Bu çalışmada, anlam yapılanmalarını inceleyen bir disiplin olarak göstergebilim literatüründen yararlanılarak, fotoğrafın dijitalleşmeyle değişen gösterge konumu öncesiyle karşılaştırılarak, fotoğrafta anlamın durum analizi gerçekleştirilmiştir. Çoklu medya kodlarının bir arada ya da birbiriyle bağlantılı şekilde kullanımıyla öne çıkan 21. Yüzyıl dijital iletişim ortamında araca özgü tek bir anlamdan söz etmek mümkün değildir. Ancak yeni medyanın teknolojik çıktısı gösterge, sayısal kodlardan ibaret olsa da, anlam-biçim konusundaki arketipleri anımsatarak işlev görmektedir. Bu nedenle gösterdiğinin bilgisiyle aynı gerçeklik düzleminde olduğu varsayılan ‘anlık’ görüntünün 1990 sonrasında üç farklı kullanımı okunmuştur. Enformasyon ile estetiğin, aktarma ile anlatmanın, fotoğraf çekme ile yapmanın bileşkesinde duran bu örneklerden yola çıkarak, belirtiselliğin ortadan kalkışı, doğrudan ilişki olmaksınız farklı gösterge türleriyle ilişki içinde olması, fotoğrafa yüzeyinden ya da düzanlamından daha fazla derinlik sağlamaktadır.