Yrd. Doç Dr. Didem İnel EKİCİ, Doç Dr. Ali Günay BALIM

Ortaokul Öğrencileri İçin Problem Çözme Becerilerine Yönelik Algı Ölçeği: Geçerlilik Ve Güvenirlik Çalışması

Bu araştırmada, ilköğretim öğrencilerinin problem çözme becerileri algılarını belirlemek amacıyla kullanılabilecek olan bir ölçek geliştirme çalışması gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya İzmir ili Buca ilçesinde 9 farklı ilköğretim okulunda öğrenim görmekte olan 894 ortaokul öğrencisi katılmıştır. Ancak bazı katılımcıların ölçekte yer maddelere yanıt vermemeleri ya da kontrol maddelerine tutarsız yanıtlar vermeleri nedeniyle analizler 850 öğrenciden elde edilen veriler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin geliştirilmesi sürecinde sırasıyla kapsam geçerliliği için uzman görüşüne başvurulmuş, ölçeğin yapı geçerliliği için açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi gerçekleştirilmiş, ölçeğin güvenirliğini belirlemek için ise ölçekte yer alan maddelerin madde toplam korelasyonları ve ölçeğin cronbach alfa değeri hesaplanmıştır. Yapılan analizler doğrultusunda ölçeğin iki faktörden oluştuğu, ölçeğin birinci faktörünün açıkladığı varyansın % 30,239, ikinci faktörünün açıkladığı varyansın ise % 9,976 olduğu belirlenmiştir. Ayrıca ölçeğin tamamına ilişkin cronbach alfa değeri .88 olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak geliştirilen ölçeğin, ilköğretim öğrencilerinin problem çözme becerileri algılarını belirlemeye yönelik araştırmalarda kullanılabilecek geçerli ve güvenilir yapıda bir ölçek olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Problem Çözme, Geçerlilik, Güvenirlik, Faktör Analizi

PROBLEM SOLVING SKILLS PERCEPTION SCALE FOR SECONDARY STUDENTS: A STUDY OF VALIDITY AND RELIABILITY

In this study, it is carried out the investigation of developing scale that it can be used to determine the problem solving skills perceptions of secondary students. 894 secondary students from nine different schools in Buca in İzmir were participated in the study and the data from 840 students were taken into account excluding the empty and inconsistent items of the participants. In the process of the development of the scale, expert opinions were taken for content validity, exploratory and confirmatory factor analysis were carried out for construct validity and then to determine reliability of the scale item total correlation of the items in the scale and besides cronbach alpha value of the scale were conducted. In the results of the analysis, it has determined that the scale has two factor structured, the first factor of the scale has accounted for % 30,29 and the second factor of the scale has accounted for % 9, 976 of the total variance. Besides, it has founded that the reliability of the scale is .88. The results obtained suggest that the scale possesses reliable-valid characteristics and could be used in further studies.

Keywords:

