Klasik Batı Müziği ve Çağdaş/Çok Sesli Türk Müziği Eserlerinin Seslendirilmesine Yönelik Sınıf İçi Bir Değerlendirme

Öz Bu Araştırma, Klasik batı müziği ve Çağdaş Çoksesli Türk müziği eserlerini orkestra/ oda müziği ve yönetimi dersinde seslendirebilme düzeylerini tespit etmeye yönelik deneysel bir çalışmadır. Çalışma grubunu, 2011-2012 öğretim yılı, bahar yarıyılında Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Müzik Eğitimi Anabilim Dalında orkestra/oda müziği ve yönetimi dersi alan 4. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Verilerin elde edilmesinde tek gruplu ön test-son test modeli uygulanmıştır. Verilerin analizinde ise t testi istatistiksel analiz yöntemi kullanılmıştır. Bulgulara göre, öğrencilerin her iki eseri seslendirmeye ilişkin ön test ve son test puanları arasındaki farkın son test puanları lehine olduğu görülmüştür. Tüm bu bulgular, öğrencilerin klasik batı müziği ve çağdaş/çoksesli Türk müziği eserlerini orkestra/oda müziği ve yönetimi dersinde seslendirebilme düzeylerini test etmeye yönelik yapılan üç haftalık çalışmanın, etkili olduğunu göstermektedir. Ancak, seçilen eserlere yönelik yapılan ders içi çalışmaların, klasik batı müziği eserini seslendirmede daha etkili olduğu sonucu, elde edilen verilere dayanarak tespit edilmiştir.

___

  • Aydın, Y. (2003). Türk Beşleri. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • Bilgin, S. Saraç, G. Tuğcular, E. (2011). Orkestra Albümü II. Muğla: Esin Basımevi.
  • Budak, O. A. (2006). Türk Müziğinin Kökeni-Gelişimi. Ankara: Phoenix Yayınevi. Çalışır, F. (2004). Müzik Dili Sözlüğü. Ankara: Ataçağ Sanatevi Yayınları.
  • Demircan, B. (2008). Viyola Eğitiminde Kullanılan Türk Müziği Dizilerine Dayalı Etütlerin, İçerik-Yöntem Bakımından İncelenmesi ve Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Gonca Z. ve Tohumcu, G. (2006). Müziği Yazmak. İstanbul: Nota Yayıncılık.
  • İlyasoğlu, E. (2007). 71 Türk Bestecisi. İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kuş, E. (2007). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Öztürk, M. (2007). Öğretimi Planlama-Uygulama ve Değerlendirme. Ankara: Bizim Büro Basımevi.
  • Purcell, H. (1695). “Spiel Musik. Verlag”. Georg Kallmeyer Verlag, Wolfen Büttel, (Ed.1926).
  • Say, A. (1992). “Okestra”. Müzik Ansiklopedisi (IV). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • Say, A. (2005). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • Uçan, A. (Ekim 1998). “Atatürk ve Türk Müzik İnkılâbına Genel Bir Bakış” Opera Bale Kültür Sanat Dergisi, Sayı 22, ss. 17-25, Ankara: Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü Yayını.
  • Uluç, M. Ö. (2000). Müzik İşaretleri ve Terimleri Sözlüğü. Ankara: Yurtrenkleri Yayınevi.