___

• 1. Akan, E. (2017). Yaşlılık Kurumlarında Yaşlı Mekânsal Davranış ve Bilişiminin Mekânsal Dizim Bağlamında İrdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi.
• 2. Akdemir, N., Çınar, İ. F. ve Görgülü, Ü. (2007). Perception of ageing and ageism. Turkish Journal of Geriatrics, 10 (4), 215-222.
• 3. Anand, K. B. ve Arkadaşları (1990). Demographic changes and their financial implications, Clinics in Geriatric Medicine, 6, (1), 1-12.
• 4. Atabek, E., (2002), Kamusal Mekânlarda Kalite: Yıldız Teknik Üniversitesi Kampüsü’nde Kullanıcı Görüşlerine Dayalı Kalite Değerlendirmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul
• 5. Çolak M, Özer, YE. Sosyal Politika Anlamında Aktif Yaşlanma Politikalarının Ulusal ve Yerel Düzeydeki Analizi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 2015; 14(55): 115- 124.
• 6. Duzenli, T., ve Alpak, E. M. (2017). Yaşlıların Kentsel Açık Mekân Kullanımlarının İncelenmesi : Trabzon Kenti Örneği.
• 7. Ekşioğlu Ahad, Y. (2016). Yaşlıların Yalnızlık Algısının Yaşam Kalitesi ve Depresyonla İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
• 8. Erdoğmuş Mergen vd., (2016). Biyolojik Yaşlanma Nedenleri ve Etkileri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi 4 (1): 34-41.
• 9. Ersoy,K.,Çolak Y.M., ve Sözen,F. (2020). Yaşlı Yaşam Kalitesi ve Yaşlılık Algısı: Başkent Örneği. The Journal Of Turkish Family Physician. s.192
• 10. Görgün Baran, A. (2005). Yaşlı ve Aile İlişkileri Araştırması Ankara Örneği. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları
• 11. Gürboğa, C., ve Karakuş, B. (2015). “Türkiye’de Yaşlılara Yönelik Kurumsal Bakış İhtiyacı: Tespitler ve Öneriler”, Yaşlı Dostu Kentler Sempozyumu Bildiri Afşar Matbaacılık, s.76, Ankara.
• 12. İstatistiklerle Yaşlılar 2012, Türkiye İstatistik Kurumu Yayını, Ankara. http.//www.tuik.gov.tr. adresinden 10.03.2020 tarihinde erişilmiştir
• 13. Kalınkara, Velittin (2011). Temel Gerontoloji Yaşlılık Bilimi. Ankara: Nobel Yayınları
• 14. Kurdoğlu B.Ç., Üstün Topal T., 2017. Aydınlatılmış Kent Parklarının Kullanıcılar Tarafından Değerlendirilmesi Meydan Parkı ve Atapark Örnekleri. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Cilt:18, sayı: 2, s137-151.
• 15. Mazumdar, S. (2007). Kentsel yaşam kalitesi ve yer duygusu, Mimarlık Dergisi, 335:41.
• 16. Oflaz, F. (2020). Covid-19 pandemisi ve yaşlılar. Erişim Tarihi: 02 Şubat 2022, https://korona.hasuder.org.tr/covid-19-pandemisi-ve-yaslilar/
• 17. Onur B. Gelişim Psikolojisi (Yetişkinlik, Yaşlılık, Ölüm). Ankara: V Yayınları, 1991.
• 18. Öztürk B., 2004. Kentsel Açık ve Yeşil Alan Sistemi Oluşturulması: Kayseri Kent Bütünlüğü Örneği. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Türkiye.
• 19. Öztürk, A. Ç., ve Kızıldoğan, E. T. (2017). Yasli Bireylerin Kentsel/ Kamusal Mekanları Kullanım Analizi: Eskişehir Örneği. Yasli Bireylerin Kentsel/ Kamusal Mekanları Kullanım Analizi: Eskişehir Örneği.
• 20. Sarı, E. (2013). Edirne Merkezinde Ev Ortamında Yaşayan 65 Yaş ve Üstü Yaşlılarda Yaşam Kalitesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
• 21. Sevgin, T.M. (2017), Kentsel Mekanda Kalite ve Yerel Kimlik Bağlamında Kentsel Tasarım Rehberleri Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Beyket Üniversitesi Fen Bilimleri Ensitüsü, İstanbul
• 22. Şahin Ercan, N., ve Emiroğlu, O. N. (2014). Huzurevinde Yaşayan Yaşlıların Yaşam Kalitesi ve Yaşam Kalitesini Etkileyen Faktörler Quality of Life and Related Factors of Older People in Nursing Home.
• 23. Türkoğlu H., Koramaz E., 2017. İstanbul’da Yaşam Kalitesinin Artırılmasında Kent Parklarının Değerlendirilmesi.Kentli Dergisi, Sayı: 27. ISSN 2146-0566
• 24. World Health Organization. World Health Statistics 2022. Erişim Linki: https://www.who.int/ageing/commit-action/en/) [Erişim Tarihi: 01.02.2022]
• 25. Yavuzçehre P., 2005. Belediyelerin Kentsel Yaşam Kalitesine Etkileri Denizli Karşıyaka Mahallesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi, Türkiye.