Hegel’in Tinin Görüngübilimi’nin en hacimli bölümü kitaba da adını veren “Tin” bölümüdür. Kitaptaki en hacimli alt-bölüm ise “Tin” bölümündeki “Kendine Yabancılaşmış Tin. Kültür”dür. Tarihsel olarak düşünüldüğünde bu bölüm, antik dünyanın çöküşünü izleyen dönemle başlayıp Fransız Devrimine kadar olan zaman dilimini kapsar. Hegel “Kültür” başlığında bu dönemi ele alır. “Kültür dünyası” politikanın ve ekonominin ağırlık kazandığı reel bir dünya olduğu kadar inancın ve Aydınlanma’nın da ideal dünyasıdır. Hegel’in bu bölümün yazımında en çok yararlandığı Diderot’un Rameau’nun Yeğeni’nde hicvettiği saray kültürü, bu bölümün konusunu oluşturur. “Tinin yabancılaşması” deyimi Diderot’un bu yapıtında geçer. Genel olarak “yabancılaşma,” “devlet iktidarı,” “zenginlik,” “inanç,” “Aydınlanma,” “devrim,” “terör,” vb. gibi kavramlarla işlenen bu bölüm Marx’ın 1844 Elyazmaları’nın da başlıca referans noktasıdır. Bu çalışma, Hegel’in Tinin Görüngübilimi’ndeki “kültür” bölümünün bir analizi üzerinden Marx’ın Hegel eleştirilerine karşı Hegel’i savunmayı amaçlar.