___

• Aslan, Ö. (2008). Hoşgörü ve tolerans kavramlarına etimolojik açıdan analitik bir yaklaşım. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5(2), 357-380.
• Babaoğlan, E. (2016). Kadın ve erkek eğitim denetmenlerinin kişisel ve mesleki özellikleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 757-769.
• Balcı, A. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler (8. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Başaran, İ.E. (1995), "Hoşgörü ve Eğitim" Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı (5 Mayıs 1995), UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi İşbirliği İle (2).
• Büyükkaragöz, S.S. (1995). "Hoşgörü Demokrasi ve Eğitim" Sağlıkta Hukukta Eğitimde Demokraside Hoşgörü. Konya Sağlık Eğitim Enstitüsü Yayınları, 19.
• Büyükkaragöz, S. & Kesici, Ş. (1996). Öğretmenlerin hoşgörü ve demokratik tutumları. Eğitim Yönetimi, 3, 353-365.
• Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2007). Research methods in education. (6th Edition). New York: Routledge.
• Çalık, M. ve Sözbilir, M. (2014). Parameters of content analysis. Education and Science, 39(174), 33-38.
• Çalışkan H., Çavuş M. (2020). Hoşgörü eğilim ölçeği yetişkin formu: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Değerler Eğitimi Dergisi, 18(40), 181-205.
• Çekin, A. (2013). Öğretmen adaylarının ahlaki olgunluk düzeyleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(3), 1035- 1048.
• Devellioğlu, F. (2010). Osmanlıca-Türkçe ansiklopedik lügat eski ve yeni harflerle. (26. Baskı). Aydın Kitabevi Yayınları.
• Eyuboğlu, İ. Z. (1995). Türk dilinin etimolojisi. Sosyal Yayınları.
• Gözütok, F. D. (1999). “Öğretmenlerin etik davranışları”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 32 (1): 83-99.
• Gültekin, F. (2007). Tarih dersinde işe koşulabilecek değer öğretiminin yeni yaklaşımlarının öğrencilerin "hoşgörü” değeri anlayışlarının gelişimine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Gürkan, T. (1995). Üniversite öğrencilerinin hoşgörü kavramına bakışı. İ. Pehlivan (Yay. Haz.). Hoşgörü ve eğitim toplantısı içinde (ss. 69-78). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın No: 2.
• Jayarajah, K., Saat, R. M. ve Rauf, R. A. A. (2014). A review of science, technology, engineering & mathematics (STEM) education research from 1999–2013: A Malaysian perspective. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 10(3)
• Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kavcar, C. (1995) Açılış Konuşması. Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı. UNESCO Türkiye" Milli Komisyonu ve Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Ortak Yayın, No: 2
• Kaya, A. (2013). İletişime giriş: Temel kavramlar ve süreçler. A. Kaya (Ed.). Kişilerarası ilişkiler ve etkili iletişim (5. Baskı, ss. 2-30). Pegem Akademi.
• Kayri M. (2009). Araştırmalarda Gruplar Arası Farkın Belirlenmesine Yönelik Çoklu Karşılaştırma (Post-Hoc) Teknikleri, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 52- 56. Kepenekçi, K. Y. (2004). Sınıf öğretmenlerine göre hoşgörü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 38, 250-265.
• Kolaç, E. (2010). Hacı Bektaş Veli, Mevlana ve Yunus felsefesiyle Türkçe derslerinde değerler ve hoşgörü eğitimi. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 55
• Meriç, A. (1996). Türklerde hoşgörü ve bunun Türk sanatlarına yayılması. Dünya Hoşgörü-Manas-Abay Yılı VII. Uluslararası Türk Halk Edebiyatı Semineri ve I. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Kurultayı Bildirileri. (1. Baskı,ss.121), Hoca Ahmed Yesevi Vakfı Yayınları.
• Mullen, C. A. (2018). Global leadership: competitiveness, tolerance and creativity-a Canadian provincial example. International Journal of Leadership in Education, 1-15.
• Mutluer, C. (2015). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının “hoşgörü” kavramına ilişkin metaforik algıları. Tarih Okulu Dergisi, 8(22), 575-595.
• Ölmez Atalay, Y. (2008). Felsefi açıdan tolerans ve hoşgörü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Öner, N. (1990). İnsan Hürriyeti. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Özdemir, S., & Sezgin, F. (2011). Öğretmen adaylarının bireysel ve örgütsel değerler ile öğrencilerde görmek istedikleri değerlere ilişkin önem sırası algıları. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 1-21.
• Reardon, B.A. (1997) Human rights aseducation for peace. Human Rights Education for the Twenty-Rrst Century. G.J. Andreopoulos, R.P. Claude, S. Koenig (Eds.), U.J.A., University of Pennsylvania Press, 21-34.
• Samur, Ö. A. (2011). Değerler eğitimi programının 6 yaş çocuklarının sosyal ve duygusal gelişimine etkisi. (Yayınlanmamış Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Stevens, R. & Charles, J. (2005). Preparing teachers to teach tolerance. Multicultural Perspectives, 7(1), 17–25.
• Şahin, Ç. (2011). Perceptions of prospective teachers about tolerance education. Educational Research and Reviews, 6(1), 77-86.
• Tezcan, M. (1995). Türk kültüründe hoşgörü. Uluslararası Hoşgörü Kongresi, Antalya.
• Türe, H., Ersoy, A.F. (2014). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin hoşgörü algısı. Sosyal Bilgiler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 5, 31-56.
• Uzun, M., & Köse, A. (2017). Okul öncesi eğitimde değerler eğitiminin uygulanmasına yönelik öğretmen görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(23), 305-338.
• Yetim, N. (2002). Sosyal sermaye olarak kadın girişimciler: Mersin örneği. Ege Akademik Bakış Dergisi, 2(2), 79-92.