Problem Solving, Validity, Reliability, Factor Analysis,

PDF

___

Abell, N., Springer, D. W. ve Kamata, A. (2009). Developing and Validating Rapid Assessment Instruments. New York: Oxford University Press.
Abou-Elhamd, K. A., Rashad, U. M. ve Al-Sultan, A. I. (2011). Applying problem-based learning to otolaryngology teaching. The Journal of Laryngology and Otology, 125(2), 117-120.
Akın, A. ve Çetin, B. (2007). Başarı yönelimleri ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 26, 1-12.
Aksan, N. ve Sözer, M. A. (2007). Üniversite öğrencilerinin epistemolojik inançları ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 31-50.
Altındağ, C., Göksel, Ç, Koray, Ö.ve Koray, A. (2012). Eleştirel ve yaratıcı düşünme temelli fen ve teknoloji laboratuarı uygulamalarının problem çözme ve yaratıcılık üzerine etkisi. X.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Niğde: Türkiye (27-30 Haziran 2012)
Armağan, F. Ö., Sağır, Ş. U. ve Çelik, A. Y. (2009). The effects of students’ problem solving skills on their understanding of chemical rate and their achievement on this issue. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 2678–2684.
Balnaves, M. ve Caputi, P. (2001). Introduction to Quantitative Research Methods. London: Sage Publications.
Brandt, D. ve Sell, R. (1986). The development of problem solving skills in engineering students in context. European Journal of Engineering Education, 11(1), 59-65.
Belland, B. R., Glazewski, K. D. ve Ertmer, P. A. (2009). Inclusion and problem-based learning: roles of students in a mixed-ability group. Research in Middle Level Education, 32(9), 1-19.
Brown, T. A. (2006). Confirmatory Factor Analysis for Applied Research. New York: The Guilford Press.
Bulu, S. T. ve Pedersen, S. (2010). Scaffolding middle school students’ content knowledge and ill-structured problem solving in a problem-based hypermedia learning environment. Educational Technology Reseacrh and Development, 58(5), 507-529.
Büyüköztürk, Ş. (2006). Veri Analizi El Kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Chen, C. (2010). Teaching problem solving and database skills that transfer. Journal of Business Research, 63(2), 175-181.
Cheung, S. K. (2002). Evaluating the pyschometric properties of the chinese version of the interactional problem-solving inventory. Research on Social Work Practice, 12(4), 490-501.
Cramer, D. (2003). Advanced Quantitative Data Analysis. Philadelphia: Open University Press.
Çalışkan, S., Selçuk, G. S. ve Erol, M. (2010). Effects of the problem solving strategies instruction on the students’physics problem solving performances and strategy usage. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 2239–2243.
Drake, K. N. ve Long, D. (2009). Rebecca’s in the dark: a comparative study of problem-based learning and direct instruction/experiential leraning in two 4th-grade classrooms. Journal of Elementary Science Education, 21(1), 1-16
Fellows, R. ve Liu, A. (2008). Research Methods for Construction. United Kingdom: Wiley-Blackwell Publications.
Gaur, A. S. ve Gaur, S. S. (2009). Statistical Methods for Practice and Research. New Delhi: Response Books.
Genç, S. Z. ve Kalafat, T. (2007). Öğretmen adaylarının demokratik tutumları ile problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 10-22.
Gürlen, E. (2011). Probleme dayalı öğrenmenin öğrenme ürünlerine, problem çözme becerilerine, özyeterlik algı düzeylerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 221-232.
Güven, M. (2010). An analysis of the vocational education undergraduate students’ levels of assertiveness and problem-solving skills. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 2064–2070.
Hawkins, D., Sofronoff, K. ve Sheffield, J. (2009). Psychometric properties of the social problem solving inventory-revised short-form: is the short form a valid and reliable measure for young adults?. Cognitive Therapy and Research, 33(5), 462-470.
Hoe, S. L. (2008). Issues and procedures in adopting structural equation modeling technique. Journal of Applied Quantitative Methods, 3(1), 76-83.
İnel, D., Evrekli, E. ve Türkmen, L. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının problem çözme becerilerinin araştırılması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(1), 167-178.
Jöreskog, K. G. (2007). Factor Analysis and Its Extensions. In R. Cudeck and R. C. MacCallum (Ed), Factor Analysis at 100 (pp.47-78). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
Kline, R. B. (2003). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. New York: The Guilford Press.
Koray, Ö. ve Azar, A. (2008). Ortaöğretim öğrencilerinin problem çözme ve mantıksal düşünme becerilerinin cinsiyet ve seçilen alan açısından incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 1251
Küçükturan, G. (2005). Anne baba tutum ölçeği. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 19, 238-250.
Lee, S. Y. (2007). Structural Equation Modeling. England: John Wiley & Sons Ltd.
Lee, C. B. (2010). The interactions between problem solving and conceptual change: System dynamic modelling as a platform for learning. Computers & Education, 55(3), 1145-1158.
Lodico, M. G., Spaulding, D. T. ve Voegtle, K. H. (2006). Methods Educational Research. San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Imprint.
Moorey, S., Hughes, P., Knynenberg, P. ve Michaels, A. (2000). The problem solving scale in a sample of patients referred for cognitive therapy. Behavioural and Cognitive Psychotheraphy, 28(2), 131-138. Muijs, D. (2004). Doing Quantitative Research in Education with SPSS. London: Sage publications.
Reynolds, J. M. ve Hancock, D. R. (2010). Problem-based learning in a higher education environmental biotechnology course. Innovations in Education and Teaching International, 47(2), 175-186.
Serin, O. (2004). Öğretmen adaylarının problem çözme becerisi ve fene yönelik tutum ile başarıları arasındaki ilişki. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. Malatya: Türkiye (6-9 Temmuz 2004)
Serin, O., Serin, N. B. ve Saygılı, G. (2010). İlköğretim düzeyindeki çocuklar için problem çözme envanteri’nin geliştirilmesi. İlköğretim Online, 9(2), 446-458.
Sezen, G. ve Paliç, G. (2011). Lise öğrencilerinin problem çözme becerisi algılarının belirlenmesi. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications. Antalya: Türkiye (2729 Nisan 2011)
Suzuki, L. A. ve Ahluwalia, M. K. (2004). Two decades of research on the problem solving inventory: A call for empirical clarity. The Counseling Psychologist, 32(3), 429-438.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenilirlik ve Geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Tambychik, T. ve Meerah, T. S. M. (2010). Students’ difficulties in mathematics problem-solving: what do they say?. Procedia Social and Behavioral Sciences, 8, 142–151.
Tok, E. ve Sevinç, M. (2010). Düşünme becerileri eğitiminin eleştirel düşünme ve problem çözme becerilerine etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 67-82.
Tosun, A. ve Irak, M. (2008). Üstbiliş ölçeği-30’un türkçe uyarlaması, geçerliği, güvenirliği, kaygı ve obsesif-kompülsif belirtilerle ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi,19(1), 67-80.
Uslu, M. ve Girgin, Ç. (2010). The effects of residential conditions on the problem solving skils of university students. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 3031–3035.
Wakeling, H. C. (2007). The psychometric validation of the social problem-solving inventory revised with UK incarcerated sexual offenders. Sexual Abuse: A Journal of Research and Treatment, 19(3), 2172
Yalçın, B., Tetik, S. ve Açıkgöz, A. (2010). Yüksekokul öğrencilerinin problem becerisi algıları ile kontrol odağı düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(2), 19-27.
Yaman, S. ve Dede, Y. (2008). Yetişkinler için problem çözme becerileri ölçeği. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 7(14), 251-269.
Yavuz, G., Arslan, Ç. ve Gülten, D. C. (2010). The perceived problem solving skills of primary mathematics and primary social sciences prospective teachers. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 1630– 16
Yua, W. F., Sheb, H. C. ve Lee, Y. M. (2010). The effects of web-based/non-web-based problem-solving instruction and high/low achievement on students’ problem-solving ability and biology achievement. Innovations in Education and Teaching International, 47(2), 187–199.
Zeyrek, E. Y., Gençöz, F., Bergman, Y. ve Lester, D. (2009). Suicidality, problem-solving skills, attachment style, and hopelessness in turkish students. Death Studies, 33 (9), 815-827.