VAN EKOLOJİK ŞARTLARINDA BAZI ŞEKER PANCARI (Beta vulgaris L.) ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE KALİTESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA
Bu çalışma, Van ekolojik şartlarında bazı şeker pancarı çeşitlerinin verimi ve kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla; 1990, 1991 ve 1992 yıllaıında, üç yıl süren tarla denemesi şeklinde yürütülmüştür . Denemede, üçü (Julia, Eva ve Kawerenta) genetik monogenn, ikisi (Türkşekerpoly -863 ve Kaweerta) teknik monogerm ve biri de (Türkşeker-1) polygerm olmak üzere, altı şeker pancarı çeşidi kullanılmıştır.Kök-gövdesi verimi ve ham şeker verimi bakımından, Julia çeşidi, Türkşekerpoly -863 ve Kaweerta çeşitlerine göre önemli derecede üstünlük sağlamıştır . Bu b'akımlardan Eva çeşidi, Julia çeşidinden soma ikinci sırada yer almaktadır. Eva çeşidi, ham şeker oranı, kuru madde oranı ve çözünebilir şeker oranı bakımından en yüksek değerlere ulaşırken; bu bakımlardan, endüşük değerler Kawerenta çeşidinde tesbit edilmiştir. Türkşeker-1 çeşidi ise verim ve kalite bakımından orta sıralarda yer almaktadır . Kül oranı ve amino azotu içeriği bakımından, çeşitler arasındaki fark önemli bulunmamıştır.
A RESEARCH ON YIELD AND QUALITY OF SOME SUGAR BEET (Beta vulgaris L.) VARIETIES IN VAN ECOLOGICAL CONDITIONS
This study was carried out to determine the yield and quality characteristcs of some sugar beet varieties under Van Province ecological conditions . This research was conducted for three years ( 1990, 1991 a.Iıd 1992 years) period . Six sugar beet varieties (cultivars) were used in the experiment. Out of these varieties, three were genetic monogenn (Julia, Eva and Kawexenta) , two were technical monogerm (Kaweerta and Türkşekerpoly- 863) and one was polygerrn (Türkşeker-1) .According to root and sugar yield , Julia variety was superior than TürkŞekerpoly-863 and Kaweerta . While with respect to those, Eva varety was in tlıe second place. In respect of sugar content, dry matter parcentage and juice sugar content, Eva variety was highest,but,Kawerenta variety lowest . With respect to root and sugar yield Türkşeker-1 variety was in center. In respect of aslı parcentage and amino-N content, differences between of varieties were unsignifıcant.