Eğitim sistemimiz her seviyede sorunludur. Çözümde en büyük görev üniversitelere düşmektedir. Fakat üniversitelerimiz bu görevi üstlenmekten çok uzaktır. Yükseköğretimin üst yönetimi, mevzuat, yöneticiler, yükseköğretim kurumları, öğrenciler, öğretim üyeleri, kısaca yükseköğretimle ilgili her şeyimiz defoludur. Uzun vadede baştan aşağı reform niteliğinde düzenlemeler yapılmalıdır. Kısa vadede ise mevcut kişi, kurum ve imkanlar seferber edilerek en üst düzeyde verim sağlanmalıdır. Görevi ve unvanı ne olursa olsun her Türk akademisyen ve aydını Türkiyenin eğitim meselelerine akıl yormayı, çözüm aramayı bir hak ve görev bilmelidir. Yandaş kadrolaşmadan vazgeçilmeli ve liyakat esas alınmalıdır. YÖK ve akademik kurumlar, rektörler ve diğer kadrolar, anayasal ve kanuni görevlerini yapmada gerekli irade ve kararlılığı da göstermelidir. Üniversitelerin sivil bir yapılanma fırsatı heder edilmeden gerekli çalışmalar yapılmalıdır. Bütün eğitim kurumlarını, eğiticileri ve öğrencileri içine alacak eğitim reformu için seferberlik başlatılmalıdır. YÖK, üniversiteler, sivil toplum örgütleri, dernekler ve diğer kuruluşların düzenleyeceği kongre, sempozyum, panel, konferanslarda eğitim meseleleri tartışılmalıdır. Üniversitelerarası Kurul, üniversitelerin senatoları, yönetim kurulları, kongre, seminer ve benzeri toplantılarda yetkililer uyarılmalı, teşvik edilmeli, çalışmalar ve raporlar ile yük ve risk alınarak çözüme katkı sağlanmalıdır. Çözüm için uzlaşma raporları veya sonuç bildirileri ilgili mercilere ulaştırılmalı ve yayınlanmalıdır. Sadece yükseköğretim değil her seviyedeki eğitim sorunları ile ilgili bilimsel araştırma, doktora ve tez çalışmaları teşvik edilmeli, uzun vadeli uygulamalar için kılavuzlar hazırlanmalıdır. Bilimsel temelde alınan kararlar uygulanmalıdır. Yükseköğretim kurumları, verimlilik, kalite kontrol ve öz denetim mekanizmalarını oluşturabilirlerse gerçekten özerk, bilim kurumlarına dönüşürler.

Our education system has a variety of problems. Although they have the biggest role, our universities are far away from the solution. All the components like the senior management of higher education, legislation, managers, higher education institutions, students and trainers are faulty. In long term, reforming arrangements from top to bottom should be made. In short term existing institutions, facilities and individuals should be mobilized to yield highest level efficiency. All Turkish academicians and intellectuals should see thinking hard on solutions for Turkeys educational issues as a duty and right. Proponent staffing should be discontinued and competency should be the basis. The Council of Higher Education (CHE), academical institutions and rectors should be resolute and determinant in performing their constitutional and legal functions. The necessary arrangements must be done without disturbing the civilian structure of the universities. All institutions, trainers and students should be mobilized for educational reform. Educational issues should be discussed in congress, symposiums, panels and conferences arranged by CHE, universities, non-governmental organizations and other institutions. Authorities should be warned and encouraged in congress, seminars and similar meetings of Intercollegiate Board, senates and administrative boards of universities, and contribution for solution should be provided by undertaking liabilities and risks through studies and reports. The reconciliation reports or final declarations for solution should be published and send to authorities. Not only in higher education but also in every levels of education, scientific researches, doctorate and thesis studies should be supported and guidelines for long term applications should be prepared. Decisions made on scientific basis should be practiced. The higher education institutions can turn into really self-governing science institutions, only if they can constitute efficiency, quality control and internal audit mechanisms.