Yönetişim Yaklaşımının Kuramsal Değerlendirilmesi ve İdare Hukuku Bağlamında Analizi

Yönetişim kavramı günümüzde kamu yönetimi açısından yeni bir dünya gibi görülmekte bunun yanı sıra yerindelik ve katılımcılığın vurgusuyla her derde deva olduğu düşünülmektedir. Hem özel sektör yönetim teknikleri aktarımı, hem yönetim içinde etken ve edilgen olarak nitelenebilecek farklı grupların aynı potada buluşmasını öngören, çözümsel bir model olarak sunulmaktadır. Modern dünyanın en önemli örgüt modeli sayılan Weberyen bürokrasi ve türev modeller, eksik kalan kısımlarıyla eleştirilmektedir. Dönüşüm/devinim/gelişim devam ettikçe yeni modellere ve yönetimsel formülasyonlara ihtiyaç duyulması kaçınılmaz görünmektedir. Günümüzde, kamu yönetimi anlamında, Yeni Kamu Yönetimi (YKY) ve Yeni Kamu İşletmeciliği gibi modellemeler ve bu hibrit modellerin ortak lokomotif öznesi yönetişim kavramıdır. İdari yapılanma modellerindeki değişim, paydaş sayısını ve idari yapılanmanın temelini oluşturan mevzuatı da dönüştürmüştür. Çalışmada nitel yöntem benimsenmiş olup lüteratür incelemesi tekniği uygulanmıştır. Çalışmada; bazen bir sonuç, bazen de ise yönetsel/örgütsel değişimin önceli olarak ortaya çıkan idare hukuku alanındaki değişimin; idare-yönetim kavramları arasında teknik bir inceleme yapılmaksızın, yönetişim kavramı üzerinden anlatılması amaçlanmıştır. Bu anlamda, yönetişim kavramı, kavramı önceleyen/temellendiren kavram ve kuramlardan olan klasik bürokrasi anlayışı eleştirisi ile yeni kamu yönetimi üzerinden anlatılmaya çalışılacaktır. Sonuç olarak; bahse konu kuram ve kavramların yönetimsel teknik değişimleri ile örgütsel yeniden yapılandırmalar sonucu ile, idare hukuku alanının özel hukuk lehine daraldığı aktarılmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Bürokrasi, Yeni Kamu Yönetimi (YKY), Çok Aktörlülük, Yönetişim, Kamu Hizmeti, Bureaucracy, New Public Administration, Governance, Multi-Actor

Theoretical Evaluation of the Governance Approach and Analysis in the Context of Administrative Law

Today, the concept of governance is seen as a magical and new world in terms of public administration (management structures), as well as it is thought to be a panacea in the administrative sense with the emphasis of appropriateness and participation.Neither the transfer of private sector management techniques to the public sphere nor the to not have the heavy public bureaucratic structure; It is presented as an analytical model that foresees the meeting of different groups that can be described as active and passive within the administration in the same pot. Weberian bureaucracy and derivative models, considered the most important organizational model of the modern world, have been criticized for many years with their missing parts. As transformation/movement/development continues, the need for new models and managerial formulations based on models seems inevitable. The common locomotive concept of models such as New Public Administration and New Public Management and the hybrid models in the sense of public administration, is governance in this time classical bureaucracy criticisms are at their peak. Depending on the change in the administrative structure models and the increase in the number of legs, there are also changes in the legislation that forms the basis of the administrative structure. In the study, the qualitative method was adopted and the literature review technique was applied. Change in the field of administrative law sometimes emerges as a result and sometimes as a precedent for administrative/organizational change. In the study, without making a technical analysis between the concepts of administration and management, general evaluations will be made in the theoretical sense and will be tried to emphasize the change in the field of Administrative Law over the concept of governance. In this sense, the concept of governance will be tried to be explained through the new public administration with a critique of the classical bureaucracy, which is one of the concepts and theories that precede/base the concept.As a result; It will be tried to convey that the field of administrative law has narrowed in favor of private law as a result of administrative technical changes and organizational restructuring of the aforementioned theories and concepts.

Keywords:

Bureaucracy, New Public Administration, Governance, Multi-Actor,

PDF

___

Dunleavy, P., Margetts, H., Bastow, s. , ve Tinkler, J. (2006). New Public Management Is Dead—Long Live Digital- Era Governance. Journal of Public Administration Research and Theory, 16(3), 467–494.
Fişek, K. (2012). Yönetim. Kilit Yayınları.
Fredericson , H. G. (2016). Yeni Kamu Yönetimine Doğru. J. M. Shafrıtz, A. C. Hyde , H. Akdoğan ve S. Altuntop (Ed.), Kamu Yönetimi Klasikleri (s. 447-470) içinde. M. Kara (Çev.), Global Politika ve Strateji Yayınları.
Genç , F. N. (2012). Yönetişim, Yönetime Katılma ve Farklı Katılma Türleri. F. N. Genç (Ed.), Yönetişim ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi (s. 47-86) içinde.
Güler, B. (1994). Nesnesini Arayan Disiplin: Kamu Yönetimi. Amme İdaresi Dergisi, 27(4), 3-19.
Hood , C. (2016). Tüm Zamanlar İçin Kamu İşletmeciliği Kamu İşletmeciliğinin Yükselişi. J. M. Shafritz ve A.C. Hyde (Ed.), Kamu Yönetimi Klasikleri (s. 749-772) içinde. Global Politika ve Strateji Yayınları.
Kalfa, C. ve Ataay, F. (2008). Yönetişim: Devlet-Toplum İlişkilerinde Yeni Bir Aşama. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3), 229-240
Karasu, K. (2009), Kamu Özel Ortaklığı: Sözleşme Sisteminin Genelleşmesi, Kamu Yönetimi: Yapı İşleyiş Reform, No:5, 79-93, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi- Kamu Yönetim Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayını.
Manning, N. (2001). The Legacy of New Public Management in Developing Countries. International Review of Administrative Sciences, 67(2), 298–312.
Övgün, B. (2010). Bürokrasiden Yönetişime Örgüt Tipinin Değişmesi. (Tez No. 265588) [Doktora tezi, Ankara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Özel, M. ve Eren, V. (2008), Devletin Dönüşüm Dinamikleri ve Kamu Yönetimi. M. Özel ve V. Eren (Ed.), Devletin Dönüşümü ve Yeni Dönem Kamu Yönetimi (s. 1-13) içinde. Çizgi Kitabevi.
Özer, M. A. (2005). Yeni kamu Yönetimi – Teoriden Uygulamaya. Platin Yayınları.
Rhodes, R.A.W. (2009). Policy Network Analysis. M. Moran, M. Rein and R. E.. Goodin (Eds.), in The Oxford Handbook of Public Policy (425-447). Oxford University Press.
Soyupek, Y. (2018). Eğitim, Sağlık, Ekonomi ve Bireysel Özgürlüklerin Yönetişime Etkisi. Yönetim ve Ekonomi, 25(1), 291- 308.
Sönmez S (2004) Küresel Finansal Düzen, Yönetişim ve Büyüme. N. Y. Mızrak (Ed.), Dünya Ekonomisinde Bütünleşme Hareketleri ve Türkiye (111-141) içinde. Siyasal Yayınevi.
Şener, H.E. (2007). Kamu Yönetiminde Postmodernizm. S. Aksoy ve Y.Üstüner (Der.), Kamu Yönetimi: Yöntem ve Sorunlar (31-47) içinde. Nobel Yayınları.
Tekeli, İ. (2012). Yönetim Kavramı Yanısıra Yönetişim Kavramının Gelişmesinin Nedenleri Üzerine. B. Aykaç, Ş. Durgun ve H. Yayman (Ed.), Türkiye'de Kamu Yönetimi (s. 661-672) içinde. Nobel Akademik Yayıncılık.
Tokatlıoğlu, M. Y. (2005). Küreselleşme ve Kamu Hizmetleri. Alfa Aktüel Yayınları.
Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü. (2014). Kamu Yönetimi Sözlüğü. TODAİE Yayınları.
Ünlükaplan , İ., ve Canıkalp , E. (2015). Hiyerarşik Düzenden Heterarşik Düzene: Yönetişim Kavramı ve Yönetişim Teorileri. TİSK Akademi, 10(20), 251-269.
Üstüner, Y. (2003). Siyasa Oluşturma Sürecinde Ağ Yönetişimi Kuramı. Amme İdaresi Dergisi, 36(3), 49-65.
Yalçın, L. (2010). Kamu yönetimi kuramları: Yöntembilimsel bir değerlendirme. (Tez No. 265359) [Doktora tezi, Ankara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.