Geleneksel çocuk tekerlemeleri, çocuk şarkıları ve şarkılı oyunlar yirminci yüzyılın ortalarından beri Macar okul öncesi eğitiminde, müzikte ve dans pedagojisinde etkili, vazgeçilmez ve yaşa uygun araçlar olarak kullanılmaktadır. Çocuk tekerlemelerinin, çocuk şarkıların ve şarkılı oyunların çok eskilere dayandığı ve tarih öncesi kültürel mirasın bir katmanı olduğu etnograflar tarafından ortaya çıkarılmıştır. Hareketlerle iç içe geçmiş şarkılar, izole olmuş hareketlerden arınmış olan şarkılardan çok daha karmaşık ve eski fenomenlerdir. Bunları sık sık geleneksel yetişkin ritüellerinde ve örflerinde görürüz. Orijinal anlamlarıyla birlikte belirli olaylarda, bazı metinlerde karşımıza çıkarlar. Bu yüzden anlaşılmaz gibi görünürler ancak hâlâ oldukça iyi bilinirler ve popülerlerdir. Etnografların çalışmalarının kanıtlarına dayanarak bu tekerleme ve şarkılı oyunların kökenini bulmak için izleri sürülüp orijinal anlamlarına ve işlevlerine ulaşılabilir. Halk şiirinin bu küçük ürünleri birkaç kırık ayna parçası, birkaç tane dağılmış puzzle parçası gibi girift sembollerle ya da masalların içine girerek ve masallarla örülü bir hikâye olan Campbell’ın “Kahramanın Sonsuz Yolculuğu” kitabı gibi tematik şeylerle yeniden kurulup anlamlandırılabilir. Bağlamlanabilme özelliklerinden ötürü halk şiirinin bu küçük ürünleri daha yalınlaştırılarak çocuklar için daha anlaşılabilir hale getirilebilir.

Folk nursery rhymes, children’s songs and singing games have been recognized as effective and indispensable age-appropriate tools in Hungarian preschool education both in music and dance pedagogy since the mid-twentieth century. As revealed by ethnographers, nursery rhymes, children’s songs and singing games, represent the most ancient, prehistoric layers of our cultural heritage. Songs interwoven with movement are a much more ancient and complex phenomenon than songs in isolation. They often preserve remnants of traditional adult customs and rituals. Though their original meanings have faded in certain cases, and some texts, therefore, seem to be incomprehensible, they are still well known and popular. On the evidence of ethnographers’ studies tracing back to their original meanings and functions, these miniature pieces of folk poetry offer themselves to be re-assembled with the help of the involved symbols, like pieces of a broken mirror, or pieces of a jigsaw puzzle fallen apart, into thematic entities: into fairy tales, into tales along the pattern of the ‘hero’s journey’ (Campbell). Due to their contextualization, the meaning of these minor pieces of folk poetry will become clear and evident for the children.