Ardıgelen suçlar

Bu çalışmada kavram tanımlandıktan sonra ardıgelen suçların tarih- çesi ele alınmış; konu ile ilgili İtalyan-Türk ceza hukuku ile Alman ceza hukuku arasındaki farklar ortaya konulmaya çalışılmıştır. Sonrasında ardı- gelen suçlar kavramının benzer kavramlardan farkı ortaya konulmuştur. Daha sonra konuya ilişkin kuramlar ile ardıgelmenin koşulları irdelenmiş ve ardıgelen suçlara bağlanan sonuçlar incelenmiştir. Tüm bunlar yapılır- ken kullanılan çizelgelerle konu daha anlaşılır duruma getirilmeye çalışıl- mıştır. Çalışmanın son kısmında ise inceleme neticesinde varılan sonuçlar toplu halde sıralanmıştır.

Continuous affences

In this study, firstly the concept of continuous offences is explained and general information about historical development of continuous of- fences is given. Secondly its place in the area of comparative law, differ- ences between other (similar) legal institutions, and the conditions of con- tinuous offences are examined. Later, results depending on continuous offences have been studied. As conclusion, outcomes obtained have been summarized and suggestions have been presented.

PDF

___

Akalın Şükrü Haluk, Türkçe Sözlük, TDK Yayınları, Ankara 2011.
Akıntürk Turgut, Müteselsil Borçluluk, Ankara 1971.
Alacakaptan Uğur, Suçun Unsurları, Ankara 1970.
Artuk Mehmet Emin - Tan Umran Selöz, Federal Alman Genç Mah- kemeleri Kanununda Çok Suçta Tek Sorumluluk İlkesi, Argumentum, Eylül 1992, Yıl: 3 Sy: 26, s. 405-411.
Centel Nur - Hamide Zafer – Özlem Çakmut, Kişilere Karı İşlenen Suçlar, İstanbul 2011.
Dönmezer Sulhi - Erman Sahir, Nazari ve Tatbikı Ceza Hukuku, C.I, 11. Bası, İstanbul 1994.
Erman Sahir, İşkence ve ötesi, Milliyet, 26.05.1995.
Hakeri Hakan, Alman Ceza Hukuku’nda Müteselsil Suç. KhukA, Ekim 99, s. 239-266.
Hakeri Hakan, Ceza Hukuku Genel Hükümler, Ankara 2012.
Hançerlioğlu Orhan, Felsefe Ansiklopedisi, İstanbul 1980, C. 4, 6.
İçel Kayıhan, Federal Almanya’da Genç Suçlular İçin Ceza Hukuku, İHFM, C. 34, sy. 1-4, İstanbul 1969, s. 156-183.
İçel Kayıhan, Suçların İçtimaı, İstanbul 1972.
Koca Mahmut - Üzülmez İlhan, Türk Ceza Hukuku Genel Hü- kümler, Ankara 2012.
Kunter Nurullah, Müselsel Suç ve Af, İHFM., C. XVII, sy. 3-4, s. 884-911.
Kunter Nurullah, Suçun Maddi Unsurları Nazariyesi, İstanbul 1954.
Mehmet Cemil Ozansü, Ceza Hukukunda Kasttan Doğan Subjek- tif Sorumluluk, Ankara 2007.
Önder Ayhan, Ceza Hukuku Genel Hükümler, C.II, İstanbul 1989.
Özen Mustafa, Zincirleme Suç - Fikri İçtima - Bileşik Suç(Yayımlanmamış Doktora Tezi),Ankara 2008.
Sancar Türkan, Yeni Türk Ceza Kanununda Zincirleme Suç, TBB Dergisi, Yıl 2007,Sy. 70, s. 256 vd.
Selçuk Sami, Karşıoylarım, Ankara 2001.
Toroslu Nevzat - Ersoy Yüksel, Kanunlaşmaması Gereken Bir Tasa- rı, Türk Ceza Kanunu Reformu İkinci Kitap, Türkiye Barolar Birliği Yayınları Ankara 2004, s. 13vd.
Toroslu Nevzat, Cürümlerin Tasnifi bakımından Suçun Hukuki Konusu, Ankara 1970.
Tosun Öztekin, Müselsel Suçlar, İHFM, C. XXII, sy. 1-4, s. 124- 149.
Uruşak Uğur, Ceza Hukukunda Hukuka Uygunluk Sebebi Ola- rak Bir Hakkın Kullanılması, İstanbul 2010.
Yarsuvat Duygun - Bayraktar Köksal - Yüzbaşıoğlu Necmi, Galata- saray Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nin TCK Tasarısı Hakkındaki Görüşü, Türk Ceza Kanunu Reformu İkinci Kitap, Türkiye Barolar Birliği Ya- yınları Ankara 2004, s. 300 vd.
Yenisey Feridun - Plagemann Gottfried, Alman Ceza Kanunu Strafgesetzbuch (StGB), İstanbul 2009.