Bu çalışma, Nijerya Delta Eyaleti tarımsal yayım hizmet faydalarında göçmen balıkçıların sosyal içerme seviyesini belirlenmemiştir. Çalışma alanında bilinçli seçilen 158 balıkçı topluluklarından belirlenen müsait olan yüz kırk bir (141) balıkçı grubu kullanılmıştır. Amaç, belirlenmiş tüm balıkçıları kullanmaktı, ancak kapsanan çeşitli topluluklarda, birçoğu çeşitli yerlerde bulundukları randevular nedeniyle mazeret bildirmişlerdir. Sonuç olarak, 17 tanesi ile görüşülmemiştir. Veriler görüşme programı ve anket kullanılarak toplanmıştır. Veriler, frekans sayıları, yüzdeleri ve ortalamaları kullanılarak analiz edilmiştir. Hipotezlerin test edilmesinde çıkarımsal istatistikler kullanılmıştır. Çalışma göçmen balıkçılarının ortalama yaşlarının 41.50 yıl olduğunu, çoğunun (% 81.56) evli, çoğunluğun (% 59.57) ilkokul ve resmi olarak eğitilenlerin en az orta öğretime sahip olduğunu, ev halkında ortalama 5 kişi bulunduğu ve 16 yıllık ortalama balıkçılık deneyimine sahip olduklarını ortaya koymuştur. Bununla birlikte, çoğunun (% 74.47) balıkçılıkla ilgili grupların üyeliğine abone olmadıkları görülmüştür. Tarımsal yayım hizmetlerinde sosyal içerme düzeyleri zayıf (sosyal içerme endeksi = 0.41) bulunmuştur. Yıllık ortalama balık avları 2000 kg olup, bu durum fakir olduklarını göstermektedir. Sosyal içerme düzeyleri balık avlanma seviyelerini olumlu yönde etkilemektedir (r = 0.65) ve sosyoekonomik özellikleri aynı zamanda tarımsal yayım hizmet sunumuna katılım düzeylerini etkilemektedir. Göçmen balıkçıların çoğu, sosyal hizmet dağıtım hizmetinden sosyal olarak dışlanmaktadır. Göçmen balıkçıların sosyal içermesi teşvik edilmeli ve göçmen balıkçı kişilerin balıkçılığa bağlı grupların üyeliğine abone olmaları teşvik edilmelidir.

The study ascertained the level of social inclusion of migrant fisher folks in agricultural extension service benefits in Delta State, Nigeria. One hundred and forty-one (141) available fisher folks were used out of the 158 identified along purposively selected fishing communities in the study area. The intention was to use all the identified fisher folks, but in various communities covered, few of them excused themselves because of the appointments they had in various respective places. As a result 17 of them were not interviewed. Data were collected using interview schedule and questionnaire. Data were analysed using frequency counts, percentages and means. Inferential statistics was used in testing the hypotheses. The study found that the migrant fisher folks had a mean age of 41.50 years, most (81.56%) were married, majority (59.57%) had primary education and the highest formally educated of them had secondary education and an average household size of 5 persons and average fishing experience of 16 years. However, most (74.47%) of them did not subscribe to membership of fisheries related groups. Their level of social inclusion in agricultural extension services was poor (social inclusion index = 0.41). Their average annual fish catch was 2000 kg and this was adjudged to be poor. Their level of social inclusion positively influenced their level of fish catch (r= 0.65) and their socioeconomic attributes also influenced their level of inclusion in agricultural extension service delivery. Most of the migrant fisher folks were socially excluded from agricultural extension service delivery. Social inclusion of migrant fisher folks should be encouraged, and migrant fisher folks need to be encouraged to subscribe to membership of fisheries related groups.