Türkiye’de Çocuk Polisinin Yapılanması Ve Görevleri Çerçevesinde Sosyal Hizmetin Yeri Ve Önemi

Bu çalışmada Çocuk Şube Müdürlükleri’nde görev yapan çocuk polisinin rol ve işlevleri açıklanmış ve suça yönelen çocukların çocuk polisiyle olan çocuk-polis ilişkisi sosyal hizmet disiplini bağlamında tartışılmıştır. Ayrıca konunun daha net anlamlandırılabilmesi adına Çocuk Şube Müdürlüklerinin tarihsel gelişimine, organizasyon yapısına ve bu şubelerde sosyal hizmetin yeri ve önemine yer verilmiştir. Türkiye’de çocuk polisine yönelik literatürde sınırlı araştırmanın olması bu çalışmayı gerekli kılmaktadır. Araştırmanın ana materyalini yazılı kaynaklar, çocuk polisi ve çocuk ilişkisi üzerine yazılan makale, rapor, belge ve tezler ile bu konuda çalışan akademisyen görüşleri oluşturmaktadır.

The Significance of Social Work in The Framework Children Police Structure and Their Duties in Turkey

In this study, the roles and functions of the children police in the Police Departments for Children were explained and the child-police relationship with children pushed to crime was discussed in the context of social work discipline. In addition, for the sake of clarity of the subject, the historical development of the Directorates of Police Departments for Children, the structure of the organization, and the place and significance of social work in these departments are given. The fact that limited number of research in this area in Turkey justifies the necessity of this study. The main materials of the study consist of written sources, articles, reports, documents and theses written on children police and child relations and academicians' opinions on this subject.

___

  • Akdam, M. (2006). Emniyet Genel Müdürlüğü’nün Çocuk Polisi Uygulamaları Üzerine Bir Değerlendirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Master Tezi, Ankara.
  • Ariès, P. (1973). Centuries of Childhood Harmondsworth: Penguin.
  • Barker, R. L. (2003). The social work dictionary.
  • Baykara Acar, Y. (2011). Çocuk adalet sisteminde sosyal hizmetin rolü In B. S. S. Hançerli, C. Gürer, MC Öner (Ed.), Suça sürüklenen ve mağdur çocuklar (pp. 231-239).
  • Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun (2004), T. C. Resmi Gazete, 5275, 13 Aralık 2014.
  • Ceza Muhakemesi Kanunu (2004), T. C. Resmi Gazete, 5271,17 Aralık 2014.
  • Çocuk Koruma Kanunu (2005), T. C. Resmi Gazete, 5295, 3 Temmuz 2005.
  • Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezleri ile Koruma Kurulları Kanunu (2005), T. C. Resmi Gazete, 5402, 3 Temmuz 2005.
  • Devlet Planlama Teşkilatı (DPT), (1994). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Çocuk Özel İhtisas Komisyonu raporu: DPT.
  • Dündar, A. N. (1987). Emniyet Teşkilatı ve Hizmetleri, . Ankara.
  • Emniyet Genel Müdürlüğü Çocuk Şube Müdürlüğü/Büro Amirliği Kuruluş, Görev ve Çalışma Yönetmeliği (2001), 24372, 13 Nisan 2001.
  • Fındıklı, R. (1997). Polis Eğitiminde Çağdaş Gelişmeler. Uluslararası Sempozyum: Avrupa Birliği Sürecinde Türk Polisi. Ankara: Polis Akademisi Seminer, Konferans, Sempozyum Bildirileri Dizisi, 3.
  • Giddens, A. (1989). Sociology polity press. Cambridge, UK.
  • Güller, M. (2002). “12.1.2002 Tarihli Çocuk Şubesi Hakkında Görüşme”.
  • Güller, M. (2003). Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme İlkeleri Doğrultusunda Çocuk Polisi Eğitimi ve Yönetimi. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Hill, S. T., B; Abercrombie, N. (1984). Dictionary of Sociology: London: Penguin.
  • Karataş, K. (1993). Çocuk İşgücü Sorunu Nedenleri Sonuçları ve Çözüm Önerileri. Reasons, Conclusions of and Solution Proposals for the Problem of Child Labor). HÜ Sosyal Hizmetler YO Dergisi, 11, 1-2.
  • Karataş, K. (2000). 1920’den 2000’e Türkiye’de Çocuk Olmak. Ufkun Ötesi Aylık Dergi, 4(16), 2-6.
  • Karataş, K., Acar, H., Öntaş, Ö. C., Acar, Y. B., & Gökçearslan, E. (2004). Türkiye’de Çocuğun Korunması: Osmanlı’dan Günümüze Çocuk Refahına Yönelik Düzenlemeler. Toplum ve Sosyal Hizmet, 15(1), 15-25.
  • Kontaş, Y. M. (1997). Türkiye’de Çocuk Politikası. Emniyet Genel Müdürlüğü Küçükleri Koruma Hizmetleri Yönetici Semineri, Ankara: TC Emniyet Genel Müdürlüğü Asayiş Daire Başkanlığı, Yayın(3), 61-82.
  • Öntaş Cankurtaran, Ö. (2006). Çocuk hakları perspektifi bağlamında karakol ve çocuk şubesinde çalışan polislerin suça yönelen çocuklara yaklaşımları [The Approach of the police officers working in police stations and child bureau towards the juvenile offenders in the context of the perspective of children rights]. Turkish Journal of Police Studies, 8, 49-78.
  • Öntaş Cankurtaran, Ö. (2008). Çocuk Adalet Sistemi ve Çocuk-Polis İlişkisi. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, Cilt(19), 21-37.
  • Özcan, Y. Z. (1997). Emniyet Genel Müdürlüğü Küçükleri Koruma Şubesinin Statü ve majının Değiştirilmesi. Emniyet Genel Müdürlüğü Küçükleri Koruma Hizmetleri Yönetici Semineri, 61-82.
  • Polis Vazife ve Salahiyet Kanunu (1934), T. C. Resmi Gazete, 2559, 4 Temmuz 1934.
  • Saran, N. (1968). İstanbul Şehrinde Polisle İlgisi Olan 18 Yaşindan Küçük Çocuklarin Sosya-Kültürel Üzellikleri (The Socio-Cultural Characteristic of The Minor? Registered in the Police Records in İstanbul) Istanbul Universitesi Yayini: Istanbul.
  • Türk Ceza Kanunu (2004), T. C. Resmi Gazete, 5237, 26 Eylül 2004.
  • Türk Medeni Kanunu (2001), T. C. Resmi Gazete, 4721, 22 Kasım 2001.
  • Türk Standartları Enstitüsü (TSE), (2001). Eğitim Polisi Türk Standardı - TS 12765.
  • Türkiye İstatistik Kurumu. (2017). Geliş Nedenine Göre Güvenlik Birimine Gelen veya Getirilen Çocuklar.
  • Uluğtekin, S. (1994). Çocuk Mahkemeleri ve Sosyal İnceleme Raporları. Ankara: Türkiye Barolar Birliği Yayınları.
  • Uluslararası Sözleşme. (1989). Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşmesi.
  • UNICEF. (1987). The State of World’s Children: Oxford: Oxford University Press.
  • UNICEF. (2013). Çocuk Adalet Sisteminde Sosyal Çalışmacının Rolü. 25.12.2017 tarihinde erişim sağlandı: http://www.unicef.org.tr/files/bilgimerkezi/doc/UNICEF%20-%20%C3%87ocuk%20Adalet%20Sisteminde%20Sosyal%20%C3%87al%C4%B1sma