___

• Akgül, E. (2004). İşletme Performansının Değerlendirilmesinde Balanced Scorecard (Toplam-Dengeli Başarı Göstergesi) ve Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Akman, Ö. (2003). Bir Stratejik Yönetim Sistemi olarak Dengelenmiş Skor Tablosu (Balanced Scorecard) Sistemi ve Sistemin İşletmelerde Uygulanmasına Ait Bir Örnek Olay. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Albayrak, A.S. (2006), Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın Dağıtım, Ankara.
• Arat, M. Stratejiyi Eyleme Dönüştürmek. 01.05.2009, www.kalder.org.tr/page.asp?pageID=683&keyword=arat&CatID=&Co ntentID=790.
• Atmaca, M. ve Terzi, S. (2011), Şerefiyeye Dayalı Performans Ölçümünün Değerlendirilmesi. Muhasebe ve Denetime Bakış Dergisi, 11(34), 51-64.
• Ay, Ü. (2003). İşletmelerde Etik ve Sosyal Sorumluluk. İstanbul, Nobel Yayınevi, 26.
• Aydede, C. (2007). Yükselen Trend Kurumsal Sosyal Sorumluluk. İstanbul, MediaCat, 16-21.
• Bali, Selçuk, Cinel, Ozan M. (2011). Bir Rekabet Aracı Olarak Kurumsal Sosyal Sorumluluk. ODÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 2(4), 45-60.
• Banerjee, Indroneal, et al. "Determination of cell types and numbers during cardiac development in the neonatal and adult rat and mouse." American Journal of Physiology-Heart and Circulatory Physiology 293.3 (2007): H1883-H1891.
• Baş, İ. M. ve Artar, A. (1991). İşletmelerde Verimlilik Denetimi, Ölçme ve Değerlendirme Modelleri, Ankara.
• Bayraktaroğlu, G., Burcu, İ. ve Tanyeri, M. (2009). Kurumsal Sosyal Sorumluluk: Pazarlamada Yeni Bir Paradigmaya Doğru. İstanbul, Litaratür Yayıncılık, Dağıtım, Pazarlama, Sanayi ve Ticaret LTD. ŞTİ.
• Benligiray, S. (1999). İnsan Kaynakları Açısından Otellerde Performans Yönetimi. Anadolu Üniversitesi İİBF Yayınları, 164.
• Berker, B. (2008). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projeleri Üzerine Kuramsal ve Uygulamalı Bir Calışma. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Bowen, H. R., & Johnson, F. E. (1953). Social responsibility of the businessman. Harper.
• Büyüköztürk, S., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, S. ve Demirel, F. (2012), Bilimsel Araştırma Yöntemleri, 13. Baskı, Pegem Akademi, Ankara.
• Carroll, A. B. (1979). A three-dimensional conceptual model of corporate performance. Academy of management review, 4(4), 497-505.
• Carroll, A. B. (1991). The Pyramid of Corporate Social Responsibility: Toward the Moral Management of Organizational Stakeholders. Business Horizons, 39-48.
• Ceynowa, K. (2000). Managing Academic Information Provision With the Balanced Scorecard: A Project of the German Research Association. Performance Measurement and Metrics, 1(3), 157-164.
• Ciravoğlu, G. (2006). Tedarik Zinciri Yönetimi Uygulamaları ve Performans Üzerine Etkilerinin Analizi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Coşkun, M. (2010). Kurumsal İmaj Bağlamında Üniversite Sanayi İşbirliği: Kütahya İlinde Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Çağatay, T. H. (2004). İşletmelerde Başarı (Performans) Değerleme ve 360 Derece Geri Besleme. Yayınlanmammış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Çelik, T. (2009). Özel Sektör Kuruluşlarının Sosyal Sorumluluk Kavramına Yaklaşımı: Konya Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Çetinkaya, A. Ş. (2007). Bilişim Teknolojilerinin Konaklama İşletmeleri Performansına Etkileri: Beş Yıldızlı Otellere Yönelik Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Dawar, N. ve Jill K. (2004). Corporate Social Responsibility And Consumers’ Attributions And Brand Evaluations In A Product–Harm Crisis. Research Marketing, 203-217.
• Demirarslan, A. E. (2007). İşletmeler İçin Performans Ölçümü: Bir Finansal Performans Değerlendirme Modeli Önerisi. Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
• Doğan, N. (2007). İş Etiğinin Kurumsal Sosyal Sorumluluktaki Rolü ve Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Eraslan, E. ve Algün, O. (2005). İdeal Performans Değerlendirme Formu Tasarımında Analitik Hiyerarşi Yöntemi Yaklaşımı. Gazi Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, 1, 95-106.
• Ferrell, O. C. ve Frıedrich, J. (1994). Business Ethics: Ethical Decision Making and Cases. Houghton Mifflin Company, Boston.
• Göztaş, A. ve Baytekin, P. (2009). Sosyal Sorumluluk Kampanyaları ile Çocukların Bilinçlendirilmesi ve Eğitimi. Journal of Yasar University, 4(13).
• Güner, M. F. (2006). Stratejik Performans Değerlemede Dengeli Sonuç Kartı: Bir Sanayi İşletmesinde Uygulama. Basılmamış Yükseklisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Gürol, Y. D. (2004). Toplam (Dengeli) Başarı Göstergesi (Balanced Scorecard) Yöntemini Stratejik Bilginin Sağlanması Sürecindeki Yeri. 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Eskişehir.
• İlarslan, K. (2011). Birleşme ve Satın Almaların Finansal Oranlar Yoluyla İşletmelerin Finansal Performansı Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• Kaplan, R.S. ve Norton, D.P. (1992). The Balanced Scorecard-Measures that Drive Performance. Harvard Business Review, Boston, 70: 71-79.
• Karaismailoğlu, İ. (2006). İşletmelerin Sosyal Sorumlulukları. Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kayış, A. (2010), Güvenilirlik Analizi., Edit: KALAYCI, Ş., SPPS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, 5. Baskı, Asil Yayın Dağıtım, Ankara.
• Kenger, E. (2001). Denetçi Yardımcıları Eğitim Notu, 38-43, http://www.ydk.gov.tr/egitim_notlari/denetim.htm (01.15.2005). Keser, H. ve Zengingönül, O. (1994). Ahlak-İşletme Ahlakı ve Sosyal Sorumluluk İlişkisi. Kamu-İş İş Hukuku ve İktisat Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 4.
• Kılıç, İ. ve Mesci, M. (2008). Otel İşletmelerinde Performans Değerlendirme Araştırmalarına Yönelik Bir İnceleme. III. Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 29-32.
• Kılınç, İ., Kıngır, S, ve Mesci, M. (2010). Türkiye’deki Seyahat Acentalarının Performans Değerlendirmelerinde Etkili Olan Faktörler. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 1, 25-43.
• Kofman, F., & Senge, P. M. (1993). Communities of commitment: The heart of learning organizations. Organizational dynamics, 22(2), 5-23.
• Lawrie, G. ve Cobbold, I. (2004). Development of the 3rd Generation Balanced Scorecard: Evolution of the Balanced Scorecard Into an Effective Strategic Performance Management Tool. 2GC Limited Albany House, Market Street Maidenhead, Berkshire SL6 8BE UK.
• Lawson, V. (1995). The Politics of Difference: Examining the Quantitative/Qualitative Dualism in Post‐Structuralist Feminist Research. The Professional Geographer, 47(4), 449-457.
• Marangoz, M. (2008). Girişimcilik. Pozitif Matbacılık, Ankara.
• Mattila, M. (2009). Corporate Social Responsibility and İmage in Organizations: For The İnsiders or The Outsiders?. Social Responsibility Journal, 4, 540-549.
• McDevitt, R., Giapponi, C. ve Solomon, N. (2008). Strategy Revitalization in Academe: A balanced Scorecard Approach. International Journal of Educational Management, 22 (1), 32-47.
• Mesci, M. (2008). Türkiye'deki Seyahat Acentalarında Performans Değerlendirme Yaklaşımları: A Grubu Seyahat Acentalarına Yönelik Bir Alan Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Düzce.
• Mohr, L. A. and Webb, D. J. (2005). The Effects of Corporate Social Responsibility and Price on Consumer Responses. The Journal of Consumer Affairs, 39(1).
• Nalbant, E. (2005). İşletmelerde Sosyal Sorumluluk ve İş Ahlakı. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 1, Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F., Manisa, 193-201.
• Orçan, M. (2007), “Yoksullukla Mücadelede Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kampanyaları”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, Vol.9, No.11
• Othman, R. (2008). Enhancing the Effectiveness Of the Balanced Scorecard With Scenario Planning. International Journal of Productivity and Performance Management, 57(3), 259-266.
• Özgen E. (2006). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projeleri. Maviağaç Yayınları, İstanbul.
• Papenhausen, C. ve Einstein, W. (2006). Insights from the Balanced Scorecard Implementing the Balanced Scorecard at a College of Business. Measuring Business Excellence, 10 (3), 15-22.
• Perçin, M. (2008). İşletmenin Örgüt Yapısının İşgörenlerin Örgütsel Bağlılığına Etkisine İlişkin Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Peru, O. E. (2010). İşletmelerde Performans Ölçümlenmesi ve Bir Uygulama Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Pırsch, J., Gupta, S. and Grau, S. (2007). A Framework for Understanding Corporate Social Responsibility Programs as a Continuum: An Exploratory Study. Journal of Business Ethics, 70: 125–140.
• Soysal, M., & Schmidt, E. G. (2010). Machine learning algorithms for accurate flow-based network traffic classification: Evaluation and comparison. Performance Evaluation, 67(6), 451-467.
• Stegmann, R., Pienaar, A., & Miller, D. (1999). Viscocanalostomy for open-angle glaucoma in black African patients. Journal of Cataract & Refractive Surgery, 25(3).
• Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2007). Using Multivariate Statistics, Fifth Edition, Pearson Education Inc., USA, 78-85.
• Tuncer, E. (2006). Çok Boyutlu Performans Değerleme Modelleri ve Bir Balanced Scorecard Uygulaması. Basılmamış Yükseklisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
• Umashankar, V., & Dutta, K. (2007). Balanced scorecards in managing higher education institutions: an Indian perspective. International Journal of Educational Management, 21(1), 54-67.
• Ural, G. E. ve Yılmaz, E. (2005). İşletmelerin Sosyal Sorumluluklarının Bağımsız Onayı: SA8000 Ve Halkla İlişkiler. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 22, 247-257.
• Utkutuğ, P. Ç. (2008). Kurumsal Performans Değerlendirme Yöntemi Olarak Toplam Başarı Göstergesi Yöntemi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 55-78.
• Uyargil, C. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. 2. Baskı, İstanbul, İ.Ü. İşl. Fak. İkt. Ens. Araş. ve Yrd. Vakfı Yayını, 7.
• Uygur, A. (2009). Çok Boyutlu Performans Değerleme Modeli Olarak Dengeli Başarı Göstergesi Uygulaması. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 10(1), 148-159.
• Werther Jr, W. B., & Chandler, D. (2010). Strategic corporate social responsibility: Stakeholders in a global environment. Sage publications.
• Windsor, D. (2001). ‘The Future of Corporate Social Responsibility. The International Journal of Organizational Analysis, 9(3): 225–256.
• Yıldız, S. (2010). İşletme Performansının Ölçümü Üzerine Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36, Ağustos-Aralık.
• Yılmaz, E. F. (2006). Performans Değerlendirme Sisteminin İşletme Verimliliği Üzerine Etkisi ve Örnek Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.