Halil KAMIŞLI, Prof. Dr.tuğba Yanpar YELKEN, Yrd. Doç. Dr. Cenk AKAY

Hastane Okullarının Mevcut Durumuna İlişkin Öğretmen Görüşleri

Hastanede yatan okul dönemi çocukları, hastanede geçirecekleri süreye bağlı olarak eğitim-öğretim yönünden yaşıtlarına göre büyük kayıplara uğramaktadırlar. Bu nedenle okul dönemi çocuklarının hastanede kaldıkları süre içinde okul yaşantılarının devam ettirilmesi büyük önem taşımaktadır. Bunu sağlamak amacıyla hastane okulları açılmıştır. Hastane okullarının, hastanede yatan okul dönemi çocuklarının okul yaşantılarının kesintiye uğramadan hastane ortamında devam ettirebilmesi ve çocuğun kendi okuluna dönüşünde eğitiminin kesintisiz devamının sağlanması misyonunu etkili bir şekilde yerine getirebilmesi adına mevcut durumun tespiti, sorunların analizi ve çözümüne ilişkin öneriler getirilmesi önem teşkil etmektedir. Araştırmanın amacı hastane okullarında görev yapan öğretmenlerin görüşlerine göre okulların mevcut durumunu ve sorunlarını belirleyerek çözüm önerilerini geliştirmektir. Betimsel bir çalışma olan bu araştırmanın evrenini, 2012-2013 öğretim yılında Türkiye’deki hastane okullarında görev yapan 101 öğretmen oluşturmaktadır ve tüm evrene ulaşıldığından örneklem alınmamıştır. Araştırmada, uzman görüşü alınarak hazırlanan anket kullanılmıştır. Araştırma bulguları doğrultusunda, maddi kaynak sorunu, öğrenci istatistiğinin elde edilememesi, öğrencilerin devam ve devamsızlığının kontrol edilememesi gibi sorunlar hastane okullarında en çok karşılaşılan sorunlar olarak tespit edilmiştir. Öğretmenler, hastane okulları ile ilgili daha kapsamlı eğitim almak istediklerini ifade etmişlerdir. Öğretmenler, hastane okullarının daha iyi hizmet verebilmeleri için, hastane okullarının daha iyi tanıtılması, idari ve özlük işlerinin kolaylaştırılması, yılda en az bir kez toplanıp deneyimlerin paylaşılması, geleceğe yönelik planlar yapılması ve rapor hazırlanması gibi çalışmalar yapılmasını önermişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

Hastanede yatan çocuklar, özel eğitim, hastaneler, Hastanede yatan çocuklar, özel eğitim, hastaneler

TEACHERS’ OPINIONS REGARDING THE PRESENT SITUATION OF THE HOSPITAL SCHOOLS

This study aims to find out if there are efforts in illumination in the architecture of the Ottoman mosques from the 14th century artefacts to the end of the classical period. It also aimed to explore how these efforts were developed with Mimar Sinan and reached a solution. The study, together with the three capital cities of Ottomans –Bursa, Edirne and İstanbul- focussed on some of the chosen mosques (approximately 35-40) located in Anatolia. It has been explored in the mosque building art of the 14th and 17th century that with the development of the architectural skills * Arş. Gör., Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi, @mail: tuncerr44@hotmail.com understanding of illumination was improved and it reached its utmost level with the contribution of great architect Mimar Sinan.

Keywords:

Ottoman, Mosques, Illumination,

PDF

___

Akgemci, T. (2007). Stratejik Yönetim. Ankara: Gazi Kitabevi.
Bor, N. Y. (2007). Başkent Madrid Bölgesinde Hasta Çocukların Eğitimine Yaklaşım.
AB Eğitim ve Gençlik Programları Arion Bireysel Çalışma Raporu. İspanya: Arion Eğitim Semineri
Bilir, Ş. ve Baykoç, N. (1995). Çocuk ve Hastane. Ankara: Sim Matbaacılık.
Carina, S., Gonzalez, M. (2011). Using information and communication technologies in hospital classrooms. SAVEH Project Knowledge Management & E-Learning: An International Journal. 3(1).
Çelik, G. (2006). Hastane Öğretmenliği. AB Eğitim ve Gençlik Programları Arion Bireysel Çalışma Raporu. Almanya: Arion Eğitim Semineri.
Garcia, R.A. ve Ariza, P. R. (2004). The difficult relationship between theory and practice in an in-service course for science teachers. International Journal Of Science Education. 26(10), 1233-1245.
Gökdere, M. ve Çepni, S. (2003). Üstün yetenekli öğrencilerin fen öğretmenlerinin eğitimine yönelik bir model önerisi. The Turkish Online Journal of Educational Technology. 2(3), 18. Işıktekiner, S. F. ve Altun, A. S. (2011). Hastane okullarında sorunlar. Eğitim ve Bilim, 36(161), 318-331.
Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Kayabaş, Y. (2008). Öğretmenlerin hizmet içi eğitimde yetiştirilmesinin önemi ve esasları. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(2), 9-32.
Kılıç, M. (2002). Ülkemizde hastane okullarında görev yapan öğretmenlerin niteliklerinin incelenmesi. XI. Egitim Bilimleri Kongresi’nde Sunulan Bildiri. KKTC.
Kılıç, M. (2003). Ülkemizde hastane ilköğretim okullarına devam eden öğrencilerin bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(6), 49-74.
Kılıç, M. (2004). Öğrenci Velilerinin “Hastane İlköğretim Okulları’na” İlişkin Algı Ve Beklentileri. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2012). Türkiye’de hastane ilköğretim okullarının illere göre listesi. Erişim Tarihi 06.05.2012, http://orgm.meb.gov.tr/alt_sayfalar/kurum.asp.
Mayring, P. (1996). Nitel Araştırmaya Giriş. Çev.: Gümüş, A. ve Durgun, M. S. Adana: Baki Kitapevi.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. (2nd Edition). ABD: SAGE Publications.
Shaw, R. ve Mccabe, P. (2008). Hospital- To – School Transition For Children with Chronic Illnes: Meeting The New Challenges Of An Evolving Health Care System. New York: Wiley İnterscience Brooklyn College.
Tarcan, Y. (2007). Hastane ilköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin sorunları. Yüksek Lisans Tezi. Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
Uçar, R. ve C. İpek. (2006). İlköğretim okullarında görev yapan yönetici ve öğretmenlerin MEB hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. 3(1), 34-53.
Uşun, S. ve Cömert, R. (2003). Okul öncesi öğretmenlerde hizmet içi eğitim ihtiyacı. Gazi Eğitin Fakültesi Dergisi. 23(2), 125-138.
Ülgen, H. ve Kadri M. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim. İstanbul: Literatür Yayıncılık.