1980 Sonrası Türk Öykücülüğünde Cemil Kavukçu Ve Temmuz Suçlu Adlı Öykü Kitabının Tutunamayan Karakterlerinde Kimlik Bunalımı

Türk edebiyatında öykü alanındaki ilk eserler, toplumun Batılı çizgide bir yenileşme sürecine girdiği Tanzimat döneminde verilmeye başlanır. Hayatın her alanında kendini hissettiren modernleşme süreci, toplumun ve bireyin yaşamındaki değişimin etkilerini ve sonuçlarını konu edinen çağdaş “kısa öykü”nün doğuşunda önemli bir rol oynamıştır. Türkiye’de 1980 sonrası dönemde olaydan çok bir anı, bir durumu aksettiren öykülere ilgi artmıştır. Türün en başarılı örneklerini ortaya koyan Cemil Kavukçu, özellikle 1990’lı yıllarda edebiyat çevresinde önemli bir yer edinmiştir. Büyük ölçüde yazıldığı dönemin izlerini taşıyan öykülerin dokusuna kentlinin ve taşralının modernlik karşısındaki tavrı işlenmiştir. Kavukçu’nun öyküleri, onu doğuran dönemin koşullarının aktarımıyla biçimlenmiştir. Erkek kahraman odaklı bu öykülerin merkez sorunsalı, siyasi çatışmaların ve derin bir ekonomik buhranın hâkim olduğu ortamda tutunamayan bireylerin kimlik bunalımıdır. Öykülerde duygu ve düşünce aktarımını sağlayan kişiler arası iletişim yoluyla sosyolojik ve psikolojik veriler ağırlık kazanır. Kavukçu’nun romanları ve diğer öykü eserlerinin yanında Temmuz Suçlu (1990) adlı kitabı, yazıldığı dönemin genel koşullarına ışık tutan 19 öyküden oluşur. Yalnızlık, geçim sıkıntısı, korku, bohem hayat tarzı; gerçeklerden, kalabalık kent ortamından ve toplumdan kaçış, bu öykülerin tematik özünü oluşturur. Öykülerin kahramanları arasında kadınlar ve idealist tipler azdır. Genellikle dönemin kötü koşullarından ileri düzeyde etkilenmiş, ruhsal dünyaları çökmüş genç ve orta yaşlardaki mutsuz erkekler öne çıkar. Kişi kadrosunda bohem tipler, maceraperest, asi ve dejenere tipler, serseri tipler, bedbin ve korkak tipler gibi dikkat çeken bunalımlı insanlar yer alır. Öyküler, bu insanların iç dünyalarına, kimlik bunalımını yaratan koşullara ve yaşadıkları çekilmez hayatla ilgili duygu ve düşüncelerine ayna tutar.

Anahtar Kelimeler:

Cemil Kavukçu, Temmuz Suçlu, öykü, kimlik bunalımı., Cemil Kavukçu, Temmuz Suçlu, öykü, kimlik bunalımı.

CEMİL KAVUKÇU IN TURKISH STORYTELLING AFTER 1980 AND IDENTITY CRISIS OF THE DISCONNECTED CHARACTERS IN HIS STORY COLLECTION TEMMUZ SUÇLU

Scientific and technological developments of the countries increase the use of computer assisted instruction (CAI) in education. There are experimental and control groups in CAI that investigates difference of academic achievement. Meta-analysis summarizes the results of scientific studies, unifies them and reaches a common judgment. Therefore, the meta-analysis means a method of combining the results of different studies. In this study, a general opinion on the effectiveness of the CAI-based foreign language courses has been obtained by using a meta-analysis method. The study used meta-analytic survey method in combining the results of similar studies and in calculating common effect sizes. This meta-analysis has shown that CAI-based foreign language teaching studies have a significant level of superiority compared to others.

Keywords:

Computer, teaching, computer-assisted instruction, foreign language, meta-analysis.,

PDF

___

Andaç, F. (1996). “1980’lerin Sonunda Öykücülüğümüzün Genel Görünümü 1”,Hürriyet Gösteri, S.117, s.60–62, İstanbul.
Bezirci, A, (2003), 1950 Sonrasında Hikayelerimiz, İst.: Evrensel Basım Yay.
Bilgin, T. K. (1989). “Cemil Kavukçu’nun Öyküleri”. Yazıt , S 12, s.24-26.
Blodgett, H. (1996). “Kısa Öykü Teknigi”, Adam Öykü, S. 2, s. 58–83, İstanbul.
Demir, H. (2001) Cemil Kavukçu Öykücülüğünde Kent, Taşra Ve Modernlik,Bilkent Üniversitesi Ekonomi ve Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Fromm, E. (1982), Psikanalizin Bunalımı (Çev. Bedirhan Üstün-Cengiz Güleç) .,İstanbul: Dost Yayınları.
Fromm, E. (1984), İnsandaki Yıkıcılığın Kökenleri (Çev. Sükrü Alpagut),İstanbul: Panel Yayınları.
Frosh, S. (1996). “Toplumsal Bir Yaşantı Olarak Kimlik Bunalımı”. Çev. İskender Savaşır. Defter, S. 26 , s. 40-57.
Giddens, A. (1998). Modernliğin Sonuçları. (Çev. Ersin Kuşdil. İstanbul: Ayrıntı Yay).
Gümüş, S. (1999). Öykünün Bahçesi, İstanbul: Adam Yayınları.
İleri, S. (1975). “Türk Öykücülüğünün Genel Çizgileri”. Türk Dili, S.286, s. 2-29.
Jusdanis, G. (1998). Gecikmiş Modernlik ve Estetik Kültür: Milli Edebiyatın İcat Edilişi. (Çev. Tuncay Birkan. İstanbul: Metis Yayınları, s. 9-17.)
Kaplan, M. (1991). Türk Edebiyatı Üzerine Araştırmalar 3 / Tip Tahlilleri, 2.Bsk., İstanbul: Dergâh Yayınları.
Karakoçan, M. (2007). Cemil Kavukçu’nun Hikayelerinde Yapı ve Tema İncelemesi,Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Elazığ.
Kavukçu, C. (1998). Temmuz Suçlu, Can Yayınları, 2. Bsk., İstanbul.
Kavukçu, C. (2013). Örümcek Kapanı, 1. Bsk., İstanbul: Can Yayınları.
Kavukçu, C. (2013). “Görkemli Bir Buluşma”, Örümcek Kapanı, İstanbul: Can Yayınları . Korkmaz, R. (1996). Sabahattin Ali İnsan ve Eser, İstanbul: YKY, İstanbul.
Laındg, R.D. (1993), Bölünmüş Benlik (Çev. Selçuk Çelik), İstanbul: Kabalcı Yayınları.
Lekesiz, Ö. (2005). “1980-2000 Yılları Arasında Türk Öykücülüğü”, Hece Öykü/Dosya: Seksen Sonrası Türk Öykücülüğü, 2, S.9, s. 45 -50.
Newman, M. (1989), “Postmodernism”, L. Appignanesi (der.), Postmodernism: ICA Documennts, Free Association Books, Londra.
Özer, S. (1999). “Ulusal Karakterin Belirlenmesi Üzerine Öyküler: Cemil Kavukçu Taşrası”, Adam Öykü, S.22, s.96-108. Sümeyra, C. (2005). “Son Dönem Türk Öykücülüğünde İnsan ve Toplumsal Hayat”, Hece Öykü / Dosya: Seksen Sonrası Türk Öykücülüğü, S.9, s.69-75.
Tosun, N. (2005). “Seksen Sonrası Türk Öyküsünde Yüzleşme, Yalnızlık, İçe Dönüş…” Hece Öykü / Dosya: Seksen Sonrası Türk Öykücülüğü, S.9, s. 59-68.
Tuğcu, T. (2002). Yabancılaşma Problemi, Ankara: Alesta Yayınları.
Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe Sözlük, Ankara.