FİNLANDİYA ve TÜRKİYE’DE YABANCI DİL ÖĞRETMENİ YETİŞTİRME: ÖĞRETMENLİK UYGULAMASINA KARŞILAŞTIRMALI BİR BAKIŞ

İyi bir öğretmen yetiştirme sistemi kuramsal bilgi ve uygulamayı bir araya getirmelidir ve öğretmenlik uygulaması nitelikli öğretmenler yetiştirmede önemli bir role sahiptir. Türkiye ve Finlandiya’daki İngilizce öğretmeni yetiştirme sisteminin öğretmenlik uygulaması kısmını karşılaştırmak ve Türkiye için önerilerde bulunmayı amaçlayan bu çalışma bir karşılaştırmalı eğitim araştırmasıdır. Finlandiya’da öğretmenlik uygulaması dört dönemi kapsarken, Türkiye’de bu süreç sadece iki dönem sürmektedir. Süreleri farklı olsa da her iki ülkede de kısıtlı sorumluluk ile danışman öğretmenin sistemli gözetimi altında gözlemler yaparak başlayan öğretmenlik uygulaması süreci kısa öğretim uygulamaları yaparak devam eder ve öğretmen adayının sınıf içi sorumluluğunun arttırılarak düzenli ve uzun süreli uygulamalar yapmasıyla sona erer. Finlandiya’da öğretmenlik uygulaması eğitim fakültelerine bağlı uygulama okullarında, Türkiye’de ise belli kriterleri sağlayan herhangi bir okulda yapılmaktadır. İki ülkenin öğretmenlik uygulaması arasındaki önemli farklardan birisi budur. Finlandiya ve Türkiye’de benzer şekilde öğretmenlik uygulamasının dört bileşeni öğretmen adayının kendisi, diğer öğretmen adayları, eğitim fakültesindeki danışman öğretim üyesi ve okuldaki danışman öğretmendir ve her iki ülkede de bu dört bileşenin arasındaki etkileşimin ve iletişim en iyi şekilde sağlanması gerektiğine vurgu yapılmaktadır. 

Foreign Language Teacher Education in Finland and Turkey: A Comparative Glance at Teaching Practice

An effective teacher education system should unite theoretical knowledge and practice together and teaching practice has vital importance in training qualified teachers. This study is a comparative education research, which aims to compare the teaching practice period of foreign language teacher education systems in Finland and Turkey and to offer suggestions for Turkey. While teaching practice period lasts for four terms in Finland, it only lasts for two terms in Turkey. Although duration of these periods varies, teaching practice period, which starts with observations under the strict supervision of cooperating teacher and with limited responsibility, goes on with short teaching performances and finishes with extended and regular teaching performances with high responsibility in two countries. While in Finland, teaching practice is done in practice schools of education faculties, in Turkey teaching practice is done in any school which meets some criteria. This is one of the most important differences between two countries. In Finland and Turkey, teaching practice period has four components. These are teacher candidate, other teacher candidates, university supervisor from faculty of education and cooperating teacher from practice school. In both countries, it is emphasized that interaction and communication among the stakeholders need to be ensured. 

___

  • Akcan, S., ve Tatar, S. (2010). An investigation of the nature of feedback given to pre-service English teachers during their practice teaching experience. Teacher Development, 14(2), 153-172.
  • Aksoy, E. ve Gözütok, D. (2014). Amerika Birleşik Devletleri, Finlandiya, Singapur ve Türkiye’de öğretmen eğitimindeki dönüşümler. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 13(25), 23-46.
  • Akyüz, Y. (2009). Türk Eğitim Tarihi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Alptekin, C., & Tatar, S. (2011). Research on foreign language teaching and learning in Turkey (2005-2009). Language Teaching, 44(3), 328−353.
  • American Council on the Teaching of Foreign Languages (ACTFL). (2002). Program standarts for the preparation of foreign language teachers. 14 Ekim 2017 tarihinde http://www.ncate.org/LinkClick.aspx?fileticket=%2FudOr9ZQCW0%3D&tabid=676 adresinden alınmıştır.
  • Aslan, M. (2015). Eğitim Fakültelerindeki Öğretmenlik Uygulaması Dersinin Değerlendirilmesi ve Öğretim Programının Hazırlanması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Ateş, H. ve Burgaz, B. (2014). Türkiye, ABD ve Finlandiya Öğretmen Yetiştirme Sistemlerine İlişkin Öğretmen Adaylarının Görüşleri ve Türkiye’deki Sistemin Geliştirilmesine İlişkin Öneriler. K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1710-1722.
  • Aydın, R. (2007). Türkiye’de Eğitimle İlgili Yapılan Bilimsel Toplantılarda ve Millî Eğitim Şûralarında Ele Alınan Öğretmen Sorunları ile Millî Eğitim Bakanlığı’nın Politika ve Uygulamalarının Değerlendirilmesi (1980–2004). Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Aydoğan, İ. ve Çilsal, Z. (2007). Yabancı dil öğretmenlerinin yetiştirilme süreci (Türkiye ve diğer ülkeler). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22 (1), 179-197.
  • Aykaç, N., Kabaran, H. ve Bilgin, H. (2014). Türkiye’de ve bazı Avrupa birliği ülkelerindeki öğretmen yetiştirme uygulamalarının karşılaştırmalı olarak incelenmesi. (Almanya, Finlandiya, Fransa, İngiltere ve Türkiye örneği). Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume, 9(3), 279-292.
  • Aytaçlı, B. (2012). İlköğretim matematik öğretmenliği lisans programında yer alan okul deneyimi ve öğretmenlik uygulaması derslerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Baumgartner, F., Koerner, M. ve Rust, F. (2002). Exploring roles in student teaching placements. Teacher Education Quarterly, 29, 35-58. Bektaş Altıok, G. R. (2006). Türkiye’de ilköğretim okullarında etkili yabancı dil öğretimi: tarihsel gelişim ve açılımları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Cangil, B. E. (2004). Küreselleşme ve Avrupa birliği yabancı dil eğitim politikaları ışığında 2000’li yıllarda Türkiye’de yabancı dil ve yabancı dil öğretmeni yetiştirme politikalarına bir bakış. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 273-282.
  • Celen, K. M. (2016). Program Evaluation of an English Language Teacher Education Practicum: Insights from Supervisors, Student Teachers and Graduates. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
  • Cırık, İ. (2008). Çok kültürlü eğitim ve yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 27-40.
  • Cincioğlu, O. (2011). Practicum in English language teaching as perceived by mentors at cooperating schools in İstanbul. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Cirit Gül, A. (2016). Türkiye ile Çin, Finlandiya, Japonya ve Hollanda’nın Öğretmen Yetiştirme ve Seçme Sistemlerinin Karşılaştırılması. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 63-72.
  • Cochran-Smith, M. (2005). The new teacher education: For better or for worse? Educational Researcher, 34(7), 3–17.
  • Çakmakcı, C. C. (2017). Türkçe Eğitimi Bölümlerine Kabul Koşullarının Avrupa Birliğinin Önde Gelen Ülkelerindeki Ana Dili Öğretmeni Yetiştirme Programları İle Karşılaştırılması. Journal of World of Turks, 9(2), 39-59.
  • Çetinkaya, M., Taş, E., Ergun, M. (2013). Türkiye ve Finlandiya’daki fen bilgisi öğretmeni yetiştirme sistemlerinin karşılaştırılması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 113-130.
  • David Cross. (2003). Language Teacher Preparation in Developing Countries: Structuring PreService Teacher Training Programmes. English Teaching Forum, 33(4), 41-43.
  • Day, R. (1993). Models and The Knowledge Base of Second Language Teacher Education. Second Language Studies, 11(2).
  • Darling-Hammond, L. (1998). Teachers and teaching: Testing policy hypotheses from a national commission report. Educational Researcher, 27(1), 5-1.
  • Darling-Hammond, L. (Ed.). (2005). Professional development schools: Schools for developing a profession (2nd ed.). New York: Teachers College Press.
  • Darling- Hammond, L. (2006). Constructing 21st century teacher education. Journal of Teacher Education, 57(3), 300-314.
  • Darling- Hammond, L. (2000). Teacher Quality and Student Achievement: A Review of State Policy Evidence. Education Policy Analysis Archives, 8(1), 1-44.
  • Demircan, Ö. (2001). Dünden bugüne Türkiye'de Yabancı Dil. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Demirel, Ö. (1991). Türkiye’de Yabancı Dil Öğretmeni Yetiştirmede Karşılaşılan Güçlükler. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 25-39.
  • Demirel, Ö. (2000). Karşılaştırmalı eğitim. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Ekinci, A., Öter, Ö. M. (2010). Finlandiya Eğitim ve Öğretmen Yetiştirme Sistemi Çalışma Ziyareti Raporu, 04 Kasım 2017 tarihinde http://duabpo.dicle.edu.tr/oygem/dosya/Finlandiya_Raporu.pdf. adresinden alınmıştır.
  • English Profiency Index. (2017). İngilizce Yeterlilik İndeksi. 25 Kasım 2017 tarihinde www.ef.com/epi adresinden alınmıştır.
  • Solak, E. (2016). English Teacher Training Programs in Denmark, Sweden and Turkey. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 232, 439-443.
  • Erdoğan, İ. (2003). Karşılaştırmalı eğitim: Türk Eğitim Bilimleri çalışmaları içinde önemsenmesi gereken bir alan. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(3), 1-14.
  • Farrell, T. (Ed.). (2015). International perspectives on English language teacher education: Innovations from the field. New York: Palgrave Macmillan.
  • Freeman, D. & Johnson, K. (1998). Reconceptualising the knowledge base of language teacher education. TESOL Quarterly, 32(3), 397-417.
  • Güven, M., Kürüm, D., & Sağlam, M. (2012). Evaluation of the Distance Education Pre-Service Teachers' Opinions about Teaching Practice Course (Case of Izmir City). Turkish Online Journal of Distance Education, 13(1), 112-127.
  • Hammerness, K., Darling-Hammond, L., & Shulman, L. (2002). Toward expert thinking: How case-writing contributes to the development of theory-based Professional knowledge in student-teachers. Teaching Education, 13(2), 221-245.
  • Hanushek, E.A. (1971). Teacher characteristics and gains in student achievement: Estimation using micro data. The American Economic Review, 61(2), 280-288.
  • Holmes Group. (1986). Tomorrow's teachers: A report of the Holmes Group. East Lansing, MI: Author.
  • Holmes Group. (1990). Tomorrow's schools: Principles for the design of Professional development schools: Executive summary. East Lansing, MI: Author.
  • Holmes Group. (1995). Tomorrow's schools of education. East Lansing, Michigan: Author.
  • Houtsonen, L. (2004). Developments in Teacher Training in Finland: Emerging Models of Geography Education. International Research in Geographical and Environmental Education, 13(2), 190-196.
  • Johnson, K. E. & Golombek, P. (2011). Research on second language teacher education. London: Routledge.
  • Jyrhämä, R. (2006). The function of practical studies in teacher education. In Research-based teacher education in Finland – Reflections by Finnish teacher educators (Eds: Jakku-Sihvonen, R. & Niemi, H. (pp. 51-70). Turku: Finnish Educational Research Association.
  • Kansanen, P. (1999). Teaching and teaching, studying, learning interaction. Scandinavian Journal of Educational Research, 43(1), 81-89.
  • Katırcı, O. (2014). Comparison of English Language teacher education programs in some selected european countries (Finland, Sweden and Spain) with those of Turkey. Yayınlanmamış doktora tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Kelly, M. ve Grenfell, M. (2004). European profile for language teacher education: A Frame of reference. Southampton: University of Southampton. 14 Ekim 2017 tarihinde http://www.lang.soton.ac.uk/profile/report/MainReport.pdf adresinden alınmıştır.
  • Kuyumcu, A. (2003). Foreign Language Teacher Education and Teaching Practice in Turkey. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Külekçi, G. (2012). Yabancı dil öğretmen adaylarının mesleki yeterlikler açısından kendilerini geliştirme isteklerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 793-806.
  • Larzén‐Östermark, E. (2009). Language teacher education in Finland and the cultural dimension of foreign language teaching – a student teacher perspective. European Journal of Teacher Education, 32(4), 401-421, doi: 10.1080/02619760903012688.
  • Lai, E., & Viering, M. (2012). Creating curriculum-embedded, performance-based assessments for measuring 21st century skills in K-5 students. Vancouver: Pearson Education.
  • Lavonen, J., & Laaksonen, S. (2009). Context of teaching and learning school science in Finland: Re-flections on PISA 2006 results. Journal of Research in Science Teaching, 46(8), 922–944. doi: 10.1002/tea.20339.
  • Linnakylä, P. (2004). Finnish Education-Reaching High Quality and Promoting Equity, Education Review, 17 (2), 35–41.
  • Malinen, O. P., Vaisanen, P., Savolainen, H. (2012). Teacher education in Finland: a review of a national effort for preparing teachers for the future. The Curriculum Journal, 23(4), 567-584.
  • Martin, L. E. ve Mulvihill, T. M. (2017) Current issues in teacher education: An interview with Dr. Linda Darling-Hammond. The Teacher Educator, 52(2), 75-83, doi:10.1080/08878730.2017.1294921.
  • MEB. (2008). İngilizce öğretmenliği yeterlikleri. Ankara.
  • Merç, A. (2010). Self-reported problems of pre-service EFL teachers throughout teaching practicum. Anadolu University Journal of Social Sciences, 10(2), 199-226.
  • Nergis, A. (2011). Foreign language teacher education in Turkey: A historical overview. Procedia Social and Behavariol Sciences, 15, 181-185.
  • Niemi, H. (2000). Teacher education in Finland: current trends and future scenarios. Proceedings of the Conference on Teacher Education Politics in the European Union and Quality of Life Long Learning, 23-23 Mayıs Portekiz.
  • Niemi, H., Jakku-Sihvonen, R. (2006). Research-based teacher education. In Research based teacher education in Finland – reflections by Finnish teacher Educators (Ed. Jakku-Sihvonen, R. & Niemi, H.) 31–50. Turku: Painosalama.
  • Noah, M. & Jennifer, A. J. (2013). Methodological issues in comparative education studies: An exploration of the approaches of Kandel and Holmes. Journal of Educational Review, 6(3), 349-356.
  • Oğuz, E. (1999). İlköğretimde yabancı dil (İngilizce) öğretimi sorunları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
  • Ostinelli, G. (2009). Teacher Education in Italy, Germany, England, Sweden and Finland. European Journal of Education, 44(2), 291-308.
  • Philips, D. (2006). Comparative education: Method. Research in Comparative and International Education, 1(4), 304-319.
  • Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants. On the Horizon, 9(5). 08 Ekim 2017 tarihinde http://www.marcprensky.com/writing/Prensky%20-%20Digital%20 Natives,%20Digital%20Immigrants%20-%20Part1.pdf adresinden alınmıştır.
  • Püsküllüoğlu, E. ve Hoşgörür, V. (2017). Türkiye’de 2010-2016 Yılları Arasında Yapılan Karşılaştırmalı Eğitim Lisansüstü Tezlerinin Değerlendirilmesi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 46-61.
  • Rasmussen, J. & Bayer, M. (2014). Comparative study of teaching content in teacher education programmes in Canada, Denmark, Finland and Singapore. Journal of Curriculum Studies, 46(6), 798-818, doi: 10.1080/00220272.2014.927530.
  • Sahlberg, P. (2011). The Professional educator: Lessons from Finland. American Educator, (Summer), 34-38.
  • Sarıboğa Alagöz, N. (2006). Türkiye’deki ve Hollanda’daki İngilizce öğretmenliği programlarının karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Scherer, M. (2012). A Conversation with Linda Darling-Hammond: The challenges of supporting new teachers. Educational Leadership, 18-23.
  • Singh, G. (2014). Emerging trends and innovations in teacher education. Indian Journal of Applied Research, 4(5), 166-168.
  • Silander, T., Valijarvi, J. (2013) The theory and practice of building pedagogical skill in Finnish teacher education. In Pisa, power and policy: the emergence of global educational governance (Ed. Meyer, H. D. & Benavot, A.). United Kingdom: Symposium Books.
  • Sülün, E. (2015). Türkiye, Almanya, Finlandiya, İngiltere ve Kadana müzik öğretmeni yetiştirme sistemlerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Şişman, M. (2002). Öğretmenliğe Giriş. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Uusiautti, S. & Määttä, K. (2013). Significant Trends in the Development of Finnish Teacher Training Education Programs (1860-2010). Education Policy Analysis Archives, 21(59), 04 Kasım 2017 tarihinde http://epaa.asu.edu/ojs/article/view/1276 adresinden alınmıştır.
  • Yeşilyurt, E. (2010). Öğretmenlik uygulaması öğretim programının standart temelli ve ihtiyaca cevap verici modeller ışığında değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • Yıldırım, A. (2011). Öğretmen eğitiminde çatışma alanları ve yeniden yapılanma. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 1-17.
  • YÖK. (1998). Fakülte Okul İşbirliği Kılavuzu. Ankara.
  • YÖK. (2006). Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları. Ankara.
  • YÖK. (2007). Öğretmen Yetiştirme ve Eğitim Fakülteleri (1982-2007). Ankara.

___

APA Orhan, A. & Kuyumcu Vardar, A. (2019). FİNLANDİYA ve TÜRKİYE’DE YABANCI DİL ÖĞRETMENİ YETİŞTİRME: ÖĞRETMENLİK UYGULAMASINA KARŞILAŞTIRMALI BİR BAKIŞ . Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 19 (1) , 309-330 . DOI: 10.17240/aibuefd.2019..-418264
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1303-0493
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi