POSTMODERN DÜNYADA YAŞLI OLMAK

Kronolojik zamanın yaşlılığı açıklamak için tek ölçüt olarak alınması bugün klasik gerontolojiye yöneltilen eleştirilerin başında gelmektedir. Söz konusu eleştirinin felsefenin yaşlılığa yaklaşımında da belirleyici olduğu söylenebilir. Zaman algısının her şey gibi yaşamın akışını da yönettiği bir dünyada yaşlılığın ve yaşlanmanın anlaşılması ve anlamlandırılması, felsefi bir çerçeveden bakıldığında zamanın algılanma biçimlerinin ayrıntılı bir çözümlemesine bağlı görünmektedir. Büyük anlatıların çöktüğü, zamanın tarihselliğinden arındırıldığı ve mekanikleştirildiği postmodern dünyanın yaşlılığa bakış açımıza olan olumsuz etkileri ancak farklı zaman kavramlarına başvurularak anlaşılabilecek bir problemdir. Bu çalışmada söz konusu zaman algılarından biri olan anlatı üzerinde durulacak ve anlatının zamanla bağının, günümüzde bilgeliğini ve saygınlığını yitiren yaşlıların içine düştüğü varoluş kaygısını anlamlandırma noktasındaki katkısı üzerinde durulacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Gerontoloji, Felsefe, Yaşlılık, Yaşlanma, Zaman, Anlatı

Postmodern Dünyada Yaşlı Olmak

Taking chronological time as the unique criterion to explain old age is one of the main criticisms towards to the classical gerontology today. It can be accepted that this criticism is also decisive in philosophy’s approach to old age. In a world where perception of time governs the flow of life like it governs everything else, understanding old age and aging and attributing a meaning to them seems to be dependent on the detailed analysis of time perceptions in the view of philosophy. The negative effects of the postmodern world where great narratives are collapsed, time is cleansed from historicalness on old age can only be understood via analysis of the different concepts of time. This study is focused on the narrative which is one of the time perceptions in question and emphasized on the contribution of the connection between narrative and time to give a meaning to the anxiety of existence felt by elders who lost their wisdom and respectability today

Keywords:

Gerontology, philosophy, old age, time, narrative, postmodernity,

PDF

___

Acar, Sengün Meltem (2008) “Paul Ricoeur’ün Anlatı ve Tarih Görüşü Bağlamında Arthur C. Danto’nun ‘Analtı Cümleleri’nin Değerlendirilmesi”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, Sayı:19, ss.1-20.
Baars Jan (1997) “Concept of Time and Narrative Temporality in the Study of Aging”, Journal of Aging Studies, Vol. 11, Iss. 4, pp.283-295.
Baars, Jan (2010) A Philosophy of Aging, Time and Finitude, T.R. Cole, R.Ray&R. Kastenbaum (ed.), A Guide to Humanistic Studies in Aging, ss.105-120, John Hopkins University Press, Baltimore.
Baars Jan (2012) Aging and the Art of Living, Baltimore: The Johns Hopkins University Press.
Baudrillard, Jean(2016) Simulakrlar ve Simülasyon, Çev. Oğuz Adanır, Ankara: Doğu Batı Yayınları.
Bauman, Zygmunt (2011), Akışkan Modern Dünyadan 44 Mektup, Çev. Pelin Siral, İstanbul: Habitus Yayıncılık.
Beauvoir, Simon de (1970) Yaşlılık, Son Çağı, Çev. M. Ali Kayabal, İstanbul: Milliyet Yayınları.
Cicero, Marcus Tullius (2015) Dostluk ve Yaşlılık, Çev. Ramazan Akpınar, İstanbul: Siyah Beyaz Yayınları.
Connerton, Paul (2014) Modernite Nasıl Unutturur, Çev. Kübra Kelebekoğlu, İstanbul: Sel Yayınları.
Dillaway, H.&Byrnes, M. (2009) Reconsidering Succesful Aging, A Call for Renewed and Expanded Academic Critiques and Conceptualizations, Journal of Applied Gerontology, Vol.28, Iss. 6, pp.702-722.
Foucault, Michel (2006) Kliniğin Doğuşu, Çev. İnci Malak Uysal, Ankara: Epos Yayınları.
Lyotard, Jean François (2014) Postmodern Durum, Çev. İsmet Birkan, Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
Lyotard, Jean François (2016) Tüketim Toplumu, Çev. Hazal Deliceçaylı & Ferda Keskin, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Önder, İzzettin (2014) “Küreselleşme ve Neoliberalizm”, Nilüfer Korkmaz, Suzan Yazıcı (ed.) Küreselleşme ve Yaşlılık, Eleştirel Gerontolojiye Giriş, ss.39-64, Ankara: Ütopya Yayınevi.
Schmid, Wilhelm (2015), Sakin Olmak, Yaşlanırken Kazandıklarımız, Çev.Tanıl Bora, İstanbul, İletişim Yayınları.
Seneca (2007) Dialogues and Essays, Trans. John Davei, New York: Oxford University Press.