TÜRKİYE’DE EKONOMİK BÜYÜME VE KARBON SALINIMI İLİŞKİSİ: ENGLE-GRANGER EŞBÜTÜNLEŞME ANALİZİ (1960 - 2013)

Bu çalışmada, 1960-2013 dönemi Türkiye’de ekonomik büyüme ve karbon salınımı ilişkisi incelenmiştir. Engle-Granger eşbütünleşme testi ile kişi başına GSYH ve kişi başı karbondioksit salınımı oranları kullanılarak yapılan eşbütünleşme testi sonucunda uzun dönemde ekonomik büyüme ve karbondioksit salınımı arasında ilişki olduğu sonucuna varılmıştır. Aynı zamanda ilişkinin yönü hakkında bilgi edinmek amacıyla uygulanan Granger nedensellik testi sonucunda karbon salınımından ekonomik büyüme doğru bir ilişki olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Ekonomik Büyüme, Karbon Salınımı, Çevre, Engle-Granger Eşbütünleşme Analizi

THE RELATIONSHIP BETWEEN ECONOMIC GROWTH AND CARBON EMISSIONS IN TURKEY: ENGLE-GRANGER COINTEGRATION TEST (1960 - 2013)

In this study, the relationship between economic growth and air pollution rates in Turkey during 1960-2013 period was examined. The test using the Engle-Granger cointegration test using GDP per capita and per capita carbondioxide emission rates resulted in a long-term relationship between economic growth and carbon dioxide emissions. At the same time, as a result of the Granger causality test applied to obtain information about the direction of therelationship, it has been determined that economic growth is an accurate correlation from carbon emissions.

Keywords:

Economic Growth, CarbonEmission, CointegrationAnalysis, Granger Causality Test,

PDF

___

Acaravcı A., İlhan, Ö. (2010). “On the Relationship Between Energy Consumption, CO2 Emissions and Economic Growth in Europe”, Energy, 35 (2010),s. 5412-5420.
Akkaya, G.C, Uzar, C. (2012). “Karbona Dayalı Finansal Gelecek Sözleşmeleri ve Fiyat Gelişimi Üzerine Bir İnceleme”, DPUJSS NUMBER 32, Vol: 1, s.67-80.
Alam, J. (2014). “On the Relationship between Economic Growth and CO2 Emissions: The Bangladesh Experience”., Journal of Economics and Finance, Vol: 5, Issue 6. Ver. I (Nov.-Dec. 2014), s. 36-41.
Arı A., Zeren, F. (2011). “CO2 Emisyonu ve Ekonomik Büyüme: Panel Veri Analizi”, Yönetim ve Ekonomi, Cilt: 18, Sayı: 12, 37-47.
Aslan, N., Yamak, T. (2006). “Türkiye’nin Enerji Sorununun Alternatif Enerji Kaynakları Açısından Değerlendirilmesi”, Marmara İİBF Dergisi, Cilt: XXI, Sayı: 1, s.53-76.
Aydın, C., Esen Ö. (2017). “The Validity of the Environmental Kuznets Curve Hypothesis for CO2 Emissions in Turkey: New Evidence from Smooth Transition Regression Approach”, Mustafa Kemal University Journal of Social Sciences Institute, Voluma: 14, Issue: 39, p.101-116.
Başar, S., Temurlenk, S. (2007). “Çevreye Uyarlanmış Kuznets Eğrisi: Türkiye Üzerine Bir Uygulama”, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 21, Sayı: 1, s.1-12.
Dinda, S. (2004). “Environment Kuznets Curve Hypothesis a Survey”. Ecological Economics, 49, 431-455.
Ecer, M. (2010). “İklim Değişikliği ve Emisyon Ticareti Mekanizmaları”, Uluslararası Karbon Ticareti ve Türkiye’nin Uyumu Paneli, Ankara.
Evangelia, V. (2012). “The Relationship Between Carbon Dioxide Emissions and Economic Growth: The Case of the United States, Master Thesis”, International Hellenic University,Greece.
Farhani, S.R, Ben, J. (2012). “Energy Consumption, Economic Growth and CO2 Emissions: Evidence from Panel Data for MENA Region”, International Journal of Energy Economics and Policy, Vol. 2, No. 2, 2012, s. 71-81.
Gürlük, S. (2010). “Sürdürülebilir Kalkınma Gelişmekte Olan Ülkelerde Uygulanabilir mi?”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İBBF Dergisi, 5(2), s.85-99.
Granger, C.W. J., Newbold, P. (1974). “Spurious Regressions in Econometrics”. Journal of Econometrics 2, 111-120.
Grossman, G.M., Krueger, A.B. (1991). “Environmental Impacts of a North American Free Trade Agreement”. NBER Working Paper 3914.
IEA (2014). “World Energy Outlook 2014”, www.iea.org, s.1-17.
IEA (2012). “World Energy Outlook 2012”, www.iea.org, s.1-19.
IEA (2016). “World Energy Outlook 2016”, www.iea.org, s.1-11.
Karanfil, F. (2009). “Enerji-Büyüme-Çevre: Türkiye Üçgenin Neresinde?”, Uluslararası İlişkiler, Cilt: 5, Sayı: 20, s.1-26.
Kasperowicz R. (2015). “Economic Growth and CO2 Emissions: the ECM Analysis”, Journal of International Studies, Vol. 8, No 3, 2015, s. 91-98.
Kaypak, Ş. (2011). “Küreselleşme Sürecinde Sürdürülebilir Bir Kalkınma İçin Sürdürülebilir Bir Çevre”, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13(20), s.19-33.
Kılıç, C. (2009). “Küresel İklim Değişikliği Çerçevesinde Sürdürülebilir Kalkınma Çabaları ve Türkiye”, CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 2, s.19-41.
Knight K.W., Schor, J.B. (2014). “Economic Growth and Climate Change: A Cross-National Analysis of Territorial and Consumption-Based Carbon Emissions in High-Income Countries”, Sustainability, 2014, 6, s.3722-3731.
Korkmaz S, Kulunk, I. (2016). “Granger Causality Between Life Expectancy, Education and Economic Growth in OECD Countries”, The Economic Research Guardian, Vol: 6(1), s.1-17.
Kuznets S. (1955). “Economic Growth and Income Inequality”, American Economic Review, 49, s.1-28.
Mitscherlich, G. (1995) “Die Welt in Der Wir Leben. Entstehung – Entwicklung, Heutige Stand Rombach Ökologie”, Rombach Verlag, Freiburg.
Nasir, M., Rehman, F. (2011). “Environmental Kuznets Curve for carbon emissions in Pakistan: An empirical investigation”, Energy Policy 39: 1857–1864.
Nordhaus, W., D. (1977). “Economic Growth and Climate: The Carbon Dioxide Problem”, The American Economic Review, Vol: 67, No: 1, s.341-346.
Özbek, O. (2008). “Ekolojik Krize Doğru: Küresel Isınmanın Bedeli-IV Ne Yapmalı?”, AR&GE Bülten, s.5-7.
Panayotou, T. (2000). “Economics Growth and Environment”, CID Working Paper, No.56.
Peker, H. (2012). “Çevre Rejimleri ve Türkiye’de Sivil Toplum Örgütlerinin Rolü: Akdeniz’de Sürdürülebilirlik”, Marmara Avrupa Araştırmaları Dergisi, Cilt: 20, Sayı: 1, s.151-175.
Rüstemoğlu, H. (2016). “Ekonomik Büyümenin Çevresel Maliyeti: Türkiye ve İran Ölçeğinde Co2 Emisyonlarının Belirleyicileri”, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 7, s.2151-2168.
Saatçi, M., Dumrul, Y. (2011). “Çevre Kirliliği ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Çevresel Kuznets Eğrisinin Türk Ekonomisi İçin Yapısal Kırılmalı Eş-Bütünleşme Yöntemiyle Tahmini”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 37, s.65-86.
Saidi, K., Hammami, S. (2015). “The İmpact of CO2 Emissions and Economic Growth on Energy Consumption in 58 Countries”, Energy Reports, November 2015, s.62-70.
Selden, T., Daqing, M., S. (1994). “Environmental Quality and Development: Is There a Kuznets Curve for Air Pollution Emissions?”. Journal of Environmental Economics and Managment 27, s.147-162.
Soytaş, U., Sarı, R. (2009). “Energy Consumption, Economic Growth ans Carbon Emissions: Challenged Faced by an EU Candidate Member”, Ecological Economics, Vol: 68, Issue: 6, 15 April 2009, s.1667-1675.
Stern, D.I. (2003). “International Society for Ecological Economics Internet Encyclopaedia of Ecological Economics The Environmental Kuznets Curve.”, Department of Economics, Rensselaer Polytechnic Institute, Troy, NY 12180, USA.
Shafik, N., Bandyopadhyay, S. (1992). “Economic Growth and Environmental Quality: Time Series and Cross- Country Evidence”. The World Bank Policy Research Working Paper, 1- 50.
Tarı, R. (2012). Ekonometri, Kocaeli Üniversitesi: Umuttepe Yayınları.
Tay Bayramoğlu A., Koç Yurtkur, A. (2016). “Türkiye’de Karbon Emisyonu ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Doğrusal Olmayan Eşbütünleşme Analizi”, AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 16, Yıl: 16, Sayı: 4, s.31-45.
Wang S., Zhou D., Zhou P., Wang Q. (2011). “CO2 Emissions , Energy Consumption and Economic Growth in China: A Panel Data Analysis”, Energy Policy, 39 (2011), s. 4870–4875.
Yanar, R., Kerimoğlu, G. (2011). “Türkiye’de Enerji Tüketimi, Ekonomik Büyüme ve Cari Açık İlişkisi”, Ekonomi Bilimleri Dergisi, Cilt: 3, No: 2, s.191-201.
Yardımcıoğlu F., Gülmez, A. (2013). “OPEC Ülkelerinde Hollanda Hastalığı: Petrol Fiyatları ve Ekonomik Büyüme İlişkisinin Ekonometrik bir Analizi”, Sosyoekonomi, Ocak Haziran 2013/1, s.117-140.
Yücel, F., Ata, A. Y. (2003). “Eş-Bütünleşme ve Nedensellik Testleri Altında İkiz Açıklar Hipotezi: Türkiye Uygulaması”. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt: 12, Sayı: 12, 1-13.