17. yüzyılın sonlarından itibaren Avrupa’nın iç dinamikleri ve çevreşartlarıyla ortaya çıkan ‘modernizm’ ile toplumsal hayatın hemen her kesimistandardize ve senkronize edilmiş, merkezileştirilmiş, çalışma hayatı uzmanlaşma ve yoğunlaşma biçiminde düzenlemiştir. Bu ilkeler doğrultusunda, moderntoplumun gereği ve sonucu olarak ortaya çıkan “modern eğitim” ve ‘okul’,toplumun kontrolü, dönüştürülmesi ve devletin ideoloji aktarım aracı olaraktasarlanmıştır. ‘Ana-akım eğitim’ olarak adlandırılabilecek sistemde, çoğunlukla tek-tip bireylerin yetiştirilmesi amaçlanmaktadır. Özellikle II. Dünya savaşısonrasında bu okulların karşısında birey, demokrasi, farklılık, değer dünyası,çok kültürlülük, vb. kavramlarla, gündeme gelmeye başlayan ‘alternatif eğitim’ve ‘okul’, çoğunlukla modern eğitimin herkes için belirlenmiş ilkelerine karşı,bireysel ve toplumsal farklılıkları ön plana alan, ihtiyaçlara göre eğitim vermeyi hedefleyen bir yaklaşımdır. Böylece eğitimle toplumsal değişme arasındakikorelasyonda farklılık ortaya çıkmıştır. Bu kapsamda çalışmanın amacı alternatif eğitimin gelişimiyle ilgili temel ilkeleri ortaya koymak ve alanın en özgün veyaygın kabul gören örneklerinden biri olan Waldorf Okulları’nı incelemektir.Çalışmada literatür tarama ve katılımcı gözlem tekniği kullanılmıştır