görmek-Anlamak- Yaratmak. Ankara: Demircioğlu Yayınları.

Özsoy, V. ( 2007). Görsel Sanatlar Eğitimi. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.

Sağocak, A.M. ( 2003). Tasarım Tarihi-Endüstri Ürün Tasarımında 250 Yıl. Bursa: Vipaş A.Ş. Yayınları.

San, İ. ( 2003). Sanat Eğitimi Kuramları. Ankara: Ütopya Yayınları.

Sezgin, Ş. ve N. Önlü, (1992). “Tekstilde Tasarım Olgusu”. Tekstil ve Mühendis Dergisi. 6: 52.