Yaratıcı Drama Yönteminin Temel Tasarım Stüdyosunda Kullanılması Üzerine Örnek Çalışma

Yaratıcı drama eğitim yöntemi, uygulamalı eğitim alanlarında uzun yıllardan beri kullanılmaktadır. Eğitime olan katkıları yapılan birçok araştırma tarafından vurgulanmaktadır. Çalışmanın amacı, çeşitli disiplinlerde destekleyici olarak kullanılan yaratıcı drama yönteminin, temel tasarım stüdyolarında kullanıldığında ortaya çıkan faydaları değerlendirmektir. Bu durumu değerlendirmek için Tyler’ın Hedefe Dayalı Program Değerlendirme Modelinin kullanılması amaçlanmıştır. Veriler, araştırmacı tarafından hazırlanan görüş formu ve değerlendirme formu üzerinden kaydedilmiştir. Nicel verilerin analizinde betimsel istatistikler, nitel verilerin analizinde ise temel yorumlayıcı analiz teknikleri kullanılmıştır. Çalışmanın kapsamı için önerilen yaratıcı drama etkinlikleri, araştırma için seçilen temel tasarım stüdyolarında atölye çalışması olarak uygulanmıştır. Atölye çalışması içerisinde, öğrencilerin yaklaşımları detaylı bir şekilde gözlemlenmiştir. Ortaya çıkan bulgularda, yaratıcı drama yönteminin temel tasarım eğitimine ön görülenden daha fazla katkı sağladığı tespit edilmiştir. Yaratıcı dramanın, temel tasarım öğrencilerinin yaratıcı düşünme ve tasarım becerilerine kayda değer katkı sağladığı araştırma sırasında gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Tasarım eğitimi, Yaratıcı drama, Temel tasarım stüdyo, Yaratıcılık, Deneysel çalışma

PDF

___

Adıgüzel, H. Ö. (1994). Eğitimde yeni bir yöntem ve disiplin: Yaratıcı drama, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi 1. Eğitim Bilimleri Kongresi, Adana, 2, 522-532s.
Adıgüzel, H. Ö. (2006). Eğitimde yeni bir yöntem ve disiplin: Yaratıcı drama, Yaratıcı drama 1985-1998 yazılar, Genişletilmiş ikinci baskı, Ankara: Naturel Yayıncılık.
Adıgüzel, H. Ö. (2014). Eğitimde yaratıcı drama. Beşinci Baskı, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Aksoy, E. (1975). Mimarlıkta tasarım, iletim ve denetim, İstanbul: Gül Matbaası. Arıdağ, L. & Aslan, E. (2012). The effect of creative drama activities performed at the “design studies-1” studio on development of creative thinking skills of architecture students, Megaron Dergisi, 7 (1), 49-66.
Demirel, Ö. (2007). Eğitimde program geliştirme, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Kılıçaslan, H. (2010). Tasarım eğitiminde bir yöntem olarak yaratıcı drama, Yüksek lisans tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Lerner, F. (2005). Foundations for design education: Continuing the Bauhaus Vorkurs Vison, studies in art education, A Journal of Issues and Research, 46 (3), 211-226.
Okur, A. (2008). Görsel sanatlar eğitiminde bir öğretim yöntemi olarak yaratıcı drama, Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Özsoy, G. (2003). Mimari tasarım eğitimine yönelik bir irdeleme- D.E.Ü. örneği, Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Tyler, R. W. (2014). Eğitimde programların ve öğretimin temel ilkeleri, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Uluoğlu, B. (1990). Mimari tasarım eğitimi tasarım bilgisi bağlamında stüdyo eleştirileri, Doktora tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Üst, S. & Doğan, G. M. (2013). İç mimarlık eğitiminde yaratıcı drama, Sanat ve Tasarım Dergisi, 11 (1), 89-100.
Üstündağ, T. (2004). Yaratıcı drama öğretmenimin günlüğü, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 6. Baskı, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Yorulmuş, E. (2016). Implementing creative drama teaching methods in basic design studios, Yüksek lisanstezi, Yaşar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.