Kars İlindeki Süt İneklerinin Kış Dönemindeki Besleme İlkeleri

Bu araştırma, Kars ilindeki süt ineklerinin kış dönemindeki besleme ilkelerini belirlemek amacıyla anket çalışması şeklindeyapıldı. Bu amaçla, Kars il merkezinin ve ilçelerinde süt sığırı işletmecileri ile yüz yüze anketler yapıldı. Yapılan anketlerin 10tanesi Kars il merkezindeki süt ineği işletmecisi ile geri kalanları ise Kars'ın Susuz, Arpaçay, Akyaka, Selim, Sarıkamış, Kağızmanve Digor ilçelerinde (her bir ilçede 5 adet) olmak üzere toplam 45 adet süt ineği işletmecisiyle yüz yüze gerçekleştirildi. Buçalışma sonucunda; Kars ilinde kış aylarında yapılan süt ineği besisinde en fazla kullanılan kaba yemlerin saman, çayır kuruotu ve korunga, konsantre yemlerin ise arpa kırması ve sığır süt yemi olduğu belirlendi. İşletmelerin tamamının konsantreyem verdiği, kaba ve konsantre yemlerin karıştırılarak verildiği tespit edildi. Süt ineklerinin %44 oranında 2 öğün, %48 oranında3 öğünde beslendiği, %78 oranında ise 2 öğün halinde sulandığı belirlendi. İşletmelerin tümünde tuz kullanıldığı, fakat vitaminmineral yalama bloğu kullanılmadığı tespit edildi. Süt ineği işletmelerinin hayvanlarını beslerken teknik personelden destek almadığı belirlendi. Kış mevsimi beslemelerinde indigesyon, ishal ve timpani gibi sindirim sistemi rahatsızlıklarının nadirengörülme sıklığının %50, pikanın nadiren görülme sıklığının %70 olduğu tespit edildi. Besleme ile ilgili en önemli probleminyemlerin pahalı olması olduğu belirlendi. Sonuç olarak; Kars ilindeki süt ineği işletmelerinin geleneksel yöntemle beslemeyöntemlerine bağlı olarak süt ineklerini besledikleri, besleme konusunda ciddi problemlerle karşılaşmadıkları, fakat özelliklevitamin-mineral yetersizliklerinin olabileceği, yetiştiricilerin küçük yönlendirme tavsiyeleriyle hayvanlarını daha yeterli vedengeli bir şekilde besleyebilecekleri kanaatine ulaşıldı.

Anahtar Kelimeler:

Besleme ilkeleri, Kars, Kış beslemesi, Süt ineği, Süt ineği

Winter Feeding Principles of Dairy Cows in Kars Province

This research was conducted as a survey study to determine the winter feeding principles of dairy cows in Karsprovince. For this purpose, face to face survey conducted with dairy cow managers in the city center and the districts of Kars.10 of the surveys were carried out with the dairy cow managers in Kars province center and the rest were carried out with45 dairy cow managers in Susuz, Arpaçay, Akyaka, Selim, Sarıkamış, Kağızman and Digor (five in each district) that are districtsof Kars. As a result of this study; it was determined that most common used bulky feeds were straw, dried grass and driedsainfoin, and also the most common used concentrate feeds were barley crumbs and cattle milk feed in the dairy farm in Karsprovince in the winter season. It was found that all of the businesses were provided with concentrated feed their cattle, andthey offered roughage and concentrated feeds by mixed form. The 44% of the dairy cows were fed 2 times and 48% threetimes a day, and 78% of which watering at 2 times a day. It was found that all the managers were using salt, but no vitaminminerallicking block. It was determined that dairy farming enterprises did not receive support from the technical staff whilefeeding their animals. The incidence of rare digestive system disorders such as indigestion, diarrhea and tympani was 50%and the incidence of pica was rarely 70% in winter seasons. It was determined that the most important problem with feedingwas that the feeds were expensive. As a result; it has been found that dairy farmers in Kars province is feed dairy cowsaccording to their traditional feeding methods, and do not have serious problems with feeding their animals, but it can beexpected that especially vitamin and mineral deficiencies and that breeders can feed their animals more adequately andbalancedly with small guidance.

Keywords:

Dairy cow, Feeding principles, Kars, Winter feding,

PDF

___

1. Demir M., 2016. Kars ilinde büyük ve küçükbaş hayvancılık. Doğu Coğrafya Dergisi, 21, 39-61.
2. Ünal Ç., 2003. Erzurum’un Tarım Potansiyeli. Doğu Coğrafya Dergisi, 8, 189-211.
3. Ünal Ç., 2004. Erzurum’un Hayvancılık Potansiyeli. Doğu Coğrafya Dergisi, 9, 257-274.
4. TÜİK, 2018. Hayvansal Üretim İstatistikleri, 2017. Türkiye İstatistik Kurumu, Haber Bülteni, Sayı 27704, 07 Şubat 2018.
5. TÜİK, 2017. Hayvansal Üretim İstatistikleri, 2016, İllere Göre Süt Üretimi Dağılımı. Türkiye İstatistik Kurumu, Haber Bülteni, Sayı 24655, 07 Şubat 2017.
6. SERKA, 2011. Serhat Kalkınma Ajansı. Doğu Anadolu Bölgesi Büyükbaş Hayvancılık Çalıştay Raporu, Temmuz 2011.
7. Aydın E., Sakarya E., 2012. Kars ve Erzurum illeri entansif sığır besi işletmelerinin ekonomik analizi. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 18, 997-1005.
8. Demir P., Derbentli Ö., Sakarya E., 2012. Kars ilinde bulunan mandıraların etkinliğinin veri zarflama analizi ile ölçülmesi. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 18, 169-176.
9. Aksoy A R., 1995. Kars Kaz üretme istasyonundaki Esmer ve Simental sığırların süt verimleri. YYU Vet Fak Derg, 6, 55-57.
10. Aksakal V., Hasimioğlu S., Bayram B., Dellal G., Erdogan Y., Altun HÜ., Cengiz MM., 2016. Sustainability Organic Agriculture and Livestock Production with Respect to European Union in Eastern Anatolia and East Black Sea Regions. Turkish J Agr Food Sci Tech, 4, 1024-1030.
11. Koçyiğit R., Aydın R., Diler A., 2015. Erzurum İli Büyükbaş Hayvancılığının Durumu ve Gelişmesine Yönelik Öneriler. Alinteri J Agr Sci, 29, 34-46.
12. Karakuzulu Z., Arıci F., Dumansızoğlu M., 2017. Doğu Anadolu Bölgesi’nin Biyogaz Enerji Potansiyeli. ASOS Journal, 39, 541-554.
13. Atalar A., Çetinkaya N., 2017. Improvement the Lignocellulosic Comlex Digetibility of Straw by Biological Treatment. Turkish J. Agr Food Sci Tech, 5, 1720-1725.
14. Arslan C., Eşsiz D., 2009a. Nutrient composition and mycotoxin residues in the hay stored as stack forms during the storage period, and aflatoxin M1 in the milk of the cows fed by them. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 15, 697-704.
15. Arslan C., Eşsiz D., 2009b. Establishing the optimum cutting time and additives for pasture grass silage and its mycotoxin levels. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 15, 531-538.
16. Arslan C., Tufan T., 2011. Determination of herbage yield, nutrient composition and optimum harvesting date of pastures in Kars district. Atatürk Üniversitesi Vet Bil Derg, 6, 131-138.
17. Coşkun B, Şeker E, İnal F., 2000. Yemler ve Teknolojisi (3. Baskı). Selçuk Üniversitesi, Veteriner fakültesi Yayın Ünitesi, Konya.
18. Coşkun B., Şeker E., İnal F., 1997. Hayvan Besleme Ders Notları. Selçuk Üniversitesi, Veteriner Fakültesi Yayın Ünitesi, Konya.
19. Ergün A., Çolpan İ., Yıldız G., Küçükersan S., Tuncer ŞD., Yalçın S., Küçükersan MK., Şehu A., Saçaklı P., 2017. Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları. 7. Baskı Pozitif Yayınları, Ankara.
20. Ergün A., Çolpan İ., Yıldız G., Küçükersan S., Tuncer ŞD., Yalçın S., Küçükersan MK., Şehu A., Saçaklı P., 2016. Yemler Yem Hijyeni ve Teknolojisi. 6. Baskı Pozitif Yayınları, Ankara